کنترل بیولوژیک شته
به رنگ سیاه هستند. این زنبورها بعد از جفت گیری تخم‌شان را در داخل بدن شته­ها قرار می­دهند و بصورت ایندو پارازیتوئید یا پارازیتوئید داخلی لاروهایشان در داخل بدن شته­ها رشد و نمو می­کنند تا اینکه به مرحله حشره کامل برسند. بعد از رشد و نمو کامل لارو در داخل بدن شته­ و تبدیل به شفیره، بدن شته بصورت مومیایی و به رنگ زرد تا قهوه­ای بنظر می­رسد. درحالیکه بدن شته­های دیگر پارازیته شده توسط برخی از زنبورهای پارازیتوئید به رنگ سیاه درمی‌آید. همچنین زنبور کامل همانند زنبورهای پارازیتوئید شپشک­ها بعد از رشد و نمو کامل لارو با ایجاد یک سوراخ در پوست بدن شته، از آن خارج می­شود. بطور کلی در شرایط معمولی و دمای حدود 25 تا 30 درجه سانتی‌گراد، مرحله زندگی این زنبورها حدود 15 تا 20 روز به طول می‌انجامد. خانواده آفلینیده (Aphelinidae) از دیگر زنبورهای پارازیتوئید شته­ها هستند که از نظر اندازه کوچک‌تر از زنبورهای خانواده آفیدئیده هستند و طول بدن‌شان عموماً حدود یک میلی‌متر است. در این خانواده گونه­های آفلینوس (Aphelinus) و آفلینوس آسیکیس (Aphelinus asychis) از پارازیتوئیدهای شته­ها محسوب می­شوند و از نظر بیولوژیک بسیار شبیه به زنبورهای خانواده آفی­دئیده می­باشند. با این تفاوت که بعضی از گونه­های زنبورهای خانواده آفیلینیده (Aphelinidae) اِکتوپارازیتوئید هستند یعنی تخم‌شان را روی بدن شته­ها قرار می­دهند تا لاروشان بصورت خارجی از بدن شته­ها تغذیه ­­کنند.گروه دیگری از دشمنان طبیعی شته­ها، شکارگرها هستند. در بین آن‌ها پشه­ای از خانواده­ سسی­دومیئیده (Cecidomyiidae) به نام آفیدولتس­آفیدومیزال(Aphidoletes aphidomyzal) از مهم‌ترین شکارگرهای شته­ها است که در شرایط گلخانه­ای برروی گیاهان زینتی بعنوان عامل کنترل بیولوژیک تکثیر و رهاسازی می‌شود. طول بدن این پشه حدود 2 میلی‌متر است و در جنس ماده شاخک­ها کوتاه ­است. نرها دارای شاخک­های بلند و نخی بوده و پاهای نسبتاً بلند و بدن بسیار ظریفی دارند. طول عمر حشرات کامل حدود یک هفته است. حشرات کامل عموماً از عَسَلکی که از شته­ها ترشح می­شود که در واقع شیره گیاهی تغذیه می‌کنند و تخم­هایشان را روی برگ گیاهان در داخل جمعیت شته­ها قرار می­دهند و بعد از خارج شدن از لارو شروع به تغذیه از مراحل مختلف شته‌ها می­کنند. گروه دیگری از دشمنان طبیعی شته­ها، شکارگرها هستند. در بین آن‌ها پشه­ای از خانواده­ سسی­دومیئیده (Cecidomyiidae) به نام آفیدولتس­آفیدومیزال(Aphidoletes aphidomyzal) از مهم‌ترین شکارگرهای شته­ها است که در شرایط گلخانه­ای برروی گیاهان زینتی بعنوان عامل کنترل بیولوژیک تکثیر و رهاسازی می‌شود. طول بدن این پشه حدود 2 میلی‌متر است و در جنس ماده شاخک­ها کوتاه ­است. نرها دارای شاخک­های بلند و نخی بوده و پاهای نسبتاً بلند و بدن بسیار ظریفی دارند. طول عمر حشرات کامل حدود یک هفته است. حشرات کامل عموماً از عَسَلکی که از شته­ها ترشح می­شود که در واقع شیره گیاهی تغذیه می‌کنند و تخم­هایشان را روی برگ گیاهان در داخل جمعیت شته­ها قرار می­دهند و بعد از خارج شدن از لارو شروع به تغذیه از مراحل مختلف شته‌ها می­کنند. طول بدن لارو سن اول در حدود 3/0 میلی‌متر و لارو­های کامل حدود دو تا سه میلی‌متر هستند. لاروهای اولیه از پوره­ سنین اول شته­ها و لاروهای کامل از کلیه مراحل مختلف شته­ها تغذیه می­کنند. مرحله جنینی آن‌ها حدود 2 تا 3 روز طول می­کشد و بطور کلی این پشه­ها حدود 60 گونه از شته­ها را مورد تغذیه قرار می­دهند، به عبارت دیگر پلی‌فاژ(Polyphage)هستند.از دیگر شکارگرها که برای کنترل شته­ها مورد استفاده قرار می­گیرند بال‌توری­­های خانواده کرایزوپیده (Chrysopidae) مخصوصاً گونه­ای بنام کرایزوپرلاکارنئا(Chrysoperla carnea) است. این گونه تخم­هایش را که دارای ساقه­ای بوده، در زیر یا روی سطح برگ گیاهان قرار می­دهد و بعد از آنکه لاروها خارج شدند با قطعات دهانی مکنده خودشان به تغذیه از شته­ها می‌پردازند. (بر خلاف کفشدوزک­ها که تمام بدن شته را مورد تغذیه قرار می­دهند این بال‌توری­ها با قطعات دهانی مکنده خودشان محتویات بدن شته­ها را مورد تغذیه قرار می­دهند و پوست یا جسد آ‌ن‌ها را استفاده نمی‌کنند.)سپس در زیر برگ گیاهان در داخل یک پیله ابریشمی تبدیل به شفیره می­شوند که بعد از سپری شدن مرحله شفیرگی که ممکن است حدود یک تا دو هفته طول بکشد حشرات کامل ظاهر می­شوند.از دیگر دشمنان طبیعی شته­ها، سن­های خانواده آنتوکوریده (Anthocoridae)هستند. سن­ها از راسته همی‌پترا مخصوصاً گونه­هایی از جنس اوریوس (Orius) مانند اوریوس ایندی­سیوس(Orius indisiosus) از شته­ها در گلخانه­ها و روی گیاهان زینتی تغذیه می­کنند.این سن­ها هم مانند بال‌توری­ها دارای قطعات دهانی زننده مکنده هستند و خرطوم و استایلِت­های مربوط به آرواره­های بالا و پایین خود را داخل بدن شته­ها فرو می­کنند و محتویات و مایع بدن شته­ها را مورد تغذیه قرار می­دهند.از دیگر دشمنان طبیعی شته­ها که احتمالاً اکثر مردم آن‌ها را در طبیعت مشاهده کرده­اند کفشدوزک­ها هستند. گونه­هایی از کفشدوزک­ها مانند کفشدوزک هفت نقطه­ای ککسینلا سپتمپونکتاتا (Coccinella septempunctata) و هیپودامیا وریه‌گاتا (Hyppodamia variegata) هم در مرحله لاروی و هم در مرحله حشره کامل از شته­ها تغذیه می­کنند و از عوامل مهم کنترل بیولوژیک شته­ها هستند. عموماً کفشدوزک­ها طیف وسیعی از شته­ها را مورد تغذیه قرارمی­دهند و از یک گونه خاص از شته­ها تغذیه نمی‌کنند. اگر در محیط گلخانه‌ای فقط 2یا 3 نوع کفشدوزک رها شود تمام شته‌ها را از بین می‌برند. بطوریکه کفشدوزک 7نقطه‌ای حدود 50 نوع شته را تغذیه می‌کند یا به عبارت دیگر پلی‌فاژاست.گروه دیگری از دشمنان طبیعی شته­ها، قارچ‌ها هستند. قارچورتی‌سیلیوم لیکانی(Verticilium lecanii) به عنوان یکی از عوامل مهم کنترلبیولوژیک شته­ها بصورت تجارتی تکثیر می­شود و مورد استفاده قرار می­گیرد. اسپورهایاین قارچ در محیط­های گلخانه­ای می‌­باشند و بعد از اینکه اسپورها در محیط مرطوبجوانه ­می­زنند مسیلیوم­هایشان وارد بدن شته­ها شده که باعث از بین رفتن آن‌هامی­شود. برچسب‌ها: کنترل بیولوژیک شته, شته, بیولوژیک شته, کنترل شته, از بین بردن شته