ارتباطات محیطیگیاهان، مقادیر قابل توجهی از مواد غذایی را از خاک در طول دورة رشد طبیعیشان خارج میکنند و به این دلیل باعث تغییرات محیطی طولانی مدت بسیار زیادی میشوند. اثرات روی خاک، بسیار بیشتر از خارج کردن یا تخلیة عناصر است. باید تعادل سیستم گیاه ـ خاک در طول مدت جذب مواد غذایی، برقرار نگه داشته شود. برقراری تعادل معمولاً به وسیلة دفع پروتون و / یا یونهای هیدروکسیل توسط گیاه و جذب کاتیونها یا آنیونهای غذایی اتفاق میافتد. برای مثال هنگامی که کود آمونیاک به گیاهان داده میشود، آنها بیشتر نیاز خود به نیتروژن را از کاتیون آمونیوم به دست میآورند تا آنون نیترات معمولی. چون نیترات تنها آنیونی است که به مقدار زیادی توسط گیاهان استفاده میشود، پس در طول جذب طبیعی عناصر، دفع پروتون از دفع یونهای هیدروکسیل بسیار فراتر میرود. در وضعیت رشد شدید گیاهان، مقادیر دفع شدة پروتونها میتواند برای کاهش pH خاک به میزان چندین واحد کافی باشد.تغییرات چنین عظیمی در pH خاک میتواند دلالت بر فرآیندهای زیادی روی خاک، مانند ساختار خاک، قابلیت در دسترس بودن عناصر و آبشویی عناصر داشته باشد. اثرات ناگهانی روی خاک، ممکن است برای برخی گیاهان مطلوب باشد مانند گیاهان اسیددوست که این وضعیت باعث در دسترس قرار گیری بیشتر عنصر آهن میگردد. هر چند در ادامه، پایین آمدن pH خاک میتواند به گیاهان آسیب برساند، زیرا قابلیت در دسترس بودن عناصر تغییر خواهد یافت. خاکی با pH کم، اجازه خواهد داد عناصر ریز مغذّی به آسانی از پروفیل خاک شسته شوند و سرانجام باعث فقدان عناصری از قبیل Cu و Zn میشود. در مجموع، هنگامی که pH خاک از 5 پایینتر میآید، قابلیت انحلال Al و Mn میتواند افزایش بیابد و چنین وضعیتی باعث ایجاد حالت سمّی برای رشد گیاهان شود.گیاهان اغلب به ارتباطات محیطی واکنش نشان داده و از آن تأثیر میپذیرند. اگرچه این یک فرضیة معتبر ثابت نیست، بسیاری از گیاهان به این امر گرایش دارند که با مهارت، عناصر معیّنی را به سهولت از محیط اطرافشان جذب کنند. برای مثال، آهن یک عنصر محدود کننده در بسیاری از اراضی کشاورزی است اما به طور متوسط در 3% از خاکها، بیش از نیاز گیاهان در دسترس است. بعضی از گیاهان به طور فعال، پروتونهای را دفع کرده و باعث کاهش pH خاک و در نتیجه افزایش قابلیت انحلال آهن در محیط اطراف خود میشوند. در مجموع، دیگر گیاهان فیتوسیدروفورها را دفع کرده تا کلات خاک، آهنِ اندوخته شده را بیشتر در دسترس گیاه قرار دهد.