شیرین بیان(محک)
شیرین بیان(محک) Glycyrrhza SPP Wild licorice علف هرزی چند ساله که از طریق بذر و ریزوم تولید مثل میکند از خانواده Leguminosa که به ان بیان یا محک نیز گفته میشود ریشه های این گیاه طویل وچندساله با مزه ای شیرین است در صورتی که ساقه هایش علفی و یکساله هستند یعنی در زمستان از بین میروند.سطح خارجی گیاه کرکهای ترشح کننده ای دارد به طوری که برگها چسبناک میشوند و گاهی به رنگ قهوه ای کمرنگ در می ایند. برگهای شیرین بیان مرکب و شانه ای و تعداد برگچه های ان فرد است.گل اذین شیرین بیان خوشه ای گلهای ابی یا ابی متمایل به بنفش است گلها هرمافرودیت هستند.کاسه گل پیوسته و از 5 دندانه که مجموعاً دو لب را تشکیل میدهند به وجود آمده است.جام گل آزاد و از5گلبرگ نامنظم تشکیل یافته است.این گیاه ده پرچم دارد که هر یک به نوک باریکی منتهی میشود، تعداد9پرچم ان به هم پیوسته و به شکل ناودانی در آمده اند، پرچم دهم آزاد است. تخمدان چندین تخمک دارد، خامه ان کوتاه و بدون موست. میوه این گیاه کشیده، انتهای ان نوک تیز،و جدارش سخت است و بین یک تا شش دانه دارد. اندازه دانه4تا30میلیمتر است. دانه ها گرد، قلوه ای و گاهی به دلیل وجود موهای ترشح کننده، چسبناک اند. شیرین بیان ارزش دارویی دارد و یکی از صادرات مهم کشور را تشکیل میدهد و در عین حال یکی از علفهای هرز مهم در مزارع گندم است که دیرتر از گندم هم میرسد. بوته سبز شیرین بیان در برداشت محصول با وسایل ماشینی ایجاد اشکال میکند گاهی بذر شیرین بیان با محصول گندم مخلوط میشود. کشاورزان به هنگام برداشت محصول به طریق سنتی شیرین بیان را درو نمیکنند از این رو این گیاه میرسد و موجب گسترش ان در مزرعه میشود. برای مبارزه با این گیاه باید ان را با وسایل مکانیکی ریشه کن یا با کمک علفکشها خشک کرد.               منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )