وسایل و لوازم پیوند زدن
وسایل و لوازم پیوند زدن     این ادوات عبارتند از : اره بزرگ و كوچك – داسك – قیچی باغبانی – چاقوی پیوند زنی – داس مخصوص جهت تهیه پایه در پیوند اسكنه – ریسمان و چسب پیوند می باشد.     ریسمانی كه در پیوند زدن به كار می رود باید دارای شرایط زیر باشد :     1- در مقابل آفتاب و رطوبت زود نپوسد.     2- ریسمان باید به اندازه كافی قابل كشش باشد تا مانع نمو قطری پایه در محل پیوند نگرددزیرا اگر ریسمان فاقد این خاصیت باشد پیوندك از بالای محل پیوند نمو زیاد نموده و متورم می گردد در صورتی كه پایه در آن نقطه نازك و ضعیف می ماند  و این امر ممكن است در آتیه باعث سستی درخت پیوندی گردیده  و در اثر جزیی حادثه و یا وزش باد نسبتاً شدیدی قسمت پیوندی درخت از پایه جدا شود.     3- ریسمانی كه برای بستن به كار می رود نباید در اثر رطوبت كوتاه شود و یا به اصطلاح معروف « آب برود» زیرا در این صورت ریسمان كوتاه شده به پایه و پیوندك فشار وارد آورده مانع نمو و رشد قطری شاخه می گردد.در عین حال رطوبت و حرارت نباید موجب طویل شدن  ریسمان گردد چه در این جالت ریسمان از دو شاخه باز شده و نتیجه مطلوب ازبستن پیوندك  و پایه حاصل نمی شود.هر اندازه درخت قوی و ضخیم تر است ریسمان نیز باید كلفت تر و محكم تر باشد.     4- ریسمان باید به اندازه كافی محكم باشد تا در اثر قطور شدن شاخه ریسمان قبل از موقع مناسب پاره نشود.     انواع ریسمان     ریسمانهای مختلفی كه برای بستن پیوندك به كار برده می شود عبارت است از : ریسمان پشمی – پنبه ای – علفی و یا پوست پاره ای از درختان  مانند پوست درخت بید و غیره.     برای بستن انواع پیوند های نازك و متوسط ریسمان پشمی وسیله خوبی است .رطوبت در این نوع ریسمانها  تاثیر ندارد.مخصوصا اگر در موقع تهیه آنها شم مورد استفاده را مدتی در روغن گذارده باشند.قوه كشش پشم نیز به اندازه كافی می باشد.     در رسمان پنبه ای نیز تغییرات جوی مخصوصا رطوبت تاثیر نداردولی قوه كشش آن كم است  و در بستن درختان سریع الرشد مانع نمو قطری  محل پیوند می شود .ریسمان پنبه ای بیشتر برای بستن درختان ضخیم  و آنهایی كه نمو و رشد قطری كمی دارند مورد استفاده قرار می گیرد.     ماده ای كه برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرد ، چسب پیوند نام دارد و باید دارای خواص زیر باشد:     1- چسب پیوند باید در مقابل گرمای خورشید اب نشود زیرا در این صورت جوانه هایی كه زیر محل پیوند قرار گرفته است ، در اثر ذوب چسب پوشیده شده  و از فعالیت و نمو باز می ماند.     2- چسب پیوند باید به نحوی تركیب شود كه در مقابل سرمای اتفاقی ترك نخورد و منفذی بزای تبخیر پیوند و دخول آب و هوا زیر پیوند  و پوست درخت ایجاد نشود.     3- چسب پیوند باید به اندازه كافی نرم باشد  تا بتوان آنرا به آسانی روی شكافها و درخت مالید .     4- چسب پیوند باید غیر قابل نفوذ به آب و هوا باشد.     5- چسب پیوند باید از موادی تركیب شده باشد كه مضر برای سلامتی درخت نباشد ، یعنی پوست درخت را نسوزاند  و سلولهای جوان را نكشد.     چسب پیوند  از مخلوط كردن اجسام مختلف كه هر كدام دارای چند یا یكی از خواص نامبرده می باشد  به دست می آید  و این اجسام عبارت است از : صمغ –سقز – قیر- زفت – موم – پیه- روغن كتان – پارافین – دوده – گل افرا – و در بعضی موارد الكل و تربانتین .در عمل تعداد معینی از اجسام نامبرده را به نسبت معین با یكدیگر  مخلوط نموده  مورد استفاده قرار می دهند.     تركیب و تهیه چند نوع چسب     مخلوط اول : زفت 300 گرم – رزین 100 گرم – موم 50 گرم – پیه 25 گرم – گل افرا 25 گرم.     كلیه مواد نامبرده به غیر از گل افرا را بعد ازخرد كردن باهم ذوب نموده پس از ان گل افرا را اضافه می كنند.بعد از آنكه در اثر بهم زدن ملوط یكنواختی تهیه شد ، ان را در آب سرد ریخته آنقدر مالش می دهند تا یك جسم كروی و سفتی به دست اید.     مخلوط دوم: رزین 250 گرم – زفت 750 گرم – پیه 250 گرم – و گل افرا 500 گرم .رزین و زفت از طرفی و پیه از طرف دیگر علیحده ذوب و بعداً مخلوط شده به مجموع مواد مذاب نامبرده گل افرا را اضافه می كنند.     مخلوط سوم : رزین 5 قسمت – زفت 3 قسمت – پیه 1 قسمت – گل افرا 2 قسمت.     دو جسم اول را علیحده و پیه را جداگانه ذوب نموده باهم مخلوط می كنند و بعد گل افرا را اضافه می نمایند.     مخلوط چهارم : موم 2 قسمت – صمغ (رزین ) 4 قسمت – پیه 1 قسمت.     مخلوط پنجم:موم 400 گرم – پیه 150 گرم – سقز 100 گرم.     مخلوط ششم : موم 5 قسمت صمغ (رزین ) 16 قسمت -روغن كتان 1 قسمت – دوده یا افرا 2 قسمت.     به طوریكه ملاحظه می شود انواع چسب و طرز تهیه آن متفاوت استو هر باغبان باید مطابق آب و هوای منطقه خود با مواد نامبرده چسب مناسبی تهیه كند.     چسب سرد     مخلوط اول : رزین 1000 گرم – موم 500 گرم – الكل 180 سانتی متر مكعب     مخلوط دوم: زفت 5000 گرم – گچ نرم 1200 گرم – اكل صنعتی 900 گرم - تربانتین 600 گرم موم 100 گرم.     زفت و موم را جداگانه ذوب نموده مخلوط می كنند سپس الكل  و تربانتین را با هم در مخلوط بالا  ریخته مدتی هم می زنند  بعد گچ را به تدریج اضافه می كنند و آنقر هم می زنند تا محلول یك دستی به دست آید.این چسب مانند كلیه چسب های سرد باید پس از سرد شدن مورد استفاده قرار گیرد.     مخلوط سوم : زفت 1100 گرم – پیه 500 گرم – موم 250 گرم – الكل صنعتی 250 گرم.     برای نگهداری چسب سرد باید مقدار كمی از آن را در جعبه فلزی كه در آن كاملاً بسته شود و هیچ منفذی برای تبخیر الكل یا تربانتین نداشته باشد قرار دهند.     طرزاستعمال چسب پیوند     هنگام استعمال چسب نكات زیر باید مورد توجه قرار گیرد:     1- كلیه زخمهای درخت و محل پیوند را باید فوراً و بدون وقت پس از انجام عمل پیوند با چسب بپوشانند.     2- در مصرف چسب نباید صرفه جویی كرد یعنی با ید به مقدار زیاد آن را روی زخمهای درخت قرار داد.تا از نفوذ آب و هوا زیر پوست گیاه به حداكثر و به طور موثری جلوگیری به عمل آید.     3- در انتهای پیوندك اگر بریدگی وجود داشته باشد باید آن را نیز زیر چسب پیوند پوشانید.     4- در صورتی كه چسب گرم مورد استفاده قرار گیرد درجه حرارت آن باید به اندازه ای باشد كه انگشتان بتوانند تحمل آنرا بنمایند زیرا در غیر اینصورت گرمای زیاد چسب باعث سوختن پوست و كشته شدن سلولهای زنده طبقه مولد و بطور كلی تمام سلولهای نبات كه با چسب تماس دارند می گردد. www.ake.blogfa.com                          www.ake.blogfa.com