تیلاپیای
موزامبیکی
دورگه گیری
(هیبریداسیون)
ژنتیک تیلاپیا
بسیار پیچیده می باشد. دروگه گیری بین گونه ای ممکن است گاهی اوقات به تولید بچه
هایی با نسبت جنسی متفاوت (بیشتر نر نسبت به ماده یا بیشتر ماده نسبت به نر)
بیانجامد. بیش از 25 ترکیب هیبریدی متفاوت از تیلاپیاها تولید 80% نر را نشان می
دهد. (این یک اتفاق دلخواه برای پرورش دهندگان است. زیرا نرها نسبت به ماده ها
سریعتر رشد می کنند).
اصولات از دورگه
گیری استفاده تجاری نمی شود. زیرا بجز نسبت جنسی حاصل مطلب زیاد دیگری در مورد
خصوصیات دورگه های متولد شده هنوز کشف نشده است.
O.hornorum تنها
گونه شناخته شده ای است که در اثر ترکیب شدن با O.niloticus یاO.mossambicus جمعیت تمام نر تولید می
کند.
ماده O.niloticus و نر O.aureus جمعیت دورگه های 80 تا 90
درصدی نر تولید می کنند که قدرت رشد را از O.niloticus و تحمل در برابر سرما را
از O.aureus به ارث برده اند.
تغییر هورمونهای
جنسی
این روش یک شیوه
موثلر گران قیمت برای تولید جمعیت تمام نر (100% نر) است. در این روش به یک تانک
یا قفس توری کوچک نیاز است تا بچه ماهیان در مرحله جذب کیسه
زرده یا اولین تغذیه در آن جمع شوند.
(چنانچه یک هفته
از این مرحله بگذرد بچه ماهیان نورس بصورت ماهیان ماده منتشر و رها سازی می شوند).
بچه ماهیان نورس درون تانک باید از غذاهای حاوی
هورمونهای تغییر دهنده جنسیت تغذیه شوند. غذا باید بلافاصله توسط بچها ماهیان نورس خورده شود. در این صورت آنها دارای
شرایط مناسب خواهند شد.
در ادامه به روش
آماده سازی غذاهای حوی هورمونهای جنسی اشاره شده است.
1. مخلوط کردن
30 تا 70 میلی گرم هورمون (میتل یا اتی نیل تستسترون در 700 میلی لیتر اتانول 95%)
2. افزودن 700
میلی لیتر هورمون حلال به هر کیلوگرم از غذای مناسب مورد نظر
3. به خوبی
مخلوط و خشک کردن
4. افزودن مکمل
ها
5. قرار دادن در
فریزر یا جای خنک (در صورتی که غذا بلافاصله مصرف نشود).
6. خوردن غذا به
میزان 10- 30% از وزن بدن در روز، به دفعات حداقل 4 بار در روز و به مدت 21 تا 28
روز این کار ادامه یابد.
افزایش تولید
تخم تیلاپیا
اگرچه تکثیر
(تخم گذاری) تیلاپیا به طور کثیری در استخرهای بدون مدیریت و غیر
قابل کنترل انجام می گیرد. اما فرآوری پایین آن به این معناست که پرورش این ماهی برای تبدیل بچه ماهیان نورس به بچه ماهیان انگشت قد نیاز به سرمایه گذاری دارد. سیستم هایی که برای این کار استفاده می شوند شامل استخرها، تانکها و قفسهای توری کوچک هستند. سیستم های تکثیر این ماهی وابسته به رفتار طبیعی آن است. متاسفانه ماده
های گربه ماهی یا کپور هر کدام تولید تخم نسبتا کمی می کنند و برای
باروری و تکثیر مصنوعی مناسب نیستند.
سیستم های تکثیر
1) استخرهای بدون مدیریت و غیر قابل کنترل شایع ترین سیستم های مورد استفاده جهت تفریخ تیلاپیا هستند.
این استخرها نیاز به مدیریت اندکی داشته و تولیدات آنها
نیز کم است.
(1تا 2 بچه ماهی نورس در هر مترمربع در ماه یا 5 بچه ماهی نورس به ازاری هر ماده در ماه)
2) استخرهای قابل کنترل معمولا دارای طراحی و مدیریت
پیشرفته هستند. این استخرها به صورتی ساخته می شوند که می توانند از
عمیق ترین نقطه به طور کامل تخلیه شوند. در این سیستم ها پررورش دهنده بر کیفیت آب، کود دهی،
مدیریت، غذادهی (استفاده از غذاهای مکمل) مؤثر است. ماهیان 100 تا 200 گرمی به میزان 1 تا 3 ماهی در متر مربع و با نسبت جنسی 1 نر به 3 ماده
برای تولید گونه های خالص یا 1:1 برای دورگه گیری ذخیره سازی می شوند. آنها باید
تا 15 بچه ماهی نورس در هر متر مربع در ماه یا 100- 35 بچه ماهی نورس به ازاری هر ماده در ماه تولید کنند.
تولیدات می تواند با افزایش تعداد ماهیان درشت تر در استخرهای بزرگتر، افزایش دفعات صید و استفاده از
روشهای متفاوت برای جمع آوری بچه ماهیان نورس افزایش یابد.
http://www.iranfisheries.net/persian/pics/tilapia-spotted.jpg
منبع:
مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )