سیاهک جزیی گندمTilletia indicaسیاهک بخشی یا جزیی گندم ابتدا در هندوستان در سال 1931 گزارش شد.عامل بیماری گندم معمولی،و تا حدی چچم،ترتییکال و گونه های مربوطه را آلوده می کند و کیفیت بذر زا به طور قابل توجهی تقلیل می دهد،ولی در کاهش محصول تاثیر کمی دارد.در سال 1375 وجود آن توسط محققین وزارت کشاورزی در محموله های وارداتی از هندوستان به ایران گزارش شد. علایم:دانه های کندم به طور تصادفی مورد حمله قرار می گیرند و به طور ناقص به وسیله جوش های سیاهک آلوده می شوند.فقط چند بذر در هر خوشه مبتلا می شود و خوشه های آلوده به طور کامل واضح نیست چون گلوم ها در اثر آلودگی مختصر بذور به طور بارز تغییر نمی کنند.دانه های آلوده فقط از قسمتی در انتهای جنین مبتلا می شوند.جوش های بزرگتر امکان دارد در طول شیار بذر امتداد یابند و گاهی تمام بذر را فرا گیرند.پریکارپ نازک اطراف جوش های تلیوسپوردار در موقع خرمن کوبی به سهولت می ترکد. تلیوسپورهای قهوه ای متمایل به سیاه رنگ همان بوی نامطبوع ماهی فاسد شده سیاهک معمولی را دارد.
تهیه کننده :حسن فریدونی