چاودار
چاودار بعنوان یک گیاه پوششی   چاودار بعنوان یک غله انتخاب بسیار مناسبی از گیاهان پوششی زمستانه است بدلیل اینکه سریعا رشد نموده وسطح خاک را می پوشاند این امر موجب حفظ خاک میگردد دارای ریشه ای عمیق است که در زراعتهای یکساله از متراکم شدن وفشرده شدن خاک جلوگیری میکند . سیستم ریشه ای قوی و وسیع چاودار موجب جذب عناصر غذایی از اعماق پروفیل خاک میگردد ودر زراعتهای بدون شخم موجب کنترل علف هرز نیز میگردد . چاودار یکی از آسانترین گیاهان جهت رشد است . میزان بذر مصرفی در هر ایکر بین 200-60 پوند توصیه میگردد . (بستگی به این دارد که شما چقدر میخواهید). البته بر اساس نتایج تحقیقات بعمل آمده جهت کشت گیاهان پوششی در کارولینای شمالی و ویرجینیا مقدار بذر مصرفی90پوند در هر ایکر توصیه میگردد . عمق کاشت آن بین 5/1-1 اینچ است زمان کاشت آن در ویرجینیا دو هفته قبل و چهار هفته از اولین سرمای کشنده توصیه میگردد . چاودار مانند گندم به کودهای ازته بسیار خوب پاسخ میدهد اگر آن را بعد از ذرت یا سایر محصولاتی که کود ازته داه نشده است کشت شود بندرت به کود ازته نیاز خواهد داشت . چاودار یکی از مشهورترین گیاهان جهت جذب ازت اضافی مانده در خاک از کشت های قبلی است و بطور عموم برای این هدف کشت میگردد . نتایج تحقیقات نشان میدهد که چاودار میتواند در هر ایکر به میزان 80-40 پوند ازت باقی مانده خاک را جذب کند  واین عمل موجب کاهش پتانسیل آلودگی آبهای زیر زمینی در اثر نیترات است و موجب نگهداری کود های ازتی در داخل خاک میگردد . این دو خصوصیت ، چاودار را بعنوان یکی از محصولات پاک کننده (یا تصفیه کننده ) معرفی میکند . میزان متوسط فسفر و پتاسیم در خاک برای رشد ونمو چاودار کافی است . جهت آماده سازی زمین برای کاشت ذرت ، وسایر محصولات میتوان چاودار را  ته برکرد . یا از طریق آتش زدن از مزرعه حذف نمود . اگر ته برکردن روش انتخابی برای حذف چاودار باشد این عمل بایستی در زمان گل دهی انجام گیرد .اگر برداشت زودتر انجام گیرد چاودار مجددا رشد خواهد نمود . چاودار میتواند بخوبی علف های هرز را کنترل کند زمانیکه بصورت مالچ با خاک مخلوط گردد . مواد طبیعی شیمیایی گیاهی که از بقایای چاودار ترشح میشود موجب جلوگیری از سبز شدن بذور ریز علفهای هرز تا حدود سی روز  میگردد . در زمانیکه مالچ را از سطح خاک جمع  آوری می کنیم قسمت عمده بار علفهای هرز که مانع زراعت میگردند بطور گسترده از بین میرود . با وجود این قسمت عمده بذور علفهای  هرز در اثر شخم زدن از بین نمی رود و در خاک باقی میماند . در حال حاضر هنوز هم از شخم زدن با کولتیواتور استفاده میگردد بطوریکه آن میتواند پوشش گیاهی را قطع واز تکثیر بذر علف هرز جلوگیری نماید. بررسیهای آقای دکتر دوگلاس متخصص علفهای هرز در کارولینای شمالی نشان داد که شخم نزدن و استفاده از مالچ با تراکم زیاد میتواند در کنترل علفهای هرز بسیار موثر باشد . بدون استفاده از علف کشهای پیش رویشی وقتی که گیاه چاودار با خاک ترکیب و مخلوط میشود مزرعه به آسانی شخم زده میشود . در این حالت قسمت عمده مبارزه با علفهای هرز انجام گرفته است . البته بایستی گفت که چاودار رشد علف هرز را به تاخیر می اندازد اما علفهای هرز زمستانی معمولا مشکلی برای محصولات تابستانی بوجود نمی آورند .