آفات غلات:
مگس مينوز گندم Domomyza ambigua
(Diptera : Agromyzidae)
اين آفت در اكثر نقاط كشور ديده شده و يكي از مسائل گندم كاريهاي غرب كشور است . خسارت اين آفت را بر روي گندم و جو داريم . تغذيه لارو اين مگس از پارانشيم بين دو غشاء فوقاني و تحتاني برگ ، باعث ايجاد لكه هاي تاولي مي شود كه اين لكه ها به هم پيوسته نبوده و مارپيچ است . اين آفت زمستان را به صورت لارو يا شفيره در داخل خاك سپري مي كند و در سال يك نسل دارد . تخمگذاري مگس ماده در داخل نسج برگ صورت مي گيرد . تخمها پس از طي دوره رشد جنيني باز شده و لاروها شروع به تغذيه از پارانشيم بين دو غشاء مي نمايند و در نهايت باعث كاهش سطح كلروفيلي برگ مي شوند . خسارت ناشي از آفت ارزش اقتصادي ندارد و نيازي به مبارزه نيست .
شته معمولي گندم (شته سمي گندم) Schizaphis graminum
Syn: Toxoptera graminum
(Hom.: Aphididae)
اين شته در اكثر مناطق كشور وجود دارد و بيشتر در مزارع گندم آبي خسارت مي زند . خسارت اين آفت در قالب پيچيدگي برگ ها ، لاغري دانه ها و در انبوهي بالا زرد شدن و خشك شدن بوته هاست . حشره بي بال ماده اين شته رنگ سبز يا سبز متمايل به زرد با چشم هاي قرمز رنگ است . طول حشره 3/2-2 ميلي متر مي باشد . دم شته مخروطي و كورنيكول هاي آن استوانه أي شكل است . اين شته زمستان را به صورت تخم روي علف هاي هرز گندميان مي گذراند . اوايل بهار شته موسس از تخم خارج مي شود و پس از چند روز شروع به توليد مثل مي كند . نشو و نماي اين شته با سرعت بسيار صورت مي گيرد .
اين شته بين 20-15 نسل در سال ايجاد مي كند . در صورتي كه شته روي بوته ها شدت داشته باشد و برنامه با مبازه با سن گندم هم در پيش نباشد ، لازم است عليه شته با يكي از سموم شته كش مبارزه كرد .