شته سبز هلو
((Green peach aphid
Myzus persicae
(Hom.: Aphididae)
در ايران شته مزبور با حمله به برگ درختان هلو، سيب، گيلاس، زردآلو و نيز گياهاني نظير گوجه فرنگي، سيبزميني، توتون، بادمجان، پنبه، ترب، كرفس، كاهو و آفتابگردان سبب پيچيدگي آن شده و خسارت بسيار شديدي به بار ميآورد. خسارت اين حشره در درختان بادام شديد ميباشد.
از نظر خسارت افراد كامل و پورهها با استقرار در سطح زيري برگ ميزبانهاي اصلي كلنيهاي انبوهي را تشكيل ميدهند. برگهاي مورد حمله پيچيده و قبل از موعد ميريزند. سرشاخهها قادر به رشد نبوده و به طور كلي رشد عمومي درخت متوقف ميشود و در نتيجه محصول كاهش يافته و كيفيت آن نقصان پيدا ميكند. در اثر تغذيه شديد در روي ميزبانهاي ثانوي برگها زرد شده و تغيير شكلهايي در آن موجب ميگردد و به طور كلي منجر به توقف رشد عمومي درخت ميشود. شته سبز هلو علاوه بر چنين خسارت مستقيمي با انتقال تعداد زيادي بيماريهاي ويروسي بسيار خطرناك از گياهي به گياه ديگر نيز حائز اهميت فوقالعادهاي ميباشد.
زيستشناسي
سيكل زندگي آن Holocyclic ميباشد. زمستان را به صورت تخمهاي سياه براق بر روي شاخههاي درختان ميزبان ميگذراند. در اوايل بهار هنگامي كه شكوفههاي هلو باز ميشوند تخمها تفريخ شده و شتههاي ماده موسس اين نسل به توليدمثل خود به روش بكرزايي ميپردازند. شته مزبور در اين موقع 2 تا 3 نسل را ميگذراند، سپس افراد بالدار بوجود آمده و بر روي ميزبانهاي ثانويه خود كه شامل برخي از گياهان زراعي يكساله خانواده بادمجانيان و پنيركيان (Solanaceae & Malvaceae) و برخي از علفهاي هرز هستند، مهاجرت مينمايد. روي اين گياهان نيز شته چندين نسل به روش بكرزايي ايجاد ميكند و با نزديك شدن فصل پاييز افراد نر و ماده بوجود ميآيند و مجدداً از روي گياهان يكساله به درختان ميوه ميزبان مراجعت ميكنند. در اين جا حشرات نر و ماده با هم جفتگيري نموده و حشره ماده تخمهاي تلقيح يافته خود را بر روي شاخهها گذارده و بدين وسيله شته تا بهار سال بعد زمستان گذراني ميكند.
کنترل شیمیایی:
اگر شتهها موجب پيچيدگي برگ شوند يا توليد گال نمايند از سموم سيستميك مانند اكسي دی متون متيل (متاسيستوكس) و تيومتون (اكاتين) استفاده ميشود ولي اگر موجب پيچيدگي نشوند از پريميكارب (پريمور) كه يك شته كش اختصاصي است، استفاد ميشود. براي مبارزه با شتههاي سبزي و جاليزي از هپتنوفوس (هوستاكوئيك) استفاده ميشود چون اثر سريع داشته ولي كم دوام است.همچنین سموم پر دوام در اوایل فصل مصرف شود.
1. تیومتون(اکاتین) EC60% یک در هزار
2. اکسی دیمتون متیل EC25% یک درهزار
3. مالاتیون EC25% و 2 درهزار
4. پیریمیکارب(پریمور) Df50% و 5/. درهزار
5. پیریمیکارب WP50% و 5/. درهزار
6. هپتنفوس EC50% و 1در هزار
7. دیازینون EC60% و 1در هزار
منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )