نکاتی در مورد بیماری نیوکاسل
نکاتی در مورد بیماری نیوکاسل     عامل این بیماری در مدت سی دقیقه در دمای شصت درجه سانتی گراد و در مدت زمان سه ساعت در پنجاه و شش درجه سانتی گراد غیر فعال می شود .     ● طبقه بندی عامل این بیماری(خانواده ویروس :Paramyxo Viridae,Genus Rubula Virus ) ▪ دما : عامل این بیماری در مدت سی دقیقه در دمای شصت درجه سانتی گراد و در مدت زمان سه ساعت در پنجاه و شش درجه سانتی گراد غیر فعال می شود . ▪ PH: عامل این بیماری در PH اسیدی توانایی مقاومت ندارد و غیر فعال می شود .عامل این بیماری همچنین در موادی مانند فرمالین و فنل ها غیر فعال می شود .لازم به ذکر است که عامل این بیماری برای مدت زمان نسبتا طولانی در دماهای بالا بخصوص در مدفوع زنده می ماند .   ● همه گیر شناسی : ▪ میزبانان : بسیاری از گونه های پرندگان ( هم وحشی و هم اهلی ). مرغها آسیب پذیرترین و مستعد ترین پرندگان در برابر این بیماری هستند و اردک و بوقلمون کمترین آسیب پذیری را در برابر این بیماری دارند . یک نوع از عوامل انتقال این نوع بیماری در برخی از پرندگان وحشی یافت می شود . بایستی به این مورد توجه کرد که میزان مرگ و میر در دوران این بیماری در میان بسیاری از پرندگان به کشش ویروس بستگی دارد . ▪ اشاعه : ـ ارتباط مستقیم با ترشحات و بخصوص مدفوع پرندگان درگیر با بیماری ـ غذای آلوده ـ آب آلوده ـ وسایل آلوده ـ محیط و محوطه آلوده ـ لباسهای آلوده افراد مرتبط با پرندگان ـ و......   ● منابع ویروس : ▪ ترشحات چرکین از دستگاه تنفسی ▪ مدفوع آلوده ▪ تمامی قسمتهای لاشه پرنده بیمار ویروس این بیماری در خلال دوران بیماری و در دوره ایی محدود و در طول دوران نقاهت میتواند پخش شود .همچنین برخی از پرندگان قادر هستند که ویروس نیوکاسل را برای مدت یکسال با خود حمل کرده و در محیط پخش کنند .   ● نحوه بروز بیماری : بیماری نیوکاسل در بسیاری از کشورهای جهان ، بومی و خاص همان مناطق می باشد . برخی از کشورهای اروپایی نیز برای سالهای دراز عاری از این بیماری کشنده و ویروس هولناک بودند .دوره بروز این بیماری با توجه به نوع آن بین چهار تا شش روز می باشد .   ● ضایعات کلینیکی : ▪ نشانه های تنفسی و عصبی : ـ سرفه کردن و نفس نفس زدن ـ بالهای افتاده و آویزان ـ پاهای کشیده ـ پیچیدگی سر و گردن ـ افسردگی و عدم انجام فعالیتهای عادی ـ فلج شدن کامل پرنده ـ تخم مرغهای پرندگان آلوده، پوسته های زبر و یا نازک دارند و همچنین آلبومین آنها می تواند حالت آبکی داشته باشد . تولید تخم مرغ کم شده و در برخی مواقع نیز تولید قطع می شود .مدفوع پرندگان مبتلا اسهالی بوده و سبز رنگ است . همچنین تورم در بافتهای اطراف چشم و گردن پرندگان درگیر با این بیماری دیده می شود .   ● میزان مرگ و میر: میزان مرگ و میر در دوران این بیماری به عوامل زیر بستگی دارد : ▪ میزان کشندگی ویروس مورد نظر ▪ کشش ویروس ▪ چگونگی پاسخ دادن به ایمنی واکسن ▪ وضعیت محیطی ▪ وضعیت گله   ● ضایعات : پرندگان زیادی را بایستی مورد آزمایش قرار داد تا ضایعات خاصی را در یک جمعیت مورد توجه قرار داد.تشخیص این بیماری را بایستی تا پس از جداسازی ویروس و شناسایی کامل آن به تعویق انداخت .ضایعاتی که در این بیماری ممکن است یافت شود عبارتند از : ▪ دیده شدن پرخونی و در برخی از مواقع خونریزی در مخاط نای ▪ ادم ، خونریزی و یا نکروز و التهاب در بافتهای لنفاوی و یا موکوس دیواره روده ▪ ادم ، خونریزی و یا حتی از بین رفتن و فساد تخمدانها ▪ ادم در اطراف بافتهای پیش از نای در گردن و بخصوص در محل ورودی نای این بیماری ممکن است که با برخی از بیماریها اشتباه گرفته شود .   ● این بیماریها عبارتند از : ▪ Fowl Cholera ▪ Avian Influenza ▪ Laryngotracheitis ▪ Fowl Pox ( Diphteritic Form ) ▪ Psittacosis ( Chlamydiosis ) (Psittacosis Birds ) ▪ Mycoplasmosis ▪ Infectious Bronchitis ▪ Pacheco’s Parrot Disease (Psittacosis Birds ) همچنین ممکن است به اشتباه برخی از اختلالات مدیریتی مانند فقر آب ، غذا یا هوا تشخیص داده شود .   ● شناسایی عامل بیماری : گرفتن آزمایش بوسیله واکسیناسیون جنین جوجه های نه تا یازده روزه در درون تخم مرغ توسط : ▪ آزمایش فعالیت Haemagglutination ▪ جلوگیری از فعالیت Haemagglutination بوسیله آنتی سرم اختصاصی ویروس نیوکاسل   ● برآوردهای پاتوژنیستی : ▪ آزمایش نشان گذاری در فیبروبلاست جنین کشت داده شده ▪ برآورد میانگین زمان مرگ در جنین جوجه ▪ ( ICPI ) در جوجه های یکروزه ▪ (IVPI ) در جوجه های شش هفته ایی   ● آزمایشهای سرولوژیک : ▪ Elisa ▪ نمونه خون ▪ نمونه سرم   ● نمونه گیری : نمونه های لازم برای تشخیص این بیماری از کلوآک ، نای یا مدفوع پرندگان زنده گرفته می شود . همچنین میتوان نمونه گیری از مدفوع و یا ارگانهای مشترک پرندگان مرده را صورت داد .   ● پیشگیری و کنترل : باید توجه کرد که این بیماری متاسفانه هیچگونه درمانی ندارد .   ● اقدامات بهداشتی : ▪ جداسازی مطلق و شدید در هنگام بروز این بیماری ▪ نابودی تمامی پرندگان مبتلا و همچنین پرندگانی که در معرض ارتباط مستقیم با این بیماری قرار داشته اند . ▪ ضدعفونی کامل و دقیق محوطه های درگیر و غیر درگیر ▪ انهدام درست و صحیح لاشه ها ▪ کنترل میزان آفتها در گله ▪ پرهیز و اجتناب از تماس با پرندگانی که وضعیت سلامتی مشخصی ندارند ▪ کنترل میزان رفت و آمد افراد ▪ بهتر است که تمامی طیور موجود در فارم همسن باشند   ● اقدامات درمانی : واکسیناسیون با واکسنهای امولوسیون روغنی و همچنین واکسنهای زنده میتواند بصورت چشمگیری سبب کاهش تلفات در گله های طیور بشود .واکسن B۱ زنده و لاسوتا بایستی در آب آشامیدنی حل شود و یا بصورت اسپری دانه درشت استفاده شود . این واکسنها را گاهی نیز در داخل بینی استفاده می کنند .جوجه های سالم بایستی هرچه زودتر بین روزهای یکم تا چهارم زندگی واکسینه شوند ، ولی تاخیر در واکسیناسیون اثرات واکسن را در هفته های دوم یا سوم کاهش می دهد .برخی از عفونتها مانند مایکوپلاسما ممکن است واکنش واکسن را شدیدتر کند . در این موارد می توان از واکسنهای با ویروس کشته شده استفاده کرد .         منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )