عناصر خطی در معماری گیاهی
عناصر خطی گیاهی برای معرفی حرکت در فضا و شکل دهی چهارچوب سه بعدی فضا به کار می روند. در معماری گیاهی، خط گیاهی بیشتر می تواند عنصری فرضی باشد تا عینی. یک نمونه آن محور است که خطی نظام دهنده بوده و به وسیله دو نقطه در فضا به وجود می آید و حول آن عناصر گیاهی به طور متقارن آرایش می یابند.
هرچند فضای معماری گیاهی سه بعدی است ولی مسیرهای حرکتی درون آن و یا مسیرهای حرکتی گیاهی، شکلی خطی به خود می گیرند. هنگامی که گیاهان حول مسیر حرکتی سازماندهی می شوند شکل خطی به خود می گیرند. فرم های خطی که از درختان بلند، شکل می گیرد، فضای خارج را بسته و شرایط تا حدودی مجزا را خلق می کند. استفاده از گیاهان به صورت خطی شکل می تواند، حامل تفکیک و تجزیه لبه ها و وجوه سطوح و احجام باشد. چگونگی تاثیراین عناصر گیاهی خطی شکل بر بآفت یک وجه بستگی به میزان بار بصری جهت و فاصله آنها خواهد داشت.
عناصر خطی گیاهی معرف سطوح
خطوط گیاهی موازی از نظر بصری، سطحی را معرفی می نمایند. تکرار یک فضای خالی بین عناصر خطی گیاهی، ارتباط بصری آنها را معرفی می کند. هرچه خطوط گیاهی به یکدیگر نزدیکتر باشد، احساس سطح قوی تر می شود.
تکرار مجموعه خطوط گیاهی موازی به درک ما از سطح تعریف شده کمک می کند. هرچه تداوم این خطوط در طول سطحی که معرفی می کنند، بیشتر باشد سطح مذبور واقعی تر می گردد و فضاهای خالی اولیه برش هایی از سطح گیاهی محسوب می شوند.
یک ردیف درخت ستونی شکل در ابتدا قسمتی از سطح را تصویر می کنند، اگر این کاشت ردیفی به صورت نزدیکتری انجام شود، گیاهان به صورت ستونهای سطح فرضی در می آیند و سرانجام اگر این کاشت ردیفی در پیش زمینه یک سطح معماری یا یک سطح گیاه پوششی انجام شود، آثار گیاهان ستونی شکل به صورت برجستگی در سطح دیوار پس زمینه نمایان می شود. در واقع یک ردیف گیاه ستونی شکل، چیزی جز دیوار گیاهی باز و منفصل در چند محل نمی باشد.
ردیف گیاهان ستونی شکل اغلب برای معرفی سطح جلو یا نماسازی به کار می روند. این کاشت ردیفی گیاهان ستونی شکل در انبیه عمومی که مشرف به فضاهای بزرگ عمومی هستند کاربرد دارد. ردیف گیاهان ستونی شکل به عنوان ورودی نیز به کار می روند، آنها نمای نیمه شفافی را در دید به وجود آورده و موجب وحدت بخشیدن به اشکال منفرد پشتی می گردند.
به لحاظ بصری و احساسی استفاده از گیاهان ستونی شکل به صورت ردیفی در حول یک بنای معماری همچون ایوان ستون دار برای دورتا دور ساختمان است. این نحوه استفاده از گیاه در واقع موجب پوشاندن بی نظمی های قسمت اصلی و وسط می شود. همچنین موجب ایجاد نمای متحدالشکل و زیبایی برای کل مجموعه می شود.
از دیگر کاربردهای عناصر خطی گیاهی، تفکیک لبه های داخلی فرم ها است، گیاهان ستونی شکل، لبه های فضای خارجی را تجزیه می کنند. کاشت خطی این گیاهان می تواند، ارتباط تقسیمات فضای داخلی را با فضاهای مجاور به سادگی میسر سازد و لبه های تقسیمات فضای داخلی را نیز تفکیک نماید.
اجزای خطی گیاهی که به طور سراسری و افقی بالای سر قرار می گیرند، در عین حال که نور خورشید و نسیم باد را از خود عبور می دهند. فضاهای خارجی را می توانند به طور ضعیف تعریف و محصور کنند. عناصر گیاهی خطی، عمودی و افقی، به اتفاق می توانند معرف حجمی از فضا باشند، فرم این فضا تنها به وسیله نحوه ترکیب عناصر گیاهی معین می شود.
منبع: بزرگترین وبگاه مرکز مقالات کشاورزی و کلیه گرایش های کشاورزی