پونه
پونه   گیاهی است علفی یکساله شبیه نعناع ولی کوچکتر دارای ساقه راست کوتاه و خزنده به رنگ قرمز مایل به قهوهای و گل های ریز صورتی سفید و برگ های نرم خاکستری که ارتفاع ان به 10 تا 30 سانتی متر میرسد .پونه از جمله سبزی های خوردنی است که طعمی خوش مزه و مطبوع و طبیعتی گرم وخشک دارد بطور وحشی در صحرا و در کنار رودخانه ها حتی داخل اب می روید. پونه به اسامی مختلفی نامیده می شودمعروفترین ان ودینه و پودنه وقودنج می باشد. انواع دیگر ان موسوم به خالواش است که در شمال و نواحی گیلان می روید نوعی دیگر پونه کوهی است که ظاهرا مشخصات پونه را دارند ولی با خواص شیمیایی متفاوت و هر سه نوع ان به صورت تازه و خشک کرده در غذا مصرف می شوند.پونه مسکن اعصاب ضد تشنج و هیستری می باشد. پونه کوهی گیاهی است خوشبو شبیه مشخصات نعناع و پونه و خالواش که بطور خودرو و در جاهای خشک و زمین های شن زار و دامنه کوهها می روید.در این گیاه مواد چربی و قند تانن و فنول وجود دارد عطر مطبوع ان به علت وجود اسانسی به نام سیمن می باشد که از اویشن و اکالیپتوس وزیره هم به دست می اید. 10 تا 20 گرم ساقه های خشک پونه کوهی را در یک لیتر اب دم کنید .اب صاف ان را یک استکان قبل از غذا میل نمایید از اب دم کرده ان (کمی گرم باشد) در ایام ناراحتی های عصبی با این اب شستشو نمایید و این عمل را تا بهبودی کامل ادامه دهید   منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )