باغهاي زير زميني (سنگچال) انگور
باغهاي زير زميني (سنگچال) انگور   اين نحوه كشت انگور در باغ هاي زير زميني در خطه بوشهر انجام مي گيرد. در اين روش انگور را در چاه هايي ميكارند كه غالباً دهانه اي چارگوش و يا گرد دارند، طول اين دهانه اغلب ميان 5/1 تا 2 متر متفاوت است. عمق چاه از 6 متر تا 17 متر متغير مي باشد هر قدر چاه عميق تر باشد و آبخور آن بيشتر و بنه انگوري كه در آن كاشته اند بيشتر محصول دهد، براي آماده كردن چاه حدود 5/3 ماه كار لازم است، باران را از محوطه هاي آبگير از طريق جوي هايي كه پيرامون چاه كنده اند به درون چاه هدايت مي كنند. نهال انگور را در چاههاي آماده مي كارند و سر آن را در بالاي چاه مي گذارند تا به سرعت جوانه بزند و شاخه بپراكند. اين شاخه در سال اول تقريباً 2 تا 3 كيلو انگور مي دهد بعدها انگور به مساحت 150 متر چتر مي زند، دور تنه هم گاه بسيار زياد مي شود. و حتي قطر تنه به 91 سانتي متر هم مي رسد. در هرس چنين انگورهايي فقط سرشاخه آنها را هرس مي كنند و جوانه ها را پس از خروج از چاه به تدريج روي پايه هاي سنگي كه بلندي آنها 5/1 متر تا 2 متر مي باشد قرار مي دهند. اين پايه هاي سنگي از قالب هاي سنگي مكعب شكل كه آنها را از طبقات رسوبي فسيلي جدا مي كنند و روي هم مي چينند تشكيل شده است كه به تعداد 12 تا 18 عدد در 3 تا 6 رديف و در 3 قسمت اطراف چاه مي چينند. آبياري انگور در چنين روش كاشتن به اين صورت است كه در دو طرف ديواره، بسته به پستي و بلندي زمين و شيب، پشته هايي از خاك رس و تخته سنگ به طول 50 تا 100 متر و به ارتفاع حدود 50 سانتي متر درست مي كنند، و آب باران هاي زمستاني از طريق نهري به داخل بند انگور هدايت و به چاه سرازير مي شود. اين شيوه موكاري را كه در فرهنگ كشاورزي سنتي ايران آن را سنگچال مي نماند علاوه بر بوشهر تا شعاع نسبتاً دور از آن نيز مي توان ديد نظير ( اهرم ـ نواحي تنگستان ـ جزيره خارك ) اكثر كشاورزان مناطق گرمسيري عقيده دارند كه كشت درخت در چاه و چاله مناسبتر از روي زمين مي باشد.     منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )