مگس ميوه كارائيبCaribbean fruit fly
Anastrepha suspensa(Loew)
Diptera:Tephritidae
شكل شناسي:
لارو: لارو اين آفت با مشخصات خاص قابل
تشخيص نيست مانند ساير گونه هاي Anastrepha، لارو سفيد، بالغ بر 12 ميليمترطول كه اغلب ميوه هاي تازه را مي خورد. دو قلاب دهاني در
اندازه يكسان و بسيار رشد يافته است. بدن در سمت جلو نواري و در عقب حالت بي سر
است. هر سوراخ تنفسي عقبي داراي سه سوراخ و يا شيار به صورت موازي يا همگرا ست كه
روي يك صفحه اسكلروتيني قرار دارد. تشخيص لارو اين آفت A.obliqua به واسطه نداشتن Heavy sculptureروي
Anal
lobe ها است و از A.fraterculus از نظر شكل دندانه هاي ridge دهاني قابل تشخيص داده مي شود.
كارن هاي دهاني ، قلابهاي دهاني لارو مگس ميوه كارائيب
قسمت انتهاي دم ، Anal
lobes لارو مگس ميوه كارائيب
سوراخ تنفسي جلويي ، سوراخ تنفسي عقبي لارو مگس ميوه كارائيب
بالغين: مگسهاي بالغ قهوه اي مايل به
زرد 2/1 تا 2 برابر بزرگتر از مگس
خانگي مگسهاي بالغ جنس Anastrepha از ساير مگسهاي ميوه با داشتن رگبالهاي ساده و رگبالي كه به
حاشيه هاي بال مي رسد، درست قبل از نوك بال و رسيدن به حاشيه بال به سمت بالا
خميده مي شود. بيشتر گونه هاي اين جنس داراي نقوشي روي بالها بوده و نيمه نوكي بال
داراي دو طرح V شكل وارونه است كه يكي در داخل ديگري قرار دارد و نواري در سمت
لبه جلويي بال كه از نزديك قاعده بال به نيمه طول بال مي رسد.
حشره كامل مگس ميوه كارائيب
تشخيص گونه ها مشكل بوده و بخصوص بايد تخمريز ماده ها براي تشخيص جدا شود. بالغين A
.suspensa و A.fraterculus و A.obliqua بسيار
شبيه بوده و از نظر اين خصوصيات قابل تشخيص است:قسمت نوكي نوار s به نوار M در
تماس يا تقريبا در تماس است ولي در گونه هاي ديگر نوار S در نوك بال در ميان دومين و سومين رگبال طولي بال سينه تمام مي
شود. معمولا داراي يك لكه سياه مشخص در عرض مركز شيار و بين سپر و سپرچه است.
زيست شناسي:
تخمها زير پوست ميوه ( و شايد متصل به هسته
ها و بذور بواسطه داشتن تخمريز بلند)گذاشته مي شود. اين تخمها پس از 12-3 روز
تفريخ شده و لاروهاي خارج شده بسته به دماي محيط به مدت 32-15 تغذيه مي كنند.
شفيره در خاك در زير ميزبان ايجاد شده
و حشرات بالغ بعد از 19-15 روز (در مناطق سردسير
طولاني تر) و در تمام طول سال ظاهر مي شوند.
علائم خسارت:
محل تخمگذاري به صورت نقاطي روي ميوه هاي
مورد حمله مشاهده مي شود. تشخيص ساير علائم آلودگي در مراحل اوليه مشكل است.
خسارتهاي شديد داخل ميوه قبل از نمود بيروني به
صورت تونلهاي خورده شده ايجاد مي شود.
مگس ميوه كارائيبCaribbean fruit fly
اهميت اقتصادي:
مگسهاي جنس Anastrepha sp. بعد از مگس مديترانه اي از مهمترين مگسهاي ميوه در
مناطق گرمسيري امريكا هستند. اين مگس
در وحله اول آفت گواوا و ساير گياهان
خانواده Myrtaceae است و همچنين در بعضي مناطق از مركبات نيز گزارش شده است ولي
مدارك كمي دال بر آلوده شدن ميوه هاي كاملا رسيده وجود
دارد. ظهور اين گونه در نواحي جنوبي فلوريدا اهميت خاصي به آن داده است.
اهميت قرنطينه اي:
اين مگس علاوه بر حضور در ليست آفات و بيماريهاي قرنطينه خارجي ايران در ليست آفات و بيماريهاي قرنطينه خارجي EPPO به عنوان يك مگس ميوه غير اروپايي وجود دارد.و همچنين در ليست COSAVE به عنوان آفت قرنطينه اي محسوب مي
شود. اين آفت بومي جنگلهاي مرطوب
امريكا بوده و مناطق شمالي و مركزي EPPO آنقدر گرم نيست تا اين آفت در
آنجا مهم باشد ولي مناطق گرمتر جنوبي شايد بتواند محلي براي استقرار آن باشد.خطر
مستقيم استقرار اين آفت در مناطق سرد بسيار كم است
و تنها در فصول گرم سال احتمال ورود و افزايش جمعيت آن وجود دارد. درمناطق جنوبي
اروپا اين آفت قادر است تا چندين
زمستان را بگذراند ولي در هر حال خسارت مستقيم حاصل از ورود آفت زياد نيست. خطر اصلي و مهمتر آفت براي كشورهاي اروپايي در صورت وجود اين مگس بخاطر وضع قوانين سختگيرانه قرنطينه اي در
مورد صادرات ميوه (بخصوص امريكا و ژاپن)
است .
ميزبانها:
ميزبانهاي ترجيحي اين آفت گياهان خانواده Myrtaceaegenia ، گواوا و Syzygium مي باشد. اين مگس
همچنين آفتي براي Annona
spp. و Terminalia catappa است. مركبات معمولا ميزبان مشخصي محسوب نمي شوند. ولي اين آفت گاهي روي ميوه هاي مركبات بيش از حد رسيده ديده مي شود.
ليمو ترشهاي Lemon و Lime
ميزبان آفت محسوب نمي شوند. شبيه
ساير گونه هاي جنس Anastrepha اين آفت روي دامنه وسيعي از ميوه هاي معتدله و گرمسيري گزارش شده اما اين
گزارشات حاكي از اهميت اقتصادي روي همه آنها نيست.
ليست ميزبانها:
Mangifera
indica (mango), Psidium guajava (guava),
Spondias (purple mombin), Citrus, Anacardium occidentale (cashew), Annona cherimola (cherimoya), Citrus aurantium (sour
orange), Citrus x paradisi (grapefruit),
Syzygium jambos (rose apple), Averrhoa carambola (carambola), Terminalia catappa (tropical almond), Syzygium malaccense
(malay-apple),Carica papaya (pawpaw), Prunus
domestica (plum), Prunus persica (peach).
مناطق انتشار:
اين آفت از ناحيه EPPO و اروپا گزارش نشده است.
آمريكاي شمالي: باهاما و ايالات متحده امريكا
امريكاي مركزي و كارائيب: كوبا، جمهوري دومينكن، هائيتي، جامائيكا و پورتوريكو
مگس ميوه كارائيبCaribbean fruit fly
روشهاي بازرسي جهت كشف آفت:
هنوز هيچ طعمه اي براي گونه هاي Anastrepha وجود ندارد با اين وجود توسط تله هاي رها كننده امونياك جلب كننده
مگس گيلاس جلب مي شوند. تله هاي Mcphail معمولا براي گرفتن مگسهاي
اين جنس بكار مي رود و طعمه هاي احتمالي استات آمونيوم هيدروليزات كازئين و مخمر torula است. تعداد تله هاي مورد نياز در واحد سطح زياد است (18 تله در
4/0 هكتار و تنها 13 درصد مگسهاي رها شده را پوشش داده
است)
روش انتشار آفت:
مگسهاي اين جنس تا مسآفت 135 كيلومتر مي توانند پرواز كنند كه اين
حركت طبيعي مهمترين راه انتشار آفت است.
در تجارت جهاني راه اصلي انتشار آفت به
مناطق غير آلوده انتقال ميوه هاي حاوي لارو است.
براي EPPO مهمترين ميوه هاي حامل لارو آفت Annona spp. ، گواواو احتمالا ميوه هاي
مركبات بسيار رسيده است. ميوه هاي مختلف گرمسيري كه
در امريكا به صورت محلي مهم هستند كمتر به سايرمناطق صادر مي گردد. خطر انتقال خاك حاوي شفيره و بسته بندي با گياهاني كه قبلا ميوه دار بوده اند نيز وجود دارد.
مبارزه:
مبارزه با اقدامات زراعي خوب براي مثال ميوه هاي
آلوده و به زمين ريخته بايد جمع آوري و از بين بروند. استفاده از سموم شيميايي اگر
مقدور باشد به صورت اسپري پوششي يا پاشيدن طعمه مسموم توصيه مي شود. سم مالاتيون
براي كنترل مگسهاي ميوه معمول بوده كه معمولا با هيدروليزات
پروتئين تركيب مي شود و به صورت طعمه مسموم پاشيده مي شود. هر دو جنس نر و ماده
اين مگسها توسط امونياك متصاعد
شده از هيدروليزات پروتئين جلب مي شوند. اين طعمه هاي مسموم كه بصورت لكه اي
پاشيده مي شوند داراي نتايجي بهتر نسبت به اسپري پوششي سم دارد زيرا كمتر به
دشمنان طبيعي آسيب مي رساند. كنترل بيولوژيك نيز عليه اين مگس كاربرد دارد.
دشمنان طبيعي:
Parasitoids:
- Aceratoneuromyia indica
- Biosteres
longicaudatus
- Doryctobracon
areolatus
- Doryctobracon
cereus
- Parachasma
anastrephilum
- Psyttalia concolorirol
- Trybliographa
daci
- Trybliographa
dacirol
اقدامات قرنطينه اي:
محموله هاي ميوه Annona ، مركبات، نارنگي، سيب، انبه، آلو، هلو و گواوا وارده از كشورهاي
داراي اين مگس مورد بازرسي دقيق جهت
بررسي علائم خسارت و آلودگي قرار گرفته و ميوه ها
بايد بريده شده و براي پيدا نمودن لاروها بازديد شوند. طبق نظر EPPO بهتر است كه اين قبيل ميوه ها
از كشورهاي عاري از آفت و يا از مناطقي كه هنوز آفت گزارش نشده است و اين مسئله با بازديد سه
ماه قبل از برداشت محصول تائيد گرديده باشد وارد شوند. ضدعفوني ميوه ها نيز توصيه مي شود
سرد كردن(13،15 و 17روز در دماي 5/0، 1 و 5/1 درجه سانتيگراد) و براي ميوه هاي خاص استفاده از بخار آب ( نگهداري در
دماي 43 درجه سانتيگراد براي مدت6-4 ساعت) و استفاده از هواي تحت فشار گرم و فرو
بردن در آب گرم توصيه مي شود. استفاده از حرارت بخصوص در مورد اين مگس شامل در معرض آب يا هواي بيش از 43 درجه
سانتيگراد و يا در معرض سرماي 22/2-0درجه سانتيگراد قرار گرفتن كاربرد دارد. اتيلن
دي برمايد قبلا براي ضد عفوني استفاده مي شد ولي امروزه مصرف آن بخاطر اثرات سرطان
زايي ممنوع شده است. متيل برومايد به بسياري از ميوه ها صدمه زده و عمر نگهداري آنها را كاهش مي
دهد.(40 گرم بر مترمكعب گاز متيل برومايد براي دو ساعت در دماي 5/29-21 درجه
سانتيگراد). پرتو دهي با اشعه گاما مي تواند عاملي براي كنترل آلودگي به اين آفت باشد. گياهان ميزبان ريشه دار از كشورهاي
آلوده بايد عاري از خاك بوده و ميوه بوده و يا خاك عليه شفيره ضدعفوني شود. ورود اين گياهان
بهتر است ممنوع گردد.
منبع: مرکز مقالات
کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )
از خانوادهTetranychidae
v کنه ماده
تخم مرغی شکل ومحدب برنگ قرمزتیره یا مخملی به طول 3/0-4/0میلیمتربوده وکنه های نرکوچکترازحشرات ماده ودرانتهای بدن کشیده ترمی باشند.
v هرماده حدود20-50 عدد تخم طی مدت2-3 روزدرهردوسطح برگ می
گذارد.تخم ها کروی ودارای 10-12 رشته بسیارنازک شعاعی که تخم رابه برگ متصل می کند
وبرنگ قرمزروشن هستند.تخم ها با توجه به شرایط آب وهوایی درمدت8-30 روزتفریخ می
شوند.این کنه درشرایط مناسب درطی
سال12-15 نسل می تواند داشته باشد.
v زمستان گذراني آن معمولا بصورت تخم روي سر شاخه ها بوده ولي در
زمستانهاي ملايم بصورت پوره و جانور كامل ديده مي شود.
v معمولا جمعيت اين كنه ها در بهار و پاييز نسبت به ماه هاي گرم سال
بيشتر است .
v خسارت:
v خسارت کنه قرمزمرکبات ازطریق مکیدن
شیره برگها ومیوه ها می باشد.با تغذیه کنه،لکه
های کم رنگ روی سطح بالایی برگ ظاهرمی شود ودرآلودگی های شدید لکه های بزرگتر خشک
شده وممکن است موجب قاشقی شدن،ریزش برگها وخشک شدن سرشاخه های جوان گردد.
v میزبانها: بیشتر به انواع لیمو،پرتقال وگریپ فروت و نارنج و
نارنگی کمتر مورد حمله این آفت قرار می گیرند.
v فعالیت این کنه ها
دربهاروپاییزبیشتراززمستان وتابستان است.میزان خسارت کنه قرمز روی مرکبات بستگی به سلامت درخت،مدیریت
آبیاری ووضعیت آب وهوایی دارد.برای مثال یک جمعیت نسبتاَ کم ازکنه ها باعث خسارت جدی روی درختهای ضعیف می شود.
v مبارزه:
v 1- سم پاشی زمستانه: درصورت آلودگی درختها به کنه های بالغ می توان این مبارزه راهمراه با
روغن پاشی زمستانه برعلیه شپشکها انجام داد.دراین صورت ازسموم نئورون5/1درهزار،
اورتوس5/0-1 درهزار،تدیون2درهزار می توان استفاده کرد.
v 2- سم پاشی تابستانه:دراین زمان نیزدرصورت مشاهده آلودگی می توان با
یکی ازسموم توصیه شده دربالا مبارزه را با سم پاشی تابستانه شپشکها همزمان انجام
داد.
منبع: مرکز مقالات
کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )
شته
گلسرخ
Metopolophium
dirhodum Syn: Rose-grain aphid
Afide
verde maggiore della ros
Bleiche
Getreidelaus
Family:
Aphididea
Order:Homoptera
تاریخچه:
شته ی گلسرخ یکی از مهمترین آفات گلسرخ در دنیا بوده و
از لحاظ اقتصادی سالانه خسارت زیادی
را وارد می آورد. از آفات مهم انواع درختچه هاي
گلسرخيان، به ويژه در اوايل بهار بشمار ميرود و خسارت آن قابل توجه است.
مناطق انتشار:
کم و بیش در اکثر نقاط کشور می باشد.در مناطق معتدله جمعیت غالب دارد و البته سطح
پراکنش جهانی دارد.
در هر نقطه از ایران که گلسرخ پیدا شود این شته هم وجود دارد.
شکل شناسی:
اين حشره به صورتهاي ماده بالدار
زنده زا،ماده تخم گذار و نر بالدار ديده مي شود.
حشره کامل به طول 5/2 -2/2 م م می باشد. به رنگ
سبز تا سبز تیره می باشد. طول حشره بالغ
بی بال این شته در حدود 8/2 تا 4/3 میلیمتر و رنگ آن سبز مایل به قهوه ای با زائده
و پاهای سیاه رنگ می باشد . دارای کورنیکول ساده و سیاه به طول 5/2-7/1 برابر دم
می باشد. شاخک بلند به اندازه طول بدن دارد.
در افراد بي بال زنده زا ،سر، قفسه سينه و شكم سبز يا ارغواني است. دم زرد مايل به
سبزو بلند و شاخك خيلي طويل و به رنگ بدن ميباشد.
در شته هاي بالدار زنده زا، سر، پيش گرده، اسكوتوم و لبهاي قفسه سينه و سپرچه سياه
رنگ و بين سر و پيش گرده نوار سبز تيره وجود دارد. شكم سبز روشن و در هر طرف پهلو
سه لكه سياه رنگ وجود دارد.
شاخك همچنين خيلي طويل و در مفصل سوم تعداد زيادي سانسوريا ديده مي شود. رنگ پاها
متغير و از زرد مايل به سبز تا سبز كم رنگ تغيير ميكند. پنجه ها سياه رنگ، دم طويل
و سبز رنگ مي باشد. كورنيكول بلند، ضخيم و سياه رنگ ميباشد.
نرهاي بالدار، سياه رنگ، شكم تيره و زرد مايل به سبز. قسمت اعظمdisk سياه به صورت نوار ديده مي شود. شاخك ها بيشتر از طول بدن، خرطوم
زرد كمرنگ، نوك تيره.
در ماده هاي تخم گذار، رنگ هاي قرمز Rust شاخك كوتاه حدود نصف بدن، چشم ها قرمز كورنيكول سياه رنگ و
كوتاهتر از كورنيكول افراد زنده زا . ساقپاي عقب داراي تعدادي سانسوريا.
میزبانها و طرز خسارت:
از ابتدای بهار که گلها برگ می کنند، در اطراف برگها و ساقه های نازک و جوانه ها و غنچه ها به خصوص برگچه های سرشاخه،
این شته یآفت می شود.
با خرطوم خود شیره نباتی را می مکد.در
نتیجه باعث ضعیف و پژمرده شدن گیاه و مانع بازشدن برگ ها و شکفتن گلها می
شود.حداكثر فعاليت اين شته در اوايل بهار روي انواع نباتات خانواده گلسرخيان خيلي
زياد است. به طوريكه اگر كنترل نشود غنچه ها كوچك مانده و گلها شكل طبيعي خود را
از دست مي دهند.
زیست شناسی:
شته ی گلسرخ زمستان را به صورت ماده های بکرزایی در حال تولید مثل سپری می نماید و
در طول زمستان می توان تمامی سنین پورگی و ماده های
بکرزای بالدار و بی بال را مشاهده نمود.این شته در تابستان به علت نامساعد بودن
کیفیت غذایی میزبان و دمای زیاد هوا به میزبان دوم خود مهاجرت می کند.
در زمستانهاي سرد مناطق سردسير اين شته زمستان را به صورت تخم ميگذراند. در نسل
هاي پاييزه افراد نر و ماده بوجود ميآيند. حشره ماده
پس از جفتگيري، در انتهاي شاخه ها نزديك جوانه تخم
هاي خود را ميگذارد. هر شته ماده چهار تا شش عدد تخم مي گذارد. و در سال چندین نسل
دارد.
در ابتدای بهار تخم این شته ها که از سال قبل بر روی درخت گذاشته شده بتدریج شروع
به باز شدن کرده و افراد مؤسس را به وجود مي آورند. و در نتیجه زادآوری شته ها سطح
زیرین برگها و ساقه های گل دهنده ( گل سُرخ و نسترن ) مملو از این شته ها میشود
در طی آزمایشات در اصفهان روی این شته مشخص شد که این شته در دمای 22 درجه
سانتیگراد نسبت به سایر دماهای آزمایشی دارای کوتاهترین دوران پورگی ، بیشترین نرخ
رشد و نمو، بالاترین میزان پوره زایی و کوتاهترین طول نسل است.بنابراین در این دما
جمعیت شته ی گل سرخ می تواند به سرعت افزایش یابد و کلونی های زیادی را به وجود
آورد. همچنین دمای آستانه حداقل برای این شته 05/9 درجه سانتیگراد است.
با توجه به این آستانه ، برای تبدیل پوره سن
اول به حشره کامل نیاز به 5/77 درجه
روز می باشد.
مدیریت تلفیقی آفت (IPM):
برای کنترل هر چه بهتر این آفت ابتدا باید عوامل موثر
بر جمعیت آن را شناخت.در یک پژوهش بیواکولوژی شته ی گلسرخ با بررسی تغییرات فصلی
جمعیت آن طی سالهای 1382و1383 در دو نقطه از شهر اصفهان مورد مطالعه
قرار گرفت.همچنین مطالعات تکمیلی تا اثیر دما(15،18،22،25 درجه سانتیگراد) بر برخی
از ویژگیهای ریختی شتهی گلسرخ، دشمنان طبیعی، پارازیتیسم فصلی زنبور پارازیتوئید
غالب و فون شته های گلسرخ در اصفهان مورد بررسی قرار گرفت.
برای برسی تغییرات جمعیت در هر نقطه از 10 سرشاخه به طور تصادفی نمونه برداریهای
هفتگی انجام شد و مراحل زیستی شته گل سرخ به تفکیک شمارش و ثبت گردیدند.
نتایج نشان داد که شته ی گلسرخ در شرایط آب و هوایی اصفهان در بهار طی ماه های
فروردین و اردیبهشت و در پاییز طی ماه آبان و اوایل آذر دارای جمعیت زیادی روی
گلسرخ می باشد.
در مکانهائی که حمله این شته مقارن با سفیدک گل سُرخ باشد می توان با مخلوط کردن
دو سم قارچ کُش و حشره کُش فقط یکبار مبارزه نمود . باید توجه
داشت که دو سم مصرفی قابلیت اختلاط با یکدیگر را داشته باشند .
مبارزه با شته ها زمانی موفقیت آمیز خواهد بود که بمحض ظهور اولین کُلُنی های شته
آغاز گردد .
بعلاوه در این زمان هنوز تعداد پارازیتها و شکاری ها زیاد نبوده و سمپاشی زیان
زیادی به آنها وارد نمی کند .مبارزه با شته در محیط های بسته آپارتمان نسبتا ساده
بوده و با چند بار استفاده از حشره کُش
های معمولی که برای مبارزه با مگس
از آنها استفاده میشود از بین میرود .
اما در محیط باز دفع شته بسیار مشکل است
مطالعه ی پارازیتیسم فصلی زنبور پارازیتوئید شته گلسرخ در طبیعت فعالیت این زنبور
را در دو مقطع زمانی از سال طی ماه های بهار و پاییز روی شته گلسرخ نشان داد.
حداقل و حداکثر درصد پارازیتیسم صحرائی این زنبور در بهار به ترتیب 75/2 ، 69/11 و
در پاییز 84/0 و 72/2 درصد بود. در بررسی فون شته های گلسرخ در اصفهان تعداد 10
گونه شته متعلق به خانواده ی Aphididae شناسایی شدند که از این تعداد یک گونه برای فون ایران و چهار گونه
برای فون اصفهان جدید بوده و برای اولین بار گزارش شدند...
از دشمنان طبیعی این شته، تعداد 4 گونه کفشدوزک ازخانواده ی Coccinellidae، سه گونه لارو مگس
های گل از خانواده ی Syrphidae، دو
گونه مگس شکارگر از خانواده ی Chamaemyiidae ، تعدادی سن شکارگر از خانواده های Miridae و Anthocoridae و یک
گونه سوسک شکارگر از خانواده Cantharidae شناسایی شدند.همچنین یک گونه کنه ی
پارازیت خارجی نیز از خانواده ی Erythraeidaeجمع آوری گردید.از میان چهار
زنبور پارازیتوئید جمع آوری شده از خانواده ی Braconidae و گونه ی Aphidius rosae haliday به عنوان زنبور پارازیتوئید غالب در اصفهان برای اولین بار از
ایران گزارش گردید.
سمومی که در مبارزه علیه شته ها بکار برده می شود ، اغلب سموم فسفره میباشند که
خاصیت تماسی دارند مانند : مالاتیون به نسبت 2 در 1000 ، گوزاتیون ، دیازینون و
سوپر اسید ، که بر حسب ماده موثر آنها از یک تا یک و نیم گرم در یک لیتر آب مصرف
میشوند . سموم نفوذی موسوم به سیستمیک مانند : فسامیدون ، متاسیتوکس و سموم مشابه
که دارای خاصیت نفوذی میباشند برتری چشم گیری به سموم تماسی شته کُش دارند .
زیرا علاوه بر اینکه شته ها در سطح زیرین برگها و مکانهای دیگری از گیاه که سم
مستقیما به آنها نمی رسد را از بین میبرد ، بلکه به پارازیت ها و شکاری های مفید
آنها نیز صدمه زیادی وارد نمی آورد .
و نیز علیه کنه های گیاهی موثر می باشد
و دوام آنها برحسب رشد گیاه و نوع سم بین 10 تا 20 روز طول می کشد . برای اینکه
مقدار ماده موثر بیشتری داخل گیاه شود ، لازم است که سمپاشی زمانی که برگها
باندازه کافی رشد کرده باشند انجام گیرد . بنابراین باید این سموم را دیر تر از
سموم شته کُش تماسی مصرف نمود.
منبع: مرکز مقالات
کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )
پروانه برگخوار صنوبر
( Gypsonoma
acerina )
حشره کامل به عرض 1 تا 5/1 سانتی متر است و رنگ
عمومی بدن آن خاکستری ، رنگ بالهای جلویی شکلاتی و رنگ بالهای عقبی آن خاکستری است
. پروانه ماده 24 ساعت بعد از خروج از شفیره ،
تخمهای خود را به طور انفرادی یا 2 تا 3تایی روی دمبرگ یا در امتداد رگبرگ اصلی یا
روی دندانه های کناری برگ قرار می دهد. تخمها 5 تا 6 روز بعد به لارو تبدیل می
شوند. لاروها ابتدا ازپارانشیم برگ تغذیه نموده و سپس کامل می شوند.لاروها با
اتصال 2 تا 3 برگ ، لانه ای برای خود ساخته و تبدیل به شفیره می شوند.
زمستانگذرانی این حشره به صورت لارو در شکاف
تنه یا در زیر برگهای مرده است.
لاروها در بهار ابتدا از جوانه ها و سپس از برگها
تغذیه کرده و منجر به از بین رفتن جوانه ها
و پژمردگی آنها و جارویی شدن شاخه می شوند.
این آفت در نهالستانها و خزانه
های صنوبر دیده شده و موجب خسارت می شود.
روش مبارزه :
مبارزه علیه حشره کامل در اردیبهشت ماه
همزمان با پرواز و تخمریزی پروانه ها و یا اوایل فروردین ماه همزمان با شروع
فعالیت تغذیه لاروهای زمستان گذران ، انجام پذیر می باشد.
روش مناسب و عملی در مبارزه شیمیایی با این آفت ،
استفاده از سموم نفوذی از قبیل سم متاسیستوکس به میزان یک در هزار همزمان با شروع
فعالیت تغذیه لاروهای زمستان گذران می باشد.
منبع: مرکز مقالات کشاورزی
AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )
سوسک پوستخوار بزرگ نارون
(scolytus
scolytus )
حشره کامل این سوسک به طول 4 الی 6 میلیمتر بوده و سر و پیش
گرده آن سیاه ، پیشانی آن پوشیده از موهای کوتاه و بالپوشها قهوه ای مایل به قرمز
می باشد .
لاروها معمولا ضمن فعالیت خود دالان مادری یک طرفه طویلی که طول آن 2 تا 3
سانتیمتر و گاهی تا 10 سانتی متر می رسد ، ایجاد می کنند.
این حشره ناقل بیماری قا رچی مرگ نارون می باشد و 1 یا 2 نسل
در سال دارد.
این حشره در جنگل های شمال کشور
و همچنین در استانهای تهران ، آذربایجان و فارس در زیر پوست درختان نارون ، ممرز و
آزاد مشاهده می شود.
روش مبارزه :
با توجه به اینکه سوسک پوستخوار نارون اغلب به
درختان ضعیف ، مسن و بیمار حمله می کند، از
این رو برای مبارزه با این آفت باید این نوع درختان را
از عرصه جنگل ها قطع و خارج نمود تا بدین وسیله از حمله آفت به درختان سالم جلوگیری شود .
روش شیمیایی مبارزه با این آفت سمپاشی درختان با سم متوکسی
کلر می باشد.
منبع: مرکز مقالات
کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )
پروانه فری یا کرم خراط
(Leopard
moth)
Zeuzera
pyrina
(Lep: Cossidae)
این حشره به گونه‌های بسیاری از
درختان مثمر و غیرمثمر حمله می‌کند. از درختان مثمر سیب میزبان اصلی آن در ایران
است ولی خسارت آن روی گلابی، به و گردو نیز دیده شده است. از گیاهان غیرمثمر می‌توان به افرا، بیدمشک، بید،
نارون، بوط و زبان گنجشک اشاره نمود. در دنیا 150 میزبان برای آفت ذکر شده است. درخت سیب به این آفت خیلی حساس و زود از پا درمی‌آید در حالیکه
گردو تا حدودی مقاوم است.
زیست‌شناسی
پروانه فری در ایران هر دو سال یک نسل دارد. زمستان را به صورت لاروهای سنین مختلف در درون شاخه درختان میزبان می‌گذراند.
در اواسط بهار لاروهایی که رشدشان کامل شده تبدیل به شفیره میشوند و اواخر بهار شب‌پره‌ها به تدریج
ظاهر میشوند. حشرات ماده اصولاً هیچ نوعی
تغذیه‌ای نداشته و به جهت سنگینی قادر به پرواز
نیستند. پس از جفت‌گیری اغلب در مدخل سوراخ خروجی، شکاف ته و حتی روی زمین تخمریزی
می‌کنند. هر حشره ماده نزدیک به هزار تخم
می‌گذارد. این تخمها خوراک مناسبی برای مورچه‌ها هستند. به فاصله یک تا دو هفته
تخمها تفریخ شده و لاروهای کوچکی خارج میشوند. تغذیه اصلی لاروها از چوب شاخه و
تنه است. لاروها ضمن تغذیه فضولات نارنجی رنگ خود را از سوراخ ورودی که در ضمن
سوراخ خروجی آنها نیز خواهد بود به صورت گلوله‌های کوچک و مدور بیرون می‌ریزند.
این فضولات در پای درختان مبتلا جمع میشوند و این خود یکی از راههای بسیار آسان
تشخیص وجود پروانه فری می‌باشد. کانالهایی که در داخل چوب بوسیله لارو این حشره بوجود می‌آید مستقیم و حدود 30 تا 40
سانتیمتر طول دارد و بستگی به گونه میزبان دارد.
حمله این آفت روی سیب استقرار سایر حشرات چوبخوار و مخصوصاً اسکولیت درختان میوه و
پروانه زنبور مانند را به دنبال خواهد داشت. چون دهانه خروجی دالانهای لاروی
پروانه فری محل مناسبی برای تخمریزی و در نتیجه خسارت پروانه زنبور مانند است.
لاروها با تارهایی بسیار نارک که با غدد دهانی خود می‌سازد از شاخه‌ای به شاخه
دیگر منتقل میشوند. لاروها پس از تغذیه کامل تبدیل به شفیره میشوند. دوره شفیرگی 20 تا 40 روز طول می‌کشد.
در کرج این زمان به تدریج از اوایل اردیبهشت ماه شروع و تا اوایل شهریورماه نزدیک
به 5 ماه اولیه ادامه دارد. پروانه‌های کامل پس از ظهور از همان سوراخ ورودی خارج
میشوند.
کنتـــــــرل:
1ـ از دشمنان طبیعی این آفت می‌توان به مورچه‌های
شکاری (عادت تخم‌خواری) و سن‌های Reduviidae (عادت لاروخواری) اشاره نمود.
2ـ رعایت اصول به زراعی، هرس و سوزاندن شاخه‌های خشک و آلوده از شدت خسارت‌های
بعدی می‌کاهد.
3- در موردی که تعداد درختان آلوده کم باشد می‌توان با فرو بردن مفتولی در درون
سوراخهای ورودی، لاروهای آفت را از بین برد.
4ـ استفاده از قرص و خمیرهایی که گازهای سمی تولید می کنند.
5ـ امروزه در اکثر کشورهای جهان از فرمون‌های جنسی به صورت تکنیک Mating
disruption در قالب مبارزه تلفیقی
علیه این آفت استفاده میشود.
6- بهترین موقع مبارزه شیمیایی زمانی است که لاروهای سن اول به قسمت‌های جوان گیاه که همان رگبرگها و
دمبرگها و شاخه‌های نازک است حمله می‌کنند در این موقع چون عمق نفوذ لاروها هنوز
چندان زیاد نیست می‌توان با استفاده از سموم نفوذی مؤثر برای از بین بردن آفت استفاده کرد.
آزینفوس متیل(گوزاتیون) EC20% و
2درهزار
دیازینون EC60% و 1 درهزار
منبع: مرکز مقالات
کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )
ابریشم باف ناجور Gypsy moth
Lymantria
dispar
Lep: Lymantriidae
این حشره آفتی است پلی فاژ و در
دنیا به بیش از 500 گونه حمله می‌نماید. در ایران گاهی به حالت طغیانی درمی‌آید و
به خصوص در نواحی شمال روی درختان جنگلی پهن برگ و درختان میوه خسارت می‌زند.
زیست‌شناسی
زمستان را به صورت تخم و در حالت دیاپور سپری کرده و در اوایل بهار بتدریج تخمها
تفریخ ولاروها خارج میشوند. لاروها 45 تا 70 روز فعالیت برگخواری شدید از خود
نشان می‌دهد. انتقال لاروهای جوان یا لاروسن
اول بوسیله باد و بوسیله رشته‌های ابریشمی می‌باشد.
لارو پس از تغذیه در محل مناسبی تبدیل به شفیره میشود.
شفیره بوسیله تارهای ابریشمی به تنه درخت یا چیز
دیگر خود را متصل می‌کند. مرحله شفیرگی 10 تا 14 روز به طول می‌انجامد. پروانه‌های
ماده پس از خروج به علت سنگینی بدن خود قادر به
پرواز دور نمی‌باشند و در همان حول و حوش محل خروج از شفیره پس از جفت‌گیری، تخمهای خود را به صورت
توده‌های بیضی شکل به تعداد 500 تا 2000 عدد در رویپوست صاف تنه و شاخه‌های جوان
میزبان و یا روی قسمت‌های مختلف درخت روی سنگ و
روی کنده‌های بریده شده درخت قرار می‌دهند. تخمها تا اندازه‌ای گرد و کرم رنگ هستند. از اواسط تابستان تا بهار آینده
نزدگی خود را به حالت تخم می‌گذارنند.
مبازه
1ـ دشمنان طبیعی
پارازیتوئید شفیره Brachymeria intermedia (Hym.: Chalcididae)
پارازیتوئید لارو Exorista
larvarum (Dip.: Tachinidae)
پارازیتوئید لارو Apanteles
sp. (Hym.: Braconidae)
2ـ کنترل شیمیایی
استفاده از دیفلوبنزورون (دیمیلین) به نسبت 0.3 در هزار یا باکتری B.t به نسبت 2.5 تا 3 در هزار
منبع: مرکز مقالات
کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )