آيين نامه جلوگيري از آلودگي آب
  آيين نامه جلوگيري از آلودگي آب     ( مصوب 18/2/1371 )   ماده‌ 1ـ عبارات‌ و اصطلاحاتي‌ كه‌ در اين‌ آيين‌نامه‌ به‌ كار رفته‌ داراي‌ معاني‌ زير مي‌باشد: 1ـ سازمان‌، سازمان‌ حفاظت‌ محيط ‌زيست‌. 2ـ شورايعالي‌ شورايعالي‌ حفاظت‌ محيط ‌زيست‌. 3ـ آلودگي‌ آب‌: تغيير مواد محلول‌ يا معلق‌ يا تغيير درجه‌ حرارت‌ و ديگر خواص‌ فيزيكي‌ و شيميايي‌ و بيولوژيكي‌ آب‌ در حدي‌ كه‌ آن‌ را براي‌ مصرفي‌ كه‌ براي‌ آن‌ مقرر است‌ مضر يا غيرمفيد سازد. 4ـ مواد آلوده‌كننده‌ آب‌ (آلوده‌كننده‌): هر نوع‌ مواد يا عوامل‌ فيزيكي‌ و شيميايي‌ بيولوژيك‌ كه‌ باعث‌ آلودگي‌ آب‌ گرديده‌ يا به‌ آلودگي‌ آن‌ بيفزايد. 5ـ منابع‌ مولد آلودگي‌ آب‌ (منابع‌ آلوده‌كننده‌): هرگونه‌ منبعي‌ كه‌ فعاليت‌ يا بهره‌برداري‌ از آن‌ موجب‌ آلودگي‌ آب‌ مي‌شود كه‌ شامل‌ منابع‌ صنعتي‌، معدني‌، كشاورزي‌ و دامداري‌، شهري‌ و خانگي‌، خدماتي‌ و درماني‌ و متفرقه‌ مي‌باشد. 6ـ فاضلاب‌: هر نوع‌ ماده‌ مايع‌ زائد حاصل‌ از فعاليت‌هاي‌ صنعتي‌ يا كشاورزي‌ و دامداري‌ يا شهري‌، بيمارستاني‌ و آزمايشگاهي‌ و خانگي‌ كه‌ به‌ آب‌ يا خاك‌ تخليه‌ گردد. 7ـ مواد زائد جامد: هرگونه‌ ماده‌ جامدي‌ كه‌ عرفاً زائد محسوب‌ مي‌شود مانند زباله‌، خاكروبه‌، خاكستر، جسد حيوانات‌، ضايعات‌ مراكز شهري‌ و صنعتي‌ و زوايد حاصل‌ از تصفيه‌، اعم‌ از شيميايي‌ و بيولوژيك‌ و همچنين‌ فضولات‌ انساني‌ و حيواني‌ و مواد زايد بيمارستانها و غيره‌. 8ـ آبهاي‌ پذيرنده‌: كليه‌ آبهاي‌ سطحي‌ و زيرزميني‌ از جمله‌ قنوات‌، چاهها و سفره‌ آبهاي‌ زيرزميني‌ و چشمه‌ها و نيز درياها، درياچه‌ها، رودخانه‌ها و نهرها و تالابها و آبگيرها و بركه‌ها كه‌ فاضلاب‌ و مواد زائد جامد به‌ آنها تخليه‌ شده‌ يا در آنها نفوذ مي‌كند. 9ـ آبهاي‌ ايران‌: كليه‌ آبهاي‌ داخلي‌ و ساحلي‌ و درياي‌ سرزميني‌ كه‌ تحت‌ حاكميت‌دولت‌جمهوري‌اسلا��ي‌ايران‌ قرار دارد. 10ـ رقيق‌ كردن‌: كاهش‌ غلظت‌ مواد آلوده‌كننده‌ در فاضلاب‌ از طريق‌ اختلاط‌ با آب‌ يا آب‌ پذيرنده‌. 11ـ وسايل‌ و روشهاي‌ مناسب‌: مناسب‌ترين‌ وسايل‌ يا روشهايي‌ كه‌ استفاده‌ آن‌ با توجه‌ به‌ شرايط‌ محلي‌، درجه‌ پيشرفت‌ و امكانات‌ علمي‌ و فني‌ و هزينه‌هاي‌ مربوط‌، رفع‌ يا كاهش‌ مؤثر آلوده‌كننده‌ها را امكان‌پذير مي‌سازد. 12ـ ميزان‌ و معيار (استاندارد): حدود مجاز و مشخصات‌ ويژه‌اي‌ كه‌ با توجه‌ به‌ اصول‌ حفاظت‌ و بهسازي‌ محيط ‌زيست‌ براي‌ آلوده‌كننده‌ها و جلوگيري‌ از آلودگي‌ آب‌ تعيين‌ مي‌شود. 13ـ مسئول‌: شخص‌ حقيقي‌ كه‌ اداره‌ يا تصدي‌ منابع‌ مواد آلودگي‌ از قبيل‌ كارخانجات‌، كارگاهها و ساير تأسيسات‌ صنعتي‌ را خواه‌ براي‌ خود، خواه‌ به‌ نمايندگي‌ از طرف‌ شخص‌ يا اشخاص‌ حقيقي‌ و حقوقي‌ ديگر به‌ عهده‌ داشته‌ يا شخصاً به‌ طرق‌ مختلف‌ عامل‌ ايجاد آلودگي‌ است‌. 14ـ مواد زائد سمي‌ و خطرناك‌: هر نوع‌ ماده‌ زائد آلوده‌كننده‌ يا تركيبي‌ از مواد و ضايعاتي‌ كه‌ داراي‌ قدرت‌ صدمه‌ و آسيب‌ زياد به‌ سلامت‌ انسان‌ يا ساير موجودات‌ زنده‌ يا گياهان‌ بوده‌ يا بر اثر تماس‌ و تكرار داراي‌ عوارض‌ سوء در آنها باشد و قابليت‌ آلوده‌ ساختن‌ آب‌ را دارد. ماده‌ 2ـ اقدام‌ به‌ هر عملي‌ كه‌ موجبات‌ آلودگي‌ آب‌ را فراهم‌ نمايد ممنوع‌ است‌. ماده‌ 3ـ سازمان‌ با همكاري‌ وزارتخانه‌هاي‌ نيرو، كشاورزي‌، جهادسازندگي‌، بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشكي‌ و ساير وزارتخانه‌ها و سازمانهاي‌ ذيربط‌ حسب‌ مورد نسبت‌ به‌ بررسي‌ و شناسايي‌ كيفيت‌ آبهاي‌ ايران‌ از لحاظ‌ آلودگي‌ اقدام‌ خواهد نمود. تبصره‌ 1ـ وزارت‌ بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشكي‌ در مورد آبهاي‌ مشروب‌ از مرحله‌ آبگير طبق‌ قوانين‌ و مقررات‌ خود عمل‌ مي‌نمايد. تبصره‌ 2ـ در مورد آلودگي‌ آبهاي‌ درياها و درياچه‌ها همچنين‌ رودخانه‌هاي‌ مرزي‌ با مواد نفتي‌ به‌ موجب‌ قانون‌ حفاظت‌ دريا و رودخانه‌هاي‌ مرزي‌ از آلودگي‌ با مواد نفتي‌ عمل‌ خواهد شد. ماده‌ 4ـ سازمان‌ موظف‌ است‌ نسبت‌ به‌ شناسايي‌ منابع‌ مختلف‌ مولد آلودگي‌ آب‌ به‌ طريق‌ مقتضي‌ اقدام‌ نمايد. مسئولين‌ موظفند اطلاعات‌ و مدارك‌ مورد نياز را در صورت‌ درخواست‌ در اختيار سازمان‌ قرار دهند. تبصره‌ 1ـ وزارتخانه‌هاي‌ كشور، بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشكي‌، كشاورزي‌، نيرو، صنايع‌، معادن‌ و فلزات‌ و جهادسازندگي‌ و حسب‌ مورد ساير مؤسسات‌ ذيربط‌ همكاري‌ لازم‌ را با سازمان‌ در اجراي‌ مفاد اين‌ ماده‌ معمول‌ خواهند داشت‌. تبصره‌ 2ـ اطلاعات‌ و مداركي‌ كه‌ جنبه‌ محرمانه‌ دارد و توسط‌ مسؤلين‌ در اختيار سازمان‌ گذارده‌ مي‌شود محرمانه‌ تلقي‌ شده‌ و جز در موارد قانوني‌ مورد استفاده‌ قرار نخواهد گرفت‌. ماده‌ 5ـ استانداردهاي‌ مربوط‌ به‌ آلودگي‌ آب‌ با ذكر روشهاي‌ سنجش‌ و ساير مقررات‌ مربوط‌ توسط‌ سازمان‌ و با همكاري‌ وزارتخانه‌ها و مؤسسات‌ مذكور در ماده‌ (3) اين‌ آيين‌نامه‌ تهيه‌ و به‌ مورد اجراء گذارده‌ مي‌شود. تبصره‌ـ در مورد مقررات‌ مربوط‌ به‌ تخليه‌ هر نوع‌ فاضلاب‌ به‌ شبكه‌ عمومي‌ فاضلاب‌ شهر و جمع‌آوري‌، نگهداري‌ و حمل‌ و دفع‌ مواد زائد جامد كميسيون‌ دائمي‌ متشكل‌ از نمايندگان‌ تام‌الاختيار وزارتخانه‌هاي‌ نيرو، بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشكي‌، كشور، صنايع‌، معادن‌ و فلزات‌ و سازمان‌ حفاظت‌ محيط‌زيست‌ و ساير سازمانهاي‌ مسوول‌ آب‌ و فاضلاب‌ شهري‌ در وزارت‌ كشور تشكيل‌ و تصميمات‌ اتخاذ شده‌ به‌ مرحله‌ اجراء گذارده‌ خواهد شد. ماده‌ 6ـ طبقه‌بندي‌ كلي‌ آبهاي‌ پذيرنده‌ اعم‌ از سطحي‌ و زيرزميني‌ و درياچه‌ها و آبهاي‌ ساحلي‌ با توجه‌ به‌ قدرت‌ جذب‌ و تصفيه‌ طبيعي‌ آلوده‌كننده‌ها بر حسب‌ اولويتها و به‌ تدريج‌ توسط‌ سازمان‌ با همكاري‌ وزارتخانه‌ها و مؤسسات‌ مذكور در ماده‌ (3) اين‌ آيين‌نامه‌ تعيين‌ و اعلام‌ خواهد شد. ماده‌ 7ـ سازمان‌ موظف‌ است‌ طبق‌ برنامه‌ پيش‌بيني‌ شده‌ از فاضلاب‌ و مواد زائد جامد منابع‌ آلوده‌كننده‌ نمونه‌برداري‌ و نوع‌ و ميزان‌ آلودگي‌ هر يك‌ از اين‌ منابع‌ را مشخص‌ نمايد. در صورتي‌ كه‌ شدت‌ آلودگي‌ هر يك‌ از منابع‌ آلوده‌كننده‌ بيش‌ از استانداردهاي‌ موضوع‌ ماده‌ (5) اين‌ آيين‌نامه‌ باشد سازمان‌ مراتب‌ را كتباً به‌ مسوول‌ مربوط‌ اخطار خواهد نمود كه‌ در رفع‌ آلودگي‌ اقدام‌ نمايد. در اين‌ اخطاريه‌ نوع‌ آلودگي‌ و ميزان‌ آن‌ و همچنين‌ مهلت‌ رفع‌ آلودگي‌ كه‌ متناسب‌ با امكانات‌ تعيين‌ مي‌گردد صريحاً قيد خواهد شد. تبصره‌ـ در مورد شهركها و مجتمع‌هاي‌ صنعتي‌ كه‌ داراي‌ سيستم‌ فاضلاب‌ عمومي‌ هستند از فاضلاب‌ عمومي‌ شهركها و مجتمع‌هاي‌ صنعتي‌ و غيرصنعتي‌ نمونه‌برداري‌ شده‌ و اقدامات‌ لازم‌ براي‌ رفع‌ آلودگي‌ با مسئوليت‌ شركت‌ و مجتمع‌ به‌ عمل‌ خواهد آمد. در مواردي‌ كه‌ واحدهاي‌ مستقر در اين‌ شهركها و مجتمع‌ها فاضلاب‌ صنعتي‌ حاوي‌ مواد مسموم‌ فلزات‌ سنگين‌ داشته‌ باشند و از طريق‌ سيستم‌ فاضلاب‌ عمومي‌ قابل‌ كنترل‌ نباشد بنا به‌ تشخيص‌ سازمان‌ حفاظت‌ محيط‌زيست‌ واحد مزبور موظف‌ به‌ ايجاد تصفيه‌ خواهد بود.                   منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )