كوكب گل كوكب جنسي از تيره مركبه Composees و اصل آن از مكزيك ميباشد . از اين گياه بيش از بيست گونه شناخته شده و به واسطه تنوع رنگ و شكل و زيبائي آن مورد توجه بيشتر باغداران مي باشد . ارتفاع گونه هاي مختلف آن از 60 تا 180 سانتيمتر و قطر گلها از 50 /2 تا 20 سانتيمتر مي باشد كه بستگي به گونه و طرز كاشت آن دارد . رنگ گلها سفيد ، زرد ، قرمز ، بنفش و يا تركيبي بين رنگهاي ذكر شده مي باشد . گل كوكب را با اجراي روشهاي مخصوص ميتوان خيلي درشت تر از حد معمول نسبي تا حدود سي سانتيمتر قطر نيز پرورش داد . كوكب در مقابل سرما و يخبندان بسيار حساس بوده و بايد غده هاي زير زميني آنرا قبل از سرما و يخبندان بيرون آورده آنها را خشك و تميز كرده به طريقي كه گفته خواهد شد نگهداري كنند . گلهاي كوكب اواخر تابستان و اوائل پائيز ظاهر ميشوند . روش ازدياد و پرورش گل كوكب : براي بدست آوردن بوته هاي تازة كوكب بيشتر بوسيله تقسيم غدد ريشه آن يا قلمه زدن انجام ميشود و برخي از گونه هاي كوكب را مي توان بوسيله بذر اواخر زمستان در گلخانه نيز تكثير نمود . 1 ـ تقسيم ريشة كوكب ـ اين غدد يا ريشه هاي گوشتي كه در اصطلاح عموم به پياز كوكب مشهور است و اين ريشه ها را نبايد در همان حالي كه در پائيز سال قبل از خاك خارج كرده اند بكارند ، زيرا از اين ريشه ها انبوهي شاخه بيرون خواهد آمد كه گرچه انتهاي هر شاخه يك گل پيش رس ميدهد اما پس از آنها از بوته گل غير از شاخ و برگهاي بيهوده و كم گل يا بدون گل تا آخر سال چيزي باقي نخواهد ماند . بنا به آنچه گفته شد اين ريشه ها را بايد قسمت كرده و هر قسمت را جداگانه در محل خود بكارند ، البته بايد دانست آن قسمت از اين غده ها قابل پرورش و بوجود آوردن بوته كامل تازه خواهد بود كه انتهاي آن غده يك قسمت از شاخه سال گذشته كه در قاعده آن نزديك به غده چشمه هاي جاي جوانه آتيه وجود داشته باشد . زيرا تنها اين غدد قابل بوجود آوردن بوتة كامل ميباشند . كوكب براي رشد و نمو به آفتاب و آب فراوان در تابستان نياز دارد. كمبود آب و رطوبت درتابستان ازغنچه كردن مجدد آن جلوگيري خواهد كرد . براي پرورش گلهاي درشت و بزرگتر از حد معمول بايد غده ها را كه معمولا درعمق 15 سانتيمتري ميكارند در عمق 20 تا 25 سانتيمتري زمين بعد از پايان يخبندان و اوائل بهار بكارند . در زمان كاشت مقداري كود پوسيده دامي در زير غده ها بريزند و طبيعي است براي داشتن گياه نيرومندي كه تاب تحمل گلهاي بزرگ را داشته باشد بايد رطوبت و غذاي بيشتري فراهم كرد . براي داشتن گل درشت بايد ساقه قويتر را انتخاب نمود و پاجو»هاي ديگر را هرس كرد و براي يك شاخه فقط دو عدد غنچه در نظر گرفت و بقيه را چيد . يكماه پس از باز شدن اولين گل از غنچه بعدي ميتوان استفاده كرد . در صورتي كه گل بزرگ مورد نظر نباشد ميتوان غنچه ها را بحال خود گذاشت ولي چيدن غنچه هاي اضافي در بعضي از واريته هاي كوكب مانند پومپون و مينياتور ضروري است . براي اين منظور پس از نمايان شدن چهار جفت از برگها آخرين غنچه و كمي بعد دو تا چهار غنچه اي كه اول بر روي ساقه ظاهر شده اند را بايد چيد . اين روش باعث قويتر شدن ساقه با شاخه هاي بيشتر ميشود . كوكب هائيكه بوسيله بذر در گلخانه سبز شده اند هنگام بهار وقتيكه در باغچه كاشته ميشوند بايد هفت تا هشت سانتيمتر عميق تر از قبل يعني حد اقل در عمق بيست تا بيست و پنج سانتيمتري كاشته شوند . در پائيز قبل از شروع يخبندان و سرما بايد غده ها را سالم و بدون بريدگي از زيرخاك بيرون آورد و پس ازتميز كردن چند ساعت در محل خشكي قرار داد سپس درمكاني خنك و خشك با درجه حرارت پنج الي شش درجه سانتيگراد سرتاسر زمستان نگاهداري نمود . انبار كردن اين غده ها در زمستان به توجه بيشتري نياز دارد و بايد توجه نمود كه غده ها كاملا خشك نشوند و در عين حال نبايد رطوبت هم بحدي باشد كه محيط مساعد براي نشو و نماي بيماريهاي قارچي بوجود آورد . گاهي هم غده ها را در ماسه نرم و خشك نگاهداري مي كنند و گه گاه براي جلوگيري از خشك شدن كامل روي آنها را آبپاشي ميكنند . در بهار اين غده ها را از هم جدا نموده و بطور مجزا مي كارند و بهتر است كه دو تا سه هفته قبل از كاشت آنها را در محيط گرم و مرطوب نگاه داشته و سپس اقدام به كشت نمود
منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی