بوقلبون
پرنده ای است در جنوب آمریکا که پوشیده و تزئین شده است از پر و تاج بر روی سر و زیر گردن. بوقلمون های وحشی هم وجود دارند که در ادامه مطالب مفیدی در مورد انها را مشاهده میکنید ...
● نوع پرنده ای است در جنوب آمریکا که پوشیده و تزئین شده است از پر و تاج بر روی سر و زیر گردن. بوقلمون های وحشی هم وجود دارند.
● خلق وخو وقتی اکثر مردم به بوقلمون ها فکر می کنند ، به فکرشکر گذاری برای چنین غذایی می افتند. در حالی که بیشتر کسانی که آنها را برای خوردن پرورش می دهند. بعضی ها آنها را به عنوان حیوان خانگی نگهداری می کنند و بعضی ها هر دو کار را انجام می دهند بعضی ها بوقلموها را برای نگهداری به عنوان حیوان خانگی و برخی دیگر آنها را جهت خوردن نگه می دارند. گونه های بسیار زیادی از بوقلمون ها وجود دارند. به هر حال در کل دو گونه بوقلمن وجود دارد ، بوقلمون اهلی و وحشی. بوقلمون های وحشی در محیط آزاد پرورش یافته و برخی از آنها به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شوند. آنها قادر به پرواز کردن هستند و گفته شده از نوع اهلی خود باهوش تر می باشند. نوع اهلی ، آنهایی هستند که قادر به پرواز کردند نیستند و برای خوردن استفاده می شوند. بوقلمون های وحشی و اهلی از نظر فیزیکی با هم متفاوتند. بوقلمون های اهلی خیلی بزرگ تر از نوع وحشی خود می باشند. نوک دم بوقلمون های وحشی قرمز و رنگ دم اهلی آنها سفید می باشد.بوقلمون وحشی خیلی سریعتر ازاهلی آن می باشد. سریعترین بوقلمون وحشی می تواند بالای ۵۶ کیلومتر در ثانیه بدود ، در حالی که یک بوقلمون اهلی بالغ خیلی آرام می تواند راه برود (ماده ها کمی تند تر از نرها می باشند چون وزن کمتری دارند). بوقلمون های وحشی بینایی و شنوایی بهتری نسبت به نوع اهلی خود دارند. فقط بو قلمون نر از خودش صدا در می آورد (Gobble) ، بوقلومن های ماده می توانند صدای قَدقَد درآورند قادر به درآوردن صدا مانند نرها نمی باشند. فقط بوقلمون های نر می تواند پرهای دم خود را تکان دهند ، ماده ها قادر به این کار نمی باشند.
● اندازه ▪ بو قلمون های وحشی (بالغ) ـ وزن در نرها: ۳.۶۲۵ - ۱۰.۸۸۶ ک.گ ، وزن در ماده ها: ۳.۱۷۵ - ۷.۲۵۷ ک.گ بوقلمون های نر اهلی معلوم شده است تا ۴۰ ک.گ می شوند. وزن بوقلمون های اهلی دو برایر وزن وحشی آنها می باشد. طول بوقلمونهای وحشی تا ۱.۲۱۹ متر می رسد بضمیمه دم آنها. طول ماده ها تا ۹۱.۴۴ س.م می رسد. بوقلمون های نر می توانند بالهایی به پهنای ۱.۵۲۴ متر داشته باشند. بوقلمون های اهلی خیلی سنگین تر و بزرگتر از بوقلمون های وحشی می باشند. ماده بوقلمون های اهلی خیلی کوچکتر از نرشان می باشند.
● محل نگهداری بوقلمونهای اهلی قادر به پرواز کردن نیستند بنابراین می توان آنها را در محوطه ای حصار شده نگهداری کرد ، شبیه به حصاری که در آن سگ یا بز را نگهداری می کنند. از طرف دیگر بوقلمونهای وحشی خیلی خوب می توانند پرواز کنند. بنابراین برای نگهداری باید آنها را در یک فضایی به اندازه ۸.۳۱ متر مربع و حداقل ارتفاع آن ۱.۸۲۹ متر نگهداری کرد. هر چند هر آنچه بیشتر به بوقلمون خود فضا بدهید بهتر است. اگر شما بوقلمون وحشی نگهداری می کنید که می توانند در قفسشان پرواز کنند باید از سیمهایی که در حصار مرغ ها استفاده می شود ، دورتادور قفس به کاربرد و سقف آنرا با چهارچوب چوبی و فلز سخت و از سیم هایی که در قفس سگها به کار می رود در زیر قفس به بلندی ۱.۲۱۹ متر به کار برد تا بتوان از ورود سایر حیوانات به داخل و از خروج بوقلمون ها به بیرون از قفس جلوگیری کرد. بوقلمون های وحشی باید دارای لانه برای استراحت کردن باشند. (هیچ احتیاجی به لانه برای بوقلمون های اهلی نیست). یک پناهگاه برای محافظت از آنها جهت باد و بارون ، طوفان ، برف و تگرگ باید ساخته شود خواه یک عایق ساده باشد تا محیط لانه را پوشش دهد یا یک انبار واقعی یا یک ساختمان کوچک. بهترین نوع زمین ، زمین خاکی می باشد. پوشش زمین می تواند از گیاه خشک شده باشد. سیمان را می توان راحتتر تمیز کرد ، هر چند که برای پای بوقلمون سخت باشد. اگر زمین چوبی باشد کثافتهای آنها در خورد چوب رفته و باعث کثیف شدن آن می شود.
● تمیز کردن محیط نگهداری بوقلمونها باید تمیز نگه داشته شود. آشغال ها باید جمع آوری و بیرون ریخته شوند و گیاهان خشک یا خاکها هر جند روز یکبار عوض شوند. هر چه بیشتر بوقلمون داشته باشید باید بیشتر نظافت کنید. آراستن بوقلمون ها خود قادر به مراقبت از خودشان می باشند. اگر شما صاحب یک بوقلمون وحشی هستید و مایل به پرواز کردن آن نسیتید ، بالهای آنرا باید به صورت بچینید.
● تغذیه بوقلمونها باید از روی رژیمشان غذا بخورند. به آنها حتی می شود میوه و سبزیجات هم داد. بوقلمونها برخی از برگها ، علف های هرز ، بادام های وحشی ، میوه تیره درختان بلوط ، علف ، انگور، کلم و تمامی دانه هایی که انسانها می خورند از قبیل دانه زیتون روسی ، دانه زغال اخته ، دانه انگور وحشی و دانه درخت ساسافراس و دانه پیچک سمی آمریکایی را هم می خورند. بوقلمونها خیلی خوشحال می شوند اگر آردجودوسر روی غذایشان بریزید. بعضی از آنها حتی خوردن تخم مرغ هایی که بر روی زمین افتاده و ترک خورده اند را دوست دارند. بوقلمونهای وحشی دوست دارند حشرات و حیوانات کوچک را بخورند. جوجه بوقلمونهای زیر ۲ ماه ترجیح می دهند از حشرات تغذیه کنند ، برخی از آنها غذایی را که شما برایشان از مغازه می خرید نمی خورند. شما شاید مجبور شوید به آنها جیرجیرک ، کرم زمینی ، کرم میوه ، عنکبوت یا سوسک برای تغذیه دهید. مواظب باشید حشراتی را که برای بوقلمون های خود شکار می کنید در جاهایی که سم ضد آفت ریختند نباشند. اگر شما مایل به داشتن بوقلمون ماده جهت تخمگذاری هستنید باید به آنها کلسیوم اضافی دهید. پوست صدف شکسته بهترین منبع کلسیوم بری آنها می باشد. بوقلمونها به تخته سنگهای کوچک برای سنگدانشان نیاز دارند تا بتوانند غذا را خرد و آسیاب کنند ، سنگدان قسمتی از شکم پرنده می باشد که شامل سنگهای کوچک می باشد. سنگدان به آنها کمک می کند تا غذا را آسیاب کنند تا حضم شود. آب تازه باید همیشه در اختیار آنها باشد. فعالیت بدنی بوقلمونها باید فضای کافی داشته باشند تا خودشان بتوانند فعالیت بدنی داشته باشند.
● طول عمر حداکثر طول عمری که برای بوقلمونی که انسانها نگهداری می کردند ۱۲سال و ۴ ماه بود. برای بوقلمونهایی که در محیط آزاد زندگی می کنند حداکثر طول عمر کمتر از ۱۰ سال می باشد ، اما میانگین طول عمر در بوقلمون نر بالای ۲ سال و برای ماده ها بالای ۳ سال می باشد. بوقلمونهای اهلی اقلب بعلت بزرگ و سنگین بودشان در ۱ سالگی دچارمشکل می شوند.
● مشکلات سلامتی جوشهای سر سیاه در بوقلمونها نوعی انگل می باشد که مرغها آنها را حمل می کنند ، این جوش ها باعث می شود که بوقلمونها زرد رنگ شوند و جگر آنها بزرگ شود و این عمر در بوقلمونها کشنده است.بوقلمونهای اهلی برای پرواز کردن خیلی سنگین هستند و معمولاً نرهای آنها آنقدر بزرگ می شوند تا که پاهای آنها قادر به حمل وزنشان نخواهد بود.
● بارداری بوقلمون نر Tom یا پرخور نامیده می شود و بوقلمون ماده مرغ خانگی. در بوقلمونهای وحشی می توان نر و ماده را از روی پرهای روی سینه تشخیص داد. رنگ نوک پرهای روی سینه نر در بوقلمونهای وحشی سیاه و در ماده ها قهوه ای می باشد. بوقلمونهای اهلی باید بصورت ساختگی پرورش داده شوند ولی نوع وحشی آها خودشان پرورش داده می شوند. فصل پرورش در بوقلمونهای وحشی ماههای مارچ و آوریل می باشد. برای جذب کردن ماده بوقلمونهای نر چه در نوع وحشی و چه در نوع اهلی از خود صدا در می آورند و با تبختر قدم می زنند و پرهای دم خود را تکان می دهند. این رقص ماده را برای جفتگیری مجذوب خود می کند. نرها با بیشتر از یک ماده جفتگیری می کنند. تا زمانی که بوقلمون نر نتواند بدون کمک انسان ماده ای را مجذوب خودش کند او همچنان به راه رفتن با تبختر خود ادامه می دهد. مدت زمانی که طول می کشد تا تخم ها باز شوند ۲۸ روز می باشد. زمان لانه سازی از اواسط آوریل شروع می شود و تا اواسط جون ادامه دارد. زمان تخمگذاری از اواسط مِی شروع می شود. بوقلمونهای وحشی می توانند بطور همزمان روی ۸-۱۶ تخم بخوابند ، ۱۲ میانگین آن می باشد. بچه های بوقلمون Poult نامیده می شوند. بچه های بوقلمون وحشی تا ۲ هفتگی نمی توانند پرواز کنند ، (بوقلمون های اهلی به هیچ عنوان نمی توانند پرواز کنند).
● منشأ اسم "Turkey" منشعت گرفته است از کلمه "tuka" که به معنی طاووس در هندوستان می باشد. بوقلمون های وحشی نباید با نوع اهلی آنها اشتباه گرفته شوند. بوقلمونهای وحشی در آمریکای شمالی یافت می شوند. آنها بزرگترین پرندگان شکاری هستند که در این قسمت از دنیا یافت می شوند. بوقلمونهای اهلی در سراسر آمریکای شمالی یافت می شوند. بوقلمون یکی از مشهرورترین پرنده در آمریکای شمالی می باشد. می گویند که Benjamin Franklin می خواسته بوقلمون را به جای عقاب طاس سمبل ملی قرار دهد.
منبع: www.ake.blogfa.com منبع: www.ake.blogfa.com منبع: www.ake.blogfa.com