گل قاصد  Taraxacum officiale  گرد آورنده  مینا اربابی
  نام علمی:  Taraxacum officiale              نام انگلیسی:  Dandelion                          نام فارسی :     گل قاصد   نام محلی:       کوکوروس   مقدمه:   گل قاصد متعلق به تیره مینا یکی از گیاهان دو لپه می باشد0 که به نام های هند باءبری،خبر آور و خس بری نیز معروف است .اين گياه در وسط چمن ،حاشیه شوره زار ، کنار جاده ها و اراضی بایر وبه طور کلی در همه جا می روید. و شاید دلیل آن این است که طبیعت می خواهد به انسان بگوید که در نقطه ای كه زندگی می کنید نیاز به این گیاه دارید و هنگامی که آن را با وسایل مکانیکی و شیمیایی از بین می برید دوباره بعد از چندی سر از خاک بیرون می آورد. گل قاصد در حدود 15 نوع مختلف دارد . زنبور عسل این گیاه را بسیار دوست دارد و شهد زیادی از آن بدست می آورد . برگهای جوان گل قاصد را معمولاً با سالاد می خورند و چون خیلی تلخ است باید آن را با ترشی یا آبلیمو مصرف کرد . از قسمتهای مختلف گیاه مانند ریشه ، برگ و شیرابه در طب استفاده می شود .   مشخصات گیاهشناسی: گیاهی علفی و دائمی است که ساقه آن به ارتفاع 40 سانتیمتر می رسد . این گیاه دارای ریشه ای به رنگ قهوه ای مایل به زرد که پر از شیرابه سفید رنگی می باشد فاقد ساقه بوده و دارای فرمها و واریته ها و گونه های متعدد با ظاهر متفاوت می باشد. در بین پایه های آن نمونه هایی یافت می شود که ارتفاع ساقه منتهی به گل آنها از 2 تا 50 سانتیمتر می رسد. برگهای گل قاصد سبز رنگ وبریدگی های مثلثی شکل و نوک تیز دارد که بر روی سطح زمین می باشد از وسط برگهای آن که بر سطح زمین واقع هستند دمگلی خارج می شود که به یک کاپیتول مرکب از گلهای زبانه ای زرد رنگ یا به رنگ زرد  زعفرانی ختم می گردد. میوه اش در انتها منتهی به یک دسته تار ابریشمی سفید رنگ یا به ندرت خرمایی رنگ می شود .   پراکندگی جغرافیایی: پراکندگی این گیاه در کره زمین به نحوی است که در غالب نواحی اروپا، شمال مغرب آسیا ، شمال آفریقا و امریکای شمالی می روید.     نیازها ی اکولوژیکی: خاک مورد نیاز گل قاصد: در بسیاری از خاکهای مرطوب، مراتع ، چراگاها، و پارکها یافت می شود . گل قاصد در هر نوع خاکی می روید . به PH خاک حساسیتی نشان نمی دهد و در زمین های دارای PH بین 2/4 تا 2/8 می روید . گل قاصد در چمنزارها ، مراتع و بوته زارها و همچنین مزارع دست نخورده جوامع وسیعی را تشکیل می دهند.   تناوب کاشت: گل قاصد را می توان با هر گیاهی به تناوب کشت کرد.   مواد و عناصر غذایی مورد نیاز: این گیاه در مراتع ،مناطق وسیعی را در برمی گیرد از این رو در اکثر کشورها با توجه به ضوابط و مقررات آن کشور از مراتع به برداشت این گیاه اقدام می نماید و بدین جهت تا کنون تحقیقات زیادی بر روی کاشت ، داشت و برداشت گل قاصد انجام نگرفته است .     برداشت محصول: از اوایل بهار تا اواخر شهریور به تدریج می توان برگهای گل قاصد را برداشت کرد . پیکر رویشی این گیاه در مرحله ی گل دهی از بیشترین مقدارمواد موثره برخوردار است اواخر پاییز یا اوایل بهار قبل از رویش گیاه زمان مناسبی برای برداشت ریشه های گل قاصد است پس از برداشت آن را با آب جاری از گل و لای تمیز کرده سپس ریشه را باید به چند قسمت تقسیم و خشک کرد .   انبار داری: برگهای زرد رنگ یا سایر برگهای آلوده به قارچ یا باکتری را باید از بقیه جدا کرد سپس آنها را با ضخامت کم بر روی صفحات خشک کن قرا ر داد تا خشک شوند اندامهای خشک شده را باید دور از نور و در مکان کاملاٌ خشک نگهداری کرد برخی آفتهای انباری ممکن است باعث تخریب اندامهای خشک شده شوند. از این رو انبار باید عاری از هر گونه آفت باشد.