درختان مينياتوري
درختان مينياتوري درختان مينياتوري كه به آنها بونساي نيز مي گويند ، درختي با 50 يا 100 وحتي 200 سال عمر با تمامي زيبايي طبيعي و خصوصيات كهنساليش ، در عين حال بطور شگفت انگيزي فقط 30 سانتيمتر قد دارد. منشاء هنر بونساي به بيش از 1500 سال پيش به چين و ژاپن مي رسد ، به طوري كه هر خانواده اصيل ژاپني اين درخت را به نسل بعد از خود مي سپردندو نسل در نسل مانند گنجي با ارزش از آن نگهداري ميكردند. اگر شما در محيط كوچكي مانند يك آپارتمان زندگي مي كنيد وآرزوي آن را داريد كه يك محيط سرسبزي هر روز در فرا روي شما باشد،با هنر بونساي مي توانيد جنگل شروود را به خانه خود هديه کنيد. شايد شما فكر كنيد كه بايد صد سال منتظر بمانيد تا درخت شما از لحاظ شكل وبلوغ به كمال رسيده باشد.در صورتي كه سن درخت مهم نيست ،شما مي توا نيد با تدابيري كه انجام ميدهيد ، درختي داشته باشيد كه چند ساله باشد ولي صد ساله به نظر برسد. شما عزيزان ميتوانيد بر حسب مكان زندگي خود از لحاظ وسعت بونساهاي زير را پرورش دهيد. بونساي مينياتوري با قد كمتر از 15 سانتيمتر. بونساي كوتاه با قد 15 تا 30 سانتيمتر. بونساي متوسط با قد 30 تا 50 سانتيمتر. بونساي بلند با قدي بيشتر از 50 سانتيمتر. اغلب علاقه مندان گروه متوسط و كوتاه را كه آسانتر است را انتخاب و در صورت تبحر يافتن به مينياتوري روي مي آورند. از لحاظ شكل هم مي توانيد بونساي عمودي،خميده وافتاده داشته باشيدكه هر يك به نوبه خود داراي زيبايي زائدالوصفي مي باشند.نگاه كردن به طبيعت و مطالعات آن ايده خوبي در تربيت بونساي به شما مي دهد.مانند درخت افرا و سرو ناز كه ايده بونساي عمودي،ويك درخت كاج باد خورده ايده بونساي خميده،ودرخت زيتون به عنوان بونساي افتاده با تنه پيچ خورده. سبكهاي كاشت: سبك دو تنه (sowkan) : در اين سبك، دو تنه معمولا از يك ريشه مي رويد. سبك انبوه يا خوشه اي(kabodachi): در اين سبك،يك تنه مجموعه اي از چند دسته تنه كوچك را تشكيل مي دهد. : (ekadaboki) سبك الواري در اين سبك،يك ريشه برآمده از خاك كه چند تنه از آن روييده است. :(yozeyo) سبك گروهي يا جنگلي اين سبك شامل چند درخت مجزا كه شكل يك جنگل بسيار زيبا مي باشد. دراين سبك نوع درختان يكسان،فاصله هاواندازه ها نا برابر ، با كاشت نا متقارن مي باشد. درختان بزرگ را در جلو و درختان كوچكتر را در عقب قرار دهيد،تا عمق جنگلتان بيشتر شود. انتخاب ظرف وگلدان: انتخاب ظروف بايد به گونه اي نباشد،كه آنقدر زيبا باشد كه از جلوه بونساي بكاهد.در نگاه اول بايد بونساي جلوه گر كند. براي درختان هميشه سبز،غالبا از گلدانهاي غير تزئيني قهوه اي و خاكستري و براي درختان گلدار و برگريز ميتوان از گلدانهاي تزئيني ومناسب با رنگ برگ درخت استفاده كرد. براي سبك هاي عمودي و گروهي از گلدان هاي گرد و بيضي و براي سبك هاي از گلدان هايي با اضلاع برابر استفاده مي شود . طول گلدان به اندازه 3/2 ارتفاع بلند ترين درخت اختيار مي شود. انتخاب درخت: بهترين درختان براي كاشت بونساي گروهي: افرا – بلوط – توس سفيد –راش – صنوبر – نارون چيني. بهترين درختان براي كاشت بونساي افتاده: آزاليتا – افراي ژاپني – انجير – زازا لك – سرو كوهي – كاج سياه ژاپني. بهترين درختان براي كاشت بونساي روي صخره : كاج – سرو كوهي – شير خشت كوهي – نارون – انجير كوهي . تهيه درخت : روش سنتي كاشت بونساي اين است كه بايد از ابتدا آن را از طبيعت يافت و آن را به سيني كاشت منتقل كرد. علت كوچك ماندن درخت در طبيعت هر چه باشد،ساليان دراز با انواع فشارهاي محيط مبارزه كرده تا زنده بماند،اين گياهان بهترين نمونه ها هستند.چون بسيار پير به نظر مي رسند. به علت كم بودن قدمت اين هنر در ايران،طبيعت ايران نمونه هاي بسيار بسيار جالب براي عرضه به اين هنر را دارد كه شما مي توانيد با حوصله و متانت به دنبال آنها گشته و آنها را بيابيد. اولين درخت هميشه بهترين نخواهد بود،پس با حوصله بگرديد و بهترين را انتخاب كنيد و به ثروت همگاني كه طبيعت است لطمه وارد نكنيد. درخت را ار ريشه درآورده وآنها را با خزه نم دار و پلاستيك بپوشانيدوبه منزل ببريد. بهترين زمان براي اين كار قبل از جوانه زني درخت است و در زمستان نبايد درخت را منتقل كرد. اگر به درختي در تابستان برخورد كرديد قبل ازانتقال بايد هرس شودبعد كاشته شود،تا انرژي لازمه براي سرپا نگه داشتن گياه به حداقل برسد . روش ديگر كه كارايي آسانتر وبيشتري دارد انتخاب گياه از گلخانه است،به دليل اينكه گياه در گلخانه در ظروف كوچك ارائه مي شود نسبت به گياهي كه از زمين كنده مي شود صدمه كمتري مي بيند. درختي را انتخاب كنيد كه شادابتر با برگهاي كوچك وتنه نسبتا كلفت ومحكم داشته باشد. انتقال گياه به محيط كاري: پس از اينكه گياه را به منزل برديد ، اگر از نظر ريشه ضعيف است، آن را بكاريد و تا يك سال هرس نكنيد،اگر ريشه زيادي دارند،ظرف آن را بريده ، از كل ريشه 3/1 آن را از اطراف هرس كرده و در سيني كوچكتر از سيني قبلي قرار دهيد.دقت كنيد در هرس ريشه ها زياده روي نكنيد. در فصول آينده باز هم هرس را با احتياط بيشتري تكرار كنيد. روشهاي كاشت: بذر گياهان : شما مي توانيد از ابتدا شاهد رشد گياه خود باشيد.از مزيتهاي اين روش ،احتياج به هرس گياه نخواهد بود. بذر گياهان را از طبيعت يا از مراكز كشاورزي تهيه كنيدو به تعداد بيشتر كاشته شود تا بهترين گياه انتخاب شود .كاج،راش،بلوط ،صنوبر،از جمله درختاني هستند كه اوايل بهار با اين روش كاشت مي شوند.بذرها را در پلاستيك حاوي خاك سبك و كود برگ در محيط 30 درجه قرار داده ،هرگاه جوا نه زد آن را به ظروف منتقل كنيد. قلمه زدن : زمان مناسب براي قلمه زدن اوايل بهار قبل از باز شدن جوانه هاست،شاخه اي براي قلمه زدن منا سب است كه نه پير و نه جوان ووقتي خم شود به سرعت به حالت اول برگردد. طول قلمه 10 سانتيمتربا حداقل زاويه 45 درجه درست بالاي گره زيري ببريد،اينجا محل ريشه جديداست. برگ و جوانه هاي انتهايي را جدا و برگهاي بالايي براي تغذيه گياه باقي بماند. قلمه را در خاك ودائما مرطوب نگه داشته و از تابش مستقيم خورشيد در امان داريد. خوابانيدن: گياه مورد علاقه تان را از محيط يافت،شاخه اي از آن را انتخاب و در جايي كه مي خواهيد ريشه بزندبا سيم محكمي بسته و خزه خيسانده را مانند يك گلوله به دور آن ببنديد. بعد از ريشه زني آن را بريده و به محل مورد نظر انتقال دهيد. كاشت درخت مينياتوري: سيني كاشت را آماده كرده ومخلوطي از شن،ماسه وخاك را در داخل آن ريخته ، گياه را از محل قبلي خارج كرده،قدري ريشه گياه را در محلول آب و ويتامين B1 فرو برده و 3/1 ريشه ها را از اطراف و زير آن هرس كرده تا ريشه حالت پهني به خود بگيرد.آن را در سيني كاشت گذارده و روي ريشه خاك ريخته،آب مي دهيم و ر فضاي باز نگهداري مي كنيم. هر گاه خاك روي سيني خشك شد به آن آب ميدهيم.به جاي كودهاي شيميايي از كودهاي طبيعي مانند پودر استخوان و كودهاي حيوا ني ضعيف شده استفاده كرد. درخت خود را با هرس شاخ و برگ و همچنين با سيم بندي،در زماني كه درخت قدرت خود را باز يافت،مطابق سليقه خود تزئين كنيد.                 منبع : مرکز مقالات کشاورزی