کاهش خسارت خشکسالی در گندم دیم

لکه قیری Tar spot       عامل بیماری:  Rhytisma acerinum Pers. Ex Fr. و punctatum R. و salicinum R.   میزبان ها: R. acerinum و R. punctatum روی چند گونه افرا(Acer spp.) و salicinum R. روی بید(Salix spp.)   علائم:   به محض آلودگی لکه های سبز مایل به زرد که معمولاً به صورت گروهی است روی برگها ظاهر می شود. در گونه های R. acerinum و R. punctatum لکه های کوچک به هم متصل شده و لکه های استرومایی بزرگ، سیاه و ضخیمی را که حدود 5/1-1 سانتیمتر قطر دارند به وجود می آورند. این لکه های استرومایی شبیه به لکه های قیر بوده و نام لکه قیری نیز به همین جهت برای این بیماری به کار رفته است. هرچند در گونه R. punctatum لکه ها به هم متصل نشده و لذا لکه های کوچک سیاه رنگ به طور مجزا و به صورت گروهی مشاهده می شوند.   بیولوژی R. acerinum:   تصور می شود که لوله تندش قارچ از طریق روزنه های هوایی وارد گیاه شده و موجب آلودگی سلولهای اپیدرم و مزوفیل می شود. با رشد قارچ سلولها پاره شده و استرومایی با پوشش سیاه نازک تشکیل می گردد. پیکنیدهایی که درون استروما تشکیل می شوند تولید کنیدی می نمایند که این کنیدی ها آزاد شده و پراکنده می شوند، نقش کنیدی ها هنوز شناخته نشده است. با رشد و توسعه بیشتر رشته های هیف فرم جنسی یا آپوتسیم قارچ تشکیل می شود که سطح آنرا استرومای سیاه رنگ و ضخیمی می پوشاند. استروماها بعداً به هم متصل می شوند و لکه های بزرگ قیری تشکیل می دهند. آپوتسیم طی زمستان و اوایل پاییز مراحل تکاملی خود را درون برگهای ریخته شده می گذراند. در بهار استرومای سیاه رنگ پاره شده و آسکوسپورهای کشیده به خارج پرتاب می شوند. در آلودگی های شدید برگها می ریزند.   کنترل:   اهمیت بیماری معمولاً به حدی نیست که نیاز به کنترل باشد. تنها راه عملی در جهت مبارزه با بیماری خارج کردن منابع آلودگی با جمع آوری و از بین بردن برگهای آلوده است.        www.ake.blogfa.com            www.ake.blogfa.com