معرفی بیماریهای طیور
معرفی بیماریهای طیور بیماری کانی بالیسم (خود خوری ) کانی بالیسم (بیماری خود خوری )       یکی از انواع بیماریهای که در اکثر مرغداری ها به چشم می خورد ٬کانی بالیسم (همنوع خواری ) است که در اثر این بیماری مرغها بهم نوک زده و یکدیگر را زخمی کرده و باعث تلفات زیادی می شوند و از این راه به مرغداران زیان فراوانی می رسانند . این بیماری در نژادهای سبک ( مرغان تخمگذار ) بیشتر از نژادهای سنگین (مرغان گوشتی ) مشاهده گردیده٬این بیماری در مرغداری هایی که مرغها در قفس نگهداری و پرورش داده می شوند کمتر دیده می شود .       دلایل بروز بیماری :       دلایل زیر سبب بروز بیماری می شوند :       1) تغذیه دائم جوجه ها با پلت   2) زیاد بودن ذرت در جیره غذایی   3) ناکافی بودن تعداد آبخوری و دانخوری   4) نبودن غذا در دانخوری به مدت طولانی   5) کمی آشیانه تخمگذاری   6) شدت نور در سالن (زیاد بودن نور )   7) تراکم جوجه ها در واحد سطح   8) بالا بودن درجه حرارت   9) کمبود پروتئین و مواد معدنی جیره   10) وجود انگلهای خارجی مانند شپشک و کنه مرغی و امثال آنها   11) تهویه ناقص   12) نقص در کیفیت و کمیت دان   و بطور کلی هر چیز که استرس ایجاد کند و برنامه روزانه مرغاان را بهم بزند عکس العمل آن به صورت نزاع بین مرغان و همنوع خواری ایجاد می گردد .       حالات مختلف همنوع خواری :       1- نوک زدن به مقعد   اینگونه عارضه در مرغان تخمگذار که تولید زیادی دارند ایجاد می شود ٬ بخصوص در هنگامیکه مقعد بر اثر عبور تخم از لوله تخم زخم شده و خونریزی می کند ٬ در این حالت ممکن است دستگاه تولید تخم مرغ بطور کلی بیرون کشیده شود .           2- نوک زدن به ناخنها       این حالت در جوجه های کوچک دیده می شود . علت آن بیشتر دور بودن دانخوری از منابع حرارتی یا بالا بودن دانخوریها از سطح زمین است که در این صورت جوجه به بستر خود نوک زده و ضمن آن ناخن سایر جوجه ها نیز نوک زده می شود .   بنابر این بهتر است در دو سه روز اول کف بستر را با کاغذ پوشاند تا از خوردن آن جلوگیری شود و سپس کاغذ ها را برداشت و همچنین غذا را در دانخوری های بشقابی مخصوص جوجه در زیر منبع حرارتی قرار داد .           3- خوردن پر       این حالت در گله هایی دیده میشود که که کمبود عناصر غذایی دارند . انگلهای خارجی نیز سبب بروز چنین حالتی می شوند . اگر اندازه پرها بزرگ باشد باعث خفگی حیوان می شود .       4- نوک زدن سر       این حالت معمولا״ پس از زخم شدن تاج و غبغب در اثر یخ زدن یا پس از جنگیدن شروع می گردد و با دیدن یک لکه خون بر روی سر مرغ همنوع خواری تحریک می شود .       پیشگیری و درمان کانی بالیسم:       1) مقدار پروتئین خوراک ٬ بخصوص پروتئین حیوانی یک تا دو درصد اضافه شود .   2) سلولز خوراک را به وسیله سبوس و جو زیاد نمایید . (سبوس تا٪10 وجو تا ٪20 )   3) هوای پاک و ملایم برای مرغها   4) اگر بستر زیاد خشک یا زیاد تر نباشد ٬ روزانه مقداری گندم یا جو در بستر ریخته شود که مرغها مشغول جمع آوری آن شوند .   5) آشیانه بقدری تاریک بشد تا کارگر فقط بتواند جلوی پای خود را ببیند و این در صورتی است که تاریک نمودن مانع تهویه صحیح نباشد .   6) اکر در خوراک کمترین اثار کپک زدگی دیده شود آن را عوض کنید .   7) تعداد مرغهای تخمگذار بیش از پنج قطع در متر مربع نباشد .   8) نمک نیز به مقدار دو درصد برای مدت پنج روز توصیه می شود .   9) مرغهای تخمگذار اگر روی زمین نگهداری می شوند باید چند هفته قبل از شروع تخمگذرای لانه تخمگذاری در محل های نسبتا״ تاریک برقرار باشد .   10)لوازم مرغدری باید متناسب با تعداد مرغها باشد .   11)نوک مرغها باید طبق اصول معینی چیده شود .   12)تراکم مرغها در آشیانه کم شود .   13)انگلهای خارجی اگر هست از بین برده شود .   14)در اختیار گذاشتن غذا و آب بحد کافی .   15)کنترل شدت نور و به طور کلی رعایت کلیه اصول پرورش و نگهداری ٬ برای کنترل باید پنجره را با رنگ قرمز پوشانده و یا از لامپهای قرمز در داخل سالن استفاده نمود . بدین وسیله مرغ تمام محیط را به رنگ قرمز می بیند و تشخیص لکه خون برایش مشکل می شود . جدا کردن مرغهای زخمی از گله عامل مهمی در جلوگیری از توسعه این بیماری است . اضافه کردن مکمل های ویتامین و مواد معدنی به جیره نیز موثر می باشد . خیلی عالی و کار بردی بود من خودم خیلی باهاش در گیرم و چیزی که هنوز تو بوقلمون نتونستم کنترل کنم این مسئله است       منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )