محصولي با سيستم ريشه اي قوي بايد با محصولاتي با رشد سيستم ريشه
اي ضعيف همراه باشد. فاصله گياهان بايد به اندازه اي باشد كه رقابت بين
گياهان در حداقل باشد.محصولات با ريشه عميق بهترين رشد را نسبت به گونه هايي با ريشه كم عمق دارند.گياهان چند ساله بخوبي مي توانند با گياهان فصلي تركيب شوند.گياهان لگومينه را مي توان با گياهان ديگر يا قبل از كشت گياهاني با نياز نيتروژني بالا كاشت.گونه
هايي كه با مشاركت گياهان ديگر رشد مي كنند داراي عادات رشدي متفاوت و
نيازهاي نوري متفاوت هستند . در كشت گياهان چند محصولي دوره فعاليت جذب
مواد غذايي نبايد همزمان باشد. براي مشاهده اينكه ريشه گياهان چگونه رشد
مي كنند، يك پروفيل (برش عمودي) در اطراف ريشه ايجاد كنشد. سيستم هاي ريشه
اي متفاوت چه نتيجه اي در تغذيه و رشد گياه خواهد داشت. و چگونه كشاورزان
مي توانند از آن بهترين استفاده را بكنند. در كنار درك شكل سيستم ريشه دهي
در محصولات مختلف بسيار مهم است كه بدانيم كدام قسمت از ريشه گياه آب و
غذا را جذب مي كند. ريشه ها از كجا رشد مي كنند، كدام يك از فاكتورها بر
عمق، وسعت و عرض ريشه اثر مي گذارد. كشت گياهان چند محصوليچند محصولي يعني كشت دو يا چند گياه مختلف در يك مزرعه در زمان يكسان.اگر
گياهان مناسب با يكديگر تركيب گردند كشت مخلوط باعث افزايش عملكرد نهايي
محصولات در يك ناحيه مي گردد. اساساً باعث بهره برداري بيشتري از فضا مي
گردد زيرا عكس العمل متقابلي بين محصولات مخلوط وجود دارد.فوايد كشت چند محصوليتنوع:
تنوع زيادي در مزارع چند محصولي وجود دارد و اين امربه كشاورزان كمك مي
كند كه فقط به يك گياه وابسته نباشند و بطور ايده آل بطور دايم از زمين
خود محصولات بدست آورند.كاهش ميزان حمله آفات و بيماريها : اثر جلب
كردن و طرد كردن بعضي از گونه هاي گياهي به جلوگيري از حمله آفات به ساير
محصولات كمك مي كند. اين تنوع باعث افزايش مقاومت و ايجاد شرايط سخت براي
آفات و ميكروب‌ها جهت يافتن گونه هاي خاصي فراهم مي آورد.بهبود مديريت باروري خاك: كشت مخلوط با لگوم هايي مانند لوبياها باعث بهبود ذخيره نيتروژن در غير لگوم ها در مواقع ديگري مي شود.كنترل علف هاي هرز: بطور ايده آل كشت چند محصولي سطح خاك را سريعتر و با تراكم بيشتري مي پوشاند بنابراين از پراكنش و رشد علف هاي هرز جلوگيري مي كند.