کشت بدون خاک گلهاي آپارتماني و سبزيجات در منازلالف- نحوه کاشت: کاشت گياه به چند صورت بذر، غده، ريشه، نهال و قلمه صورت مي کيرد. براي اين منظور ابتدا محل بستر کشت را که از پرليت و يا ماسه و يا تواما پر شده با محلول غذايي بسيار رقيق و حتي با آب تنها کاملا خيس نموده آنگاه بذر را کاشته و روي آنها با همان مواد مصنوعي بستر 2 تا 3 سانتيمتر پوشانده مي شود. اگر قرار است غده، ريشه، نهال يا قلمه کاشته شود محل آنها را کمي گود کرده تا براحتي در جاي خود مستقر شود. آنگاه اطراف آن بميزان 2 تا 3 سانتيمتر از مواد مصنوعي بستر پر مي گردد. براي آبياري بذر و يا نهالهاي کاشته شده گلها مي توان چند روزي آنها را تا استقرار کامل با آب تنها آبياري نمود و همين شيوه را ميتوان براي کاشت بذر و نهال سبزيجات بکار بست، با اين تفاوت که با شروع رشد رويشي آنها بخصوص در مورد گياهان نور پسند بايستي آوند کشت را در محلي مستقر نمود که از نظر تابش نور مشکلي نداشته باشد و حداقل نور مورد نياز روزانه به گياهان کاشته شده بتابد يا از نور مصنوعي استفاده گردد. در صورتيکه براي اغلب گلهاي آپارتماني بعلت عدم نياز به نور مستقيم خورشيد آوند کشت را مي توان در سايه و هر نقطه مناسب از منزل نگهداري نمود. براي تهيه انواع نشاء چون بصورت متراکم تهيه مي گردد لازم است مسير کاشت پيوسته و فواصل بين رديف هاي کشت نيز کوتاهتر باشد. همچنين بستر ها را مي توان بصورت ناوداني و به عرض و عمق 5 تا 10 سانتيمتر و طول دلخواه تهيه و فضاي آنها را از پشم سنگ مخصوص کشت هيدروپنيک پر نمود، آنگاه بذر کاري کرد.همچنين مي توان از مکعبهاي فشرده شده پشم سنگ استفاده نمود که در اين حالت در زمان انتقال نشاء مکعب ها همراه نشاء منتقل مي گردند. اينگونه مکعبها کوچک قابل جايگذاري در بستر هاي کاشت اصلي مي باشند ولي از همين مکعب هاي پشم سنگ نوع بزرگتر و فشرده تر تهيه شده اند که اطراف و کف آنها با لفافهايي پوشيده شده و به عنوان بستر اصلي تا پايان رشد گياه به تنهايي باقي مي مانند. ب- عمليات داشت: 1-تنظيم دور آبياري: براي جذب عناصر غذايي توسط گياه محيط ريشه بايستي هميشه مرطوب بوده و اين رطوبت با مواد غذايي مورد نياز گياه همراه باشد. در اينصورت جمع آب و مواد غذايي بصورت محلول غذايي تهيه شده و به محيط ريشه ها منتقل مي گردد. اينکه اين محلول غذايي در چه دفعاتي به محيط ريشه برسد بستگي به روش تهيه بستر دارد. در سيستم N.F.T محيط ريشه خالي و اطراف آن را صرفا هوا فرا گرفته و محلول غذايي همراه با اکسيژن لازم به عمق 3 تا 5 ميليمتر بطور مرتب از ناحيه انتهاي ريشه ها عبور مي کند در اين روش چون نياز به جريان دائم محلول غذايي هست و مراقبت هاي مکرر و هوا دهي ريشه ها ضروري مي باشد، براي استفاده در منازل مناسب نبوده توصيه نمي گردد. براي کاهش زمان آبياري و سر کشي ها و مراقبت هاي مکرر و اينکه بتوان آبياري را دوره اي کرد و بوسيله دستگاه فرمان سيستم محلول رساني را هوشمند نمود داخل بستر هاي کشت را از مواد مصنوعي (نگهدارنده) پر نموده و پس از کاشت گياه آبياري انجام مي گيرد، مواد مصنوعي محلولهاي غذايي را در خود جذب نمود و آنگاه بتدريج در اختيار ريشه قرار مي دهند. در نتيجه تا زمان وجود رطوبت در محيط ريشه نيازي به آبياري نمي باشد.WWW.AKE.BLOGFA.com www.ake.blogfa.com www.ake.blogfa.com