از آفتابگردان بدانيد
خصوصيات گياهي: آفتابگردان با نام علمي Helianthus annuus L . گياهي است يکساله از تيره مرکبه Compositae که بصورت بوته اي استوار رشد مي کند . طول دوره رشد آفتابگردان بسته به رقم و کليه عوامل محيطي از 90 تا 150 روز مي باشد .
آفتابگردان ريشه مستقيم و توسعه يافته اي دارد که پتانسيل نفوذ آن در خاک به سه متر مي رسد .
پهنک برگهاي که در معرض نور است همراه با خورشيد تغيير جهت داده و همواره به حالت تقريباً عمود بر اشعه آفتاب قرار مي گيرد . پهنک برگ هنگام صبح بسوي شرق ،هنگام غروب بطرف غرب و ظهر رو به بالا مي باشد .
گل آذين آفتابگردان طبق يا کپه اي است .
لقاح به دليل اينکه پرچمها زودتر بلوغ مي يابد غالباً از نوع دگرگشني است .
ميوه آفتابگردان نوعي فندقه است که در اينجا با دانه مترادف گرفته مي شود .
رنگ دانه از سفيد تا سياه با خاکستري خط دار و بسته به رقم تغيير مي کند .
هر چه درصد وزني پوسته کمتر باشد درصد وزني روغن بيشتر خواهد بود .
سازگاري: آفتابگردان از نظر عکس العمل نسبت به طول روز بي تفاوت بشمار مي رود ولي به نور فراوان نياز دارد .
آفتابگردان ريشه توسعه يافته اي دارد که گياه را به خشکي مقاوم مي سازد ، مشروط بر آنکه خاک عميق بوده و تراکم و ساختمان خاک محدود کننده رشد ريشه نباشد .
آفتابگردان به شوري خاک نسبتاً مقاوم است و در محدوده اي از اسيديتيه خنثي رشد خوبي دارد .
تناوب زراعي:موقعيت آفتابگردان در تناوب زراعي مشابه ذرت است و معمولاً بعد از بقولات علوفه اي بعنوان اولين يا دومين محصول وجيني کاشته مي شود ، در صورت وجود و گسترش بيماريهاي ريشه اي نبايستي با گياهاني مانند نخود ، چغندر قند و سيب زميني که بيماريهاي ريشه اي مشابه دارد در تناوب قرار گيرد . مثالهايي از تناوب آن در شرايط آبياري بشرح زير است .
www.ake.blogfa.com www.ake.blogfa.com www.ake.blogfa.com