کدوی تخم کاغذی
کدوی تخم کاغذی   Cucurbita pepo L. Subsp.pepo convar. Pepo Var. Styriaca Grebense   نام انگلیسی: Medicinal pumpkin   گیاهشناسی:   گیاهی علفی و یکساله بوده در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر جهان می روید و منشاء آن اروپا و مناطق گرمسیر آمریکا می باشد. دارای ریشه قوی، محکم و مستقیم است. ساقه کرکدار، توخالی، و خزنده و ارتفاع آن بسته به شرایط اقلیمی بین 3تا5  متر می باشد. برگها درشت و به رنگ سبز روشن و پنج لبی است که توسط دمبرگ طویل و کرکداری به طول 25 تا 30 سانتی متر به ساقه متصل می شود. گیاه تک پایه بوده و گلهای نر جدا از گلهای ماده بر روی گیاه هستند. گلها زرد رنگ و پنج لبی است و گلهای ماده از نر کوتاهتر هستند. ابتدا گلهای نر به صورت دسته ای بین گلهای ماده به طور جدا از هم ظاهر می شوند.میوه گوشتدار، درشت و کروی شکل و یا کم و بیش کشیده است. میوه های رسیده به رنگ زرد یا سبز زرد هستند. داخل هر میوه 400 تا 500 عدد دانه وجود دارد. رنگ دانه سبز تیره یا سبز زیتونی است. اطراف دانه را پوشش شفاف و ظریفی احاطه می کند. وزن هزار دانه 200 تا 310 گرم بوده و طول دوره رویش 120 تا 140 روز می باشد.   خواص دارویی و مواد مصرف:   از روغن دانه های این گیاه در معالجه تورم پروستات و مداوای سوزشهای ادرار استفاده می شود. داروهایی از قبیل  Peponen، Prostaliquid و Gronfing از بذور آن تهیه می شود.   داروهای موجود در بازار:   از این گیاه هم اکنون داروهاثی مختلفی به نام های پپونن، پروستالیکوئید، گرونفیگ و... در بازارهای دارویی دنیا موجود است. در ایران نیز قطره ی معروف پروستاتان که برای بیماریهای پروستات نظیر هایپرتروفی  و هایپرپلازی پروستات استفاده می شود از مواد موثره همین گیاه ساخته می شود.       پراکنش:   کشورهای عمده تولید کننده این گیاه آلمان، اتریش مجارستان و رومانی می باشند.       نیازهای اکولوژکی:   این گیاه روز بلند بوده و در طول رویش به نور و درجه حرارت زیاد نیاز دارد. بذور در دمای 12 درجه سانتی گراد جوانه می زنند ولی دمای مطلوب برای رویش گیاه 25 تا 30 درجه سانتیگراد است. رویش گیاه در دمای 14 درجه سانتیگراد متوقف می شود. برگها به شدت به سرما حساس بوده ودر دمای 1- تا 2-  درجه سانتیگراد دچار سرمازدگی شده و خشک می شوند. این گیاه خشکی را تحمل کرده و نسبت به خاک حساس نیست ولی خاکهایی با بافت متوسط، غنی از مواد و عناصر غذایی را ترجیح می دهد. کشت این گیاه در خاکهای سرد و اسیدی و همچنین در زمینهایی که سطح آب زیر زمین بالا می باشد، مناسب نبوده و به اکثر علفکشها نیز حساس است.