گيلاس
گيلاس نام علمي درخت گيلاس Prunus Avium است . اين گياه به تيره گل سرخيان تعلق دارد. گيلاس بي نياز از توصيف است . همه مردم اين درخت را با گل هاي سفيد رنگ بهاري و ميوه مطبوعش مي شناسند . صرفنظر از رده بندي گياه شناسي كه گيلاس رادر تيره گل سرخيان قرار مي دهد ،از نظر غذايي ودرماني گيلاس ها به دو گروه تقسيم مي شوند ، اولي گيلاسي است كه بوسيله گل ها و ميوه هاي خوشه اي دراز خود مشخص ميشود انرا غار گيلاس مي نامند وديگري با گل ها وميوه هايش كه بشكل بادزني مجتمع ميشوند مشخص مي گردد وگيلاس جنگلي والبالو جزو اين گروه هستند . گروه اول گرچه ارزش درماني دارد ،اما برخي از انها سمي است . گيلاس جنگلي والبالو بالعكس كاملا" بدون خطر مي باشند .گيلاس جنگلي همان گيلاس شيرين است كه در كشور ما با عنوان گيلاس اصفهان ،گيلاس مشهد ويا گيلاس هر شهر ديگر ي شناخته شده است . تمام انواع گيلاس ها براثر پرورش گيلاس جنگلي بوجود امده اند . منشا اين گياهان احتمالا"از اسياي صغير است. از نظر غذائي ،گيلاس داراي ماده قندي ساده "لوولز " است كه براي اشخاص داراي مرض قند بي خطر مي باشد. گيلاس سينه را نرم مي كند , معده را ضد عفوني نموده وتخمير معده را از بين مي برد با ان كه معالج يبوست است . اسهال وبخصوص اسهال خوني را شفا مي دهد . براي مبتلايان به رماتيسم – درد مفاصل وتصلب شرائين ميوه بسيار مفيدي است . ماسك زيبايي كه با گوشت گيلاس تهيه مي شود پوست را نرم ورنگ آن را باز مي كند . دم كرده گيلاس ادراررا زياد ميكند. از زمانهاي قديم مي گويند گيلاس درمان نخست رژيم غذائي براي نقرس است. گرچه هنوز آزمايش هاي علمي قابل قبولي در اين مورد انجام نگرفته است عملا مشاهده مي شود و نيز به طوري كه برخي از بيماران مي گويند گيلاس در نقرس سودمند است. صاحب نظران بر اين باورند كه گيلاس داراي آنزيمي است كه باعث شكسته شدن اسيد اوريك و در نتيجه دفع آن مي گردد . خوردن روزانه نصف فنجان گيلاس به مدت يك تا دو ماه سودمند است ولي نبايد از رژيم غذائي نيز غافل بود.