اصول آبیاری در کشاورزی
اصول آبیاری در کشاورزی مقدمهبا توجه به ميزان رشد جمعيت، لازم است که توليد غذاي کشاورزي براي 50 سال آينده، جهت حفظ تراز فعلي توليد غذا براي هر نفر، حدود 50 درصد افزايش يابد. آبياري باید نقشی حياتي را در اين افزايش ايفا نمايد. با توجه به اينکه هم اکنون در اغلب کشورهاي در حال توسعه تقريبا کل منابع آب مورد بهره برداري قرار مي گيرد، کشاورزي فارياب در آينده به ناچار بايد آب را با راندمان بيشتري مصرف نمايد. همچنين با توجه به رقابتي شدن استفاده از منابع آب توسط بخشهاي مختلف و با در نظر گرفتن اين نکته که بخش کشاورزي به عنوان بزرگترين مصرف کننده آب مطرح مي باشد، اين بخش بايد راهکارهاي مختلف افزايش بهره وري آب، بخصوص راهکارهاي مديريتي، را مورد آزمايش قرار دهد تا در آينده نه چندان دور براي تامين نياز غذايي دچار مشکل نشود. يکي از مهمترين راهکارهاي مديريتي برنامه ريزي آبياري مي باشد. برنامه ريزي آبياري يک عمليات مديريتي است که براي تعيين زمان آبياري و مقدار آبي که در هر آبياري بايد بکار برده شود استفاده مي شود. به عبارت ديگر هدف برنامه ريزي آبياري، مشخص کردن مقدار دقيق آب مورد استفاده در مزرعه و زمان بندي دقيق کاربرد آن مي باشد. زمان بندي دقيق آبياري را مي توان با اندازه گيري نگهداشت رطوبت خاک انجام داد. در اکثر روشهاي برنامه ريزي آبياري، پايش رطوبت خاک اساسي ترين عملي است که انجام مي شود. برنامه ريزي موثر نياز به آگاهي از پارامترهاي زير دارد:ظرفيت نگهداشت رطوبت خاک، نگهداشت رطوبت قابل دسترس در هر زمان، آب مصرفي گياه يا تبخير و تعرق، حساسيت گياه به تنشهاي رطوبتي در هر مرحله از رشد، آبياري يا باران موثر دريافت شده، قابليت دسترسي به منابع آب و زمان لازم براي آبياري هر مزرعه.تصميم براي انجام آبياري به برآورد وضعيت رطوبتي خاک و گياه و شاخصها و استراتژي هاي مورد نظر بستگي دارد.برنامه ريزي آبياري بهينه بر اساس اندازه گيري يا تخمين نگهداشت رطوبت خاک و نياز آبي گياه، يکي از بهترين عملياتهاي مديريتي براي مديريت آبياري است.     منبع: مرکز مقالات کشاورزی