کاهش خسارت خشکسالی در گندم دیم

آنغوزه:‌Ferula assa- foetida نویسنده : جلال عباسیان - ساعت ٥:۱٦ ‎ب.ظ روز ۱۳۸٤/٩/٢٧ همه چيز در باره ی آنغوزه : فارسی / انگليسي آنغوزه:‌Ferula assa- foetida نام انگليسي:Stinking assa   گياهشناسي گياهي است علفي، بزرگ، و داراي ريشه است، گوشتدار وذخيره اي ساقه هاي قوي، خشن، فيبري در پنج سال اول منحصرا" داراي تعدادي برگ واقع بر روي سطح زمين مي باشد. تدريجا" از بين برگهاي آن که عموما" ظاهري غبار آلود دارند، ساقه اي راست، تقريبا" استوانه اي و گوشتدار خارج مي شود که ارتفاعي متجاوز از 1 تا 2 متر پيدا نموده ودر انتها به مجموعه هايي از گلهاي زرد رنگ و مجتمع به صورت گل آذين چتر مرکب ختم مي شود. برگهاي قاعده ساقه اين گياه عموما" بزرگ ، گوشتدار، به طول متوسط 50 تا 60 سانتي متر تقريبا" عاري از دمبرگ و منقسم به قطعاتي با تقسيمات فرعي و دندانه دار يا لوبه اي است. داراي 2 نوع گل، يکي نر- ماده و ديگري شامل يکي از اجزاي اصلي (پرچم يا مادگي) است و اين حالت نيز بر اثر از بين رفتن پرچم يا مادگي در بعضي از گلهاي نر- ماده، پيش مي آيد. باعث مي گردد که گلهاي اخير به دو صورت نر يا ماده در آيند. ميوه آن شيزوكارپ به رنگ قهوه اي تيره يا قهوه اي خرمايي، بيضوي نسبتا" مسطح و داراي 5 خط مشخص در هر مريکارپ با کناره تغيير شکل يافته به صورت بال است. خواص دارويي و موارد مصرف آنغوره داراي اثر ضد تشنج، قاعده آور و ضد کرم است. در رفع بيماريهاي منشاء عصبي، دستگاه تنفس، اسپاسم حنجره و دستگاه هضم، آسم و رفع يبوست افراد مسن بکار مي رود. از آنغوزه، در دامپزشکي استفاده زياد به عمل مي آيد. تركيبات گوگرد دار موجود در اسانس گياه، از توليد چربي در بيماران با چربي خون بالا ممانعت مي كند. همچنين اين گياه در درمان سياه سرفه، لارنژيت و هيستري نيز بكار برده مي شود. تركيبات شيميايي آن اسانس، رزين و گم مي باشد. پراکنش منشاء اصلي اين گياه استپ هاي ايران و افغانستان ذکر شده است و در استانهاي خراسان، بلوچستان و نواحي مختلف جنوب ايران يافته مي شود. نيازهاي اکولوژيکي: اين گياه در نواحي باير، زمين هاي ماسه اي خشک و آهکي گرم مي رويد. اين گياه در ارتفاعات 2400-190 و در شيبهاي 70-15% با ميزان بارندگي در حدود 350-250 mm مي رويد ----------------------------------------------------------- بررسي روشهاي مختلف تيغ زني بر عملكرد و بقاي گياه دارويي آنغوزه (Ferula assa-foetida L.) رضا اميد بيگي * محمد رضا پير مرادي ** قاسم كريم زاده*** * استاد دانشكده كشاورزي دانشگاه تربيت مدرس** كارشناس ارشد باغباني*** استاديار دانشكده كشاورزي دانشگاه تربيت مدرس اين مقاله در مجله منابع طبیعی ایران شماره 57 جلد 4سال 1383 صفحه 798-791 چاپ شده است منبع : سايت شركت دارويی زردبند چكيده آنغوزه با نام علمي Ferula assa-foetida L از گياهان دارويي مهم تيره چتريان است. اين گياه علفي, چند ساله و منوكارپيك است به طوري كه در طول رويش فقط يكبار به گل مي رود و سپس دوره رويشي آن خاتمه مي يابد. ريشه اين گياه شيره اي را در خود ساخته و ذخيره مي كند كه با عمل تيغ زدن مورد بهره برداري قرار ميگيرد. اين شيره مصارف دارويي داشته و جهت تهيه داروهاي ضد انگل, ضد تشنج و قاعده آور مورد استفاده قرار مي گيرد. اين مطالعه در مرتع آنغوزه منطقه خمروت شهرستان زرند ( واقع در شمال غرب كرمان ) به منظور تعيين بهترين روش تيغ زني براي گياه دارويي آنغوزه انجام شد . در اين تحقيق اثرات پنج روش تيغ زني عرضي ( شاهد ) , دو طرفه , يكطرفه , طولي و تلفيقي ( تركيبي از يكطرفه و طولي ) برروي عملكرد شيرابه دهي و بقاي گياه آنغوره در قالب طرح كاملا تصادفي در پنج تكرار مورد بررسي قرارگرفت . نتايج تجزيه واريانس نشان دادكه اثر تيمارها (روشهاي تيغ زني ) بر عملكرد شيرابه و بقاي گياهان تيغ خورده در سطح احتمال 1/0 درصد معني دار بود . ميانگين عملكرد توليد شيرابه در روشهاي تيغ زني عرضي ( شاهد ) , دو طرفه , يكطرفه, طولي و تلفيقي به ترتيب 94/62 , 64/59 , 08/39 ,66/19 و38/42 گرم در هر بوته بود و درصد سبز شدن ( بقا ) گياهان نيز به ترتيب 12, 86 , 94, 76, 96 درصد بود . از آنجايي كه روش تيغ زني دو طرفه از نظر عملكرد توليد شيرابه (64/59 گرم در بوته) با روش تيغ زني عرضي ( شاهد ) (94/62 گرم در بوته) تفاوت معني داري نشان نداد و از طرف ديگر بقاي گياهان در روش دوطرفه (86 درصد) تفاوت معني داري (درسطح احتمال 1/0درصد) با روش تيغ زني عرضي(12درصد) داشت, لذا روش دوطرفه جهت بهره برداري ازگياه آنغوزه توصيه مي شود. واژگان كليدي : آنغوزه , Ferula assa-foetida L, تيغ زني , بهره برداري , گياه دارويي , عملكرد , شيرابه, بقا مقدمه آنغوزه با نام علمي .Ferula assa-foetida L از گياهان دارويي مهم تيره چتريان(1) مي باشد. اين گياه علفي, چند ساله و مونوكارپيك2 است به طوريكه در طول رويش فقط يكبار به گل مي رود (سال پنجم يا ششم رويش ) و سپس دوره رويشي آن خاتمه مي يابد. ارتفاع اين گياه متفاوت و بين 2 تا 5/2 متر است. در انتهاي ساقه هاي اصلي و فرعي گلهاي زرد رنگ و مجتمع به صورت گل آذين چتر مركب پديدار مي شود. برگهاي قاعده ساقه اين گياه عموما گوشتدار, به طول متوسط 50 تا 60 سانتي متر و فاقد دمبرگ و منقسم به قطعاتي با تقسيمات فرعي دندانه دار يا لوبدار است ( 3و4 ). اين گياه بومي استپ هاي ايران و قسمتهايي از افغانستان مي باشد . در ايران اين گياه در استانهاي فارس , كرمان , خراسان , يزد , سمنان , هرمزگان , سيستان و بلوچستان , اصفهان , لرستان, كهكيلويه و بوير احمد و بوشهررويش دارد (2). قطر ريشه آنغوزه بين 10 تا 12 سانتي متر و طول آن 30 تا 40 سانتي متر مي باشد(3). صمغ استخراج شده از اين گياه كه با انجام عمل تيغ زني راس طوقه انجام مي گيرد, خاصيت دارويي دارد و منبع درآمد با ارزشي براي تعداد قابل توجهي از روستائيان و بهر ه برداران كشورمان مي باشد . تقريبا تمام اين صمغ آنغوزه داراي تركيبات دي , تري و تتراسولفيد , مشتقات كوماريني فئوتيدين3 , كامولونفرول4 , اپي ساماركاندين5 , آمبلي پرنين وكانفرول6 و ... مي باشد(7و10) . محققين در اسانس حاصل از شيرابه آنغوزه چندين تركيب مختلف شناسايي كردند(8و 9و 11).از بخشهاي سبز گياه نيز به عنوان سبزي خورده مي شود(7). شيرابه آنغوزه داراي اثر ضد تشنج , قاعده آور و ضد انگل است . در رفع ييوست افراد مسن نيز كاربرد دارد(4و12) . براي اولين بار شخصي بنام كامفر7در سال 1687 ميلادي روش تيغ زني عرضي را در مراتع آنغوزه لارستان فارس اجرا كرد . سپس بوميان اين منطقه اين حرفه را آموختند واز آن زمان اين روش ( عرضي ) در ايران اجرا گرديده است( 1 ) . بدليل اينكه در روش تيغ زني عرضي پس از انجام مرحله پيچاندن و كشتن يك برش عرضي در راس طوقه گياه زده مي شود و جوانه انتهايي كه در اين ناحيه وجود دارد, قطع مي گردد , لذا اين روش تيغ زني به مرگ گياه مي انجامد . به همين جهت تراكم بوته هاي آنغوزه در مراتع به شدت پائين آمده و نسل اين گياه مفيد در معرض خطر انقراض قرار گرفته است . محمدي و عليها ( 1368) سه روش تيغ زني گياه باريجه1 ( گونه نزديك به آنغوزه ) را مورد بررسي قرار دادند . اين سه روش , برش عرضي , برش طولي و نربري ( قطع ساقه گلدهنده ) مي باشد. آنها گزارش كردند كه دربرش عرضي بدليل قطع جوانه انتهايي كه در راس طوقه وجود دارد گياه درسال بعد از تيغ زني قادر به ادامه حيات نمي باشد. دربرش طولي چون جوانه انتهايي ازبين نمي رود به ادامه حيات گياه صدمه اي وارد نمي گردد. در روش نربري چون فقط روي ساقه گل دهنده گياهاني كه درسال آخر عمر قرار دارند, اجرا مي گردد, لذا گياهان مرتع به مرحله بذر دهي نمي رسند و بدليل عدم تشكيل بذ ر نسل گياه در مرتع به مرور منقرض مي گردد.شاد در تحقيق خود(1374) سه روش, دو برشه (يك روش عمود بر محور غده و دومي موازي با محور غده) , روش اريب و روش سنتي (عرضي) را مورد بررسي قرار داد. وي گزارش كرد كه از 20 گياه تيغ خورده به هر يك از روشهاي اول و دوم 12 گياه باقي ماندند و در سال بعد برگ توليد نمودند و در روش سنتي از 20 گياه تيغ خورده هيچ كدام قادر به رشد در سال بعد نبودند و همگي خشك شدند. هدف از انجام اين تحقيق يافتن روشي صحيح ازتيغ زدن ريشه است به طوري كه نه تنها حداكثر مقدار شيرابه كسب گردد و از نظر اقتصادي مقرون به صرفه باشد بلكه به ادامه حيات گياهان آنغوزه صدمه اي وارد نگردد. مواد و روش ها منطقه مورد مطالعهاين تحقيق در منطقه اي بنام خمروت در 35 كيلومتري شمال شرق شهرزرند و 100 كيلومتري شمال غرب شهر كرمان انجام شد . اين منطقه داراي آب و هواي كوهستاني است و ارتفاع آن از سطح دريا 2100 متر مي باشد. حداكثر درجه حرارت مطلق آن5/38 درجه سانتيگراد در تيرماه و حداقل مطلق آن 5/12- درجه سانتيگراد در ديماه مي باشد. متوسط ساليانه بارندگي حدود 130 ميليمترمي باشد . مراحل بهره برداري جهت بهره برداري از گياه آنغوزه انجام سه مرحله زير ضروري مي باشد :الف – مرحله پيچاندن : اين مرحله از اوايل تا اواخر ارديبهشت ماه وقتي كه برگهاي بوته هاي آنغوزه زرد مي شود و حالت شكنندگي خود را از دست مي دهند, انجام مي گردد براي انجام اين مرحله تمام بوته و گاهي يكي از برگهاي بوته كه از بقيه بزرگتر مي باشد را پيچانده و سنگي به وزن حدود يك كيلوگرم روي آن قرار مي گيرد تا به همين صورت خشك گردد . دليل اصلي انجام اين مرحله گم نشدن جاي بوته در مراحل بعد مي باشد . هر بهره بردارروزانه تقريبا هزار بوته را مي پيچاند و اين مرحله 5-4 روزطول مي كشد .ب – مرحله كُشتن : در اين مرحله بوسيله تيشه مخصوصي چاله اي به عمق حدود 15 سانتيمتر در اطراف ريشه گيا ه حفر مي گردد و سپس با دست الياف اطراف طوقه كه بقاياي غلاف برگهاي سال قبل مي باشند را جدا كرده و دور مي اندازند. بعد خاك نرم اطراف گودال را دور ريشه مي ريزند هربهره بردار روزانه حدود 200 بوته را مي كشد . اين مرحله 20 روز به طول مي انجامد. ج- مرحله تيغ زدن : در اين مرحله بوسيله كارد مخصوصي 15 مرتبه و به فاصله زماني هرچهار روز روش هاي تيغ زني مورد مطالعه برروي ريشه گياهان مورد مطالعه اجرا شد. اين مرحله دو ماه به طول مي انجامد و در هر بار تيغ زني ابتدا شيره تراوش شده از تيغ زني قبل توسط ابزاري بنام كلنت جمع آوري گرديد و سپس با كارد عمل تيغ زدن انجام شد. روش هاي تيغ زني مورد مطالعه پنج روش تيغ زني شامل روش عرضي ( سنتي ), يكطرفه , دو طرفه , برش طولي و تلفيقي (تركيبي از يكطرفه و برش طولي) در اين تحقيق مورد مطالعه قرار گرفتند (شكل 1). در روش عرضي پس از انجام مراحل پيچاندن و كشتن راس طوقه گياه 15 مرتبه و به فاصله زماني چهار روز بصورت عرضي تيغ زده شد . دراين روش جوانه انتهايي راس طوقه قطع شد . در روش يكطرفه نصف مقطع طوقه گياه را بصورت عرضي برش زده ( يك برش عمود بر محور ريشه و يك برش موازي با محور ريشه ) بنحوي كه جوانه راس طوقه حفظ گرديد. در روش دو طرفه جوانه انتهايي حفظ شده و دو برش به شكل نيم دايره بصورت عرضي دردو طرف جوانه ايجاد گرديد بدين ترتيب كه روش تيغ زني يكطرفه در دو طرف جوانه اجرا شد يعني سطح برش دو برابر روش يكطرفه بود . در روش طولي راس طوقه در طول مدت تيغ زني دست نخورده باقي ماند و چند سانتي متر پائين تر از آن يك برش بصورت طولي در يكطرف طوقه ايجاد گرديد . روش تلفيقي نيز تركيبي ازروشهاي يكطرفه و طولي بود بدين ترتيب كه اين دو روش هر دو همزمان بر روي يك بوته اجرا شدند. طرح آماري و نمونه گيري پنج روش تيغ زني ( تيمار) شامل برش عرضي , يكطرفه , دو طرفه, طولي و تلفيقي در پنج تكرار و در قالب طرح كاملا تصادفي مورد بررسي قرار گرفتند . بدين ترتيب كه قسمتي از مرتع كه از لحاظ ارتفاع از سطح دريا تمام نقاط آن وضعيت يكساني داشتند و از نظر ساير شرايط محيطي از قبيل خاك , تراكم بوته و ... شرايط يكنواختي در قسمتهاي مختلف آن حكمفرما بود, انتخاب گرديد . اين قطعه به پنج قسمت تقسيم شد ( تكرارها ) و در هر قسمت 10 گياه با هر روش ( تيمار ) بصورت تصادفي تيغ زده شد و شيره اين 10 گياه نيز در طول 15 مرتبه تيغ زني در يك ظرف جداگانه جمع آوري گرديد . بدين ترتيب در هر يك از پنج قطعه 50 گياه و جمعا 250 گياه ( تعداد كل نمونه ها ) تيغ زده شد . كلا 25 ظرف جمع آوري شيرابه وجود داشت . شيرابه جمع آوري شده در هر ظرف در پايان دوره بهره برداري توزين و در پايان مرحله تيغ زدن گياهان تيغ خورده خاك داده شده و در بهار سال بعد تعداد گياهان سبز شده شمارش شدند . داده ها پس از آزمون نرماليته تجزيه آماري شدند. اين عمل با استفاده از نرم افزار Minitabو MSTATC انجام شد. مقايسه ميانگين ها با استفاده از آزمون چند دامنه اي دانكن انجام گرفت. نتايجاثر روشهاي تيغ زني بر عملكرد شيرهنتايج تجزيه واريانس تيمارها ( جدول 1) نشان ميدهد كه روشهاي تيغ زني ريشه آنغوزه بر عملكرد توليد شيرابه در سطح احتمال 1/0 درصد تفاوت معني داري دارد. بر اساس مقايسه ميانگينها (شكل 2) ميزان عملكرد توليد شيرابه در روشهاي عرضي ( شاهد ) , دو طرفه , يكطرفه , طولي و تلفيقي به ترتيب برابر با 94/62 , 64/59, 08/39 , 66/19و 38/42 گرم در هر بوته بود. روش تيغ زني عرضي ( شاهد ) كه در حال حاضر در ايران اجرا مي شود با روش دو طرفه از نظر ميزان عملكرد توليد شيرابه ( به ترتيب 94/62 و 64/59 گرم شيره) در سطح احتمال 1/0 درصد اختلاف معني داري نداشت . روشهاي تلفيقي و يكطرفه نيز از اين نظر اختلاف معني داري با يكديگر نشان ندادند. روش طولي كه همان روش مورد استفاده در تيغ زني گياه باريجه است در مورد آنغوزه مناسب تشخيص داده نشد, زيرا شيره دهي پس از چند بار تيغ زدن به شدت كاهش مي يابد و محل تيغ خورده خشك مي شود بطوريكه اين روش با اختلاف معني داري در كلاس آخر قرار گرفت و كمترين توليد را داشت . اثر روشهاي تيغ زني بربقاي گياهبر اساس نتايج تجزيه واريانس ( جدول 1) اثر روشهاي تيغ زني بر بقاي گياهان در سال بعد نيز در سطح احتمال 1/0 درصد تفاوت معني داري داشت. بطوريكه از 50 گياه تيغ خورده به هر روش,6, 43, 47, 48و 38 گياه (12, 86, 94, 96, 76, درصد) به ترتيب در روشهاي عرضي , دوطرفه , يكطرفه , طولي و تلفيقي باقي ماندند و در سال بعد مجددا سبز شدند و توليد پيكر رويشي كردند ( شكل 3 ) . از آنجايي كه در چهار روش دو طرفه, يكطرفه,طولي و تلفيقي جوانه انتهايي كه در راس ريشه قرار دارد, قطع نميگردد, لذا در اين روش درصد بيشتري از گياهان نسبت به روش عرضي (شاهد) كه جوانه انتهايي به كلي قطع مي شود, قادر به ادامه حيات در سال بعد مي باشند. در اين رابطه شاد در سال 1374 گزارش كرد كه از 20 گياه آنغوزه كه به روش عرضي بهره برداري شدند هيچ كدام در سال بعد سبز نشدند. در حاليكه وي گزارش كرد 60 درصد گياهان تيغ زده شده به روش اريب قادر به ادامه حيات در سال بعد بودند . جدول 1- تجزيه واريانس اثر روشهاي تيغ زني بر عملكرد توليد شيره و بقاي گياه آنغوزه   شكل 3- ميانگين درصد زنده ماندن گياهان آنغوزه تيغ خورده با هر يك از روشهاي تيغ زني ريشه در سال بعد از بهره برداري mailto:[email protected] گياهشناسي گياهي است پايا، پرشاخه و پرپشت به ارتفاع 30 تا 80 سانتي متر که به حالت وحشي در نواحي جنوبي ومرکزي اروپا، اسپانيا تا قفقاز و در آسياي صغير و ايران مي رويد. داراي ريشه کوچک وا ستوانه اي شکل، سخت ونسبتا" منشعب است. برگها كرك دار، متقابل، بيضوي، به شکل قلب ودندانه دار است. طول برگهاي آن 5 تا 8 و پهناي آن 4 تا 5 سانتي متر است. در سطح پهنک برگ، رگبرگهاي متعددي، به شكل مشبك ديده مي شود. رنگ برگهاي آن در سطح فوقاني پهنک، سبز تيره ولي در سطح تحتاني آن سبز روشن است. گلهاي آن که در خرداد تا اواسط مرداد ظاهر مي شود، رنگ سفيد يا قرمز دارند و به تعداد 6 تا 12 تايي در محور برگها ظاهر مي شوند. کاسه وجام آن داراي دو لب است که لب فوقاني شامل دو لوب و لب تحتاني مرکب از 3 لوب است. ميوه چهار فندقه و قهوه اي رنگ است. خواص دارويي و موارد مصرف: نيرودهنده و ضد تشنج است. به علاوه مقوي معده، بادشکن، تسهيل کننده عمل هضم بوده و اسانس آن داراي خاصيت ضد تشنج و آرام کننده با اثر قاطع است. در طب سنتي جهت درمان بي خوابي، ضعف قلب و استرس و خستگيهاي روحي نيز مصرف مي شود. پراکنش در مناطق آفتابگير، گرم تا کمي خنک به خوبي رشد مي کند، خاک بايد رسي و يا شني لومي با pH 6 تا 5/7 بوده و غني از عناصر غذايي و مرطوب باشد. نسبت به سرما تا حدودي مقاوم است ولي در مناطق خيلي سرد نياز به کشت در داخل گلخانه دارد. اين گياه به مقادير خيلي زياد يا خيلي کم رطوبت خاک حساس است. داروهای موجود در بازار : هم اکنون پمادی در بازار دارويی ايران به نام «مليسان» وجود دارد که برای رفع تبخال استفاده شده و از فرآورده های همين گياه می باشد .         علف چشمه Nasturtium officinale نویسنده : جلال عباسیان - ساعت ٢:٥٥ ‎ق.ظ روز ۱۳۸٤/۱٢/٢۸ مقالات فارسی در باره ی علف چشمه/انگيسي/علمي-تخصصي/عكسهای گياه علف چشمه، بولاغ اوتي: Nasturtium officinale نام انگليسي:WaterGresse Brassicaceae تيره ی شب بوئيان   گياهشناسي گياهي است علفي و پايا، ساقه هاي خوابيده، ضخيم و گوشتدار. برگهاي آن متناوب، گوشتدار، مرکب از 3 تا 9 قطعه نامنظم، به رنگ سبز تيره و عاري از کرک است. در قسمت انتهايي ساقه آن گلهاي سفيد رنگي، مجتمع به شکل خوشه ظاهره مي شود. که پس از آميزش ، هر يک به ميوه اي به صورت خورجين و به طول 2 تا 5/2 سانتي متر تبديل مي گردند. دانه اش قهوه اي رنگ، مدور، در دو رديف در داخل ميوه است. خواص دارويي و موارد مصرف علف چشمه داراي اثر ضد اسکوربوت قوي است. اثرتصفيه خون، نيرودهنده، مدر، اشتها آور، مقوي معده، آرام کننده دردهاي عصبي، تب بر، کرم کش، در بيماريهاي قند مفيد است و به علت اثر خلط آور در بيماري مزمن ريه و برونشيت هاي مزمن مصرف مي شود. پراکنش بولاغ اوتي در جريانهاي آب غالب نواحي ايران مي رويد. نيازهاي اکولوژيکي اين گياه اختصاصا" در چشمه ها، مجاري باريک آبها و نواحي مردابي مي رويد.   اسم علمی : Panax ginsengاسم انگلیسی : Panaxخانواده : Araliaceaeمقدمه: جین سنگ از قدیمی ترین گیاهان دارویی شناخته شده نزد مردم چین است. جین سنگ از کلمه "شن سنگ" به معنای ریشه ی آدم نما مشتق شده است. زیرا ریشه ی این گیاه شباهت زیادی به شکل انسان دارد. از مواد موثره ی این گیاه در صنایع داروسازی ، غذایی، آرایشی و بهداشتی استفاده های زیادی می شود. در صنایع دارویی جین سنگ ارزش زیادی دارد به طوری که پاناکس از کلمه ی یونانی "پاناسه" به معنی نوشدارو و جین سنگ به معنی اعجاز دنیاست. مناطق کاشت جین سنگ:جین سنگ در سطح وسیعی در کشورهای چین، کره، ژاپن، روسیه، کانادا و آمریکا کشت می شود و با توجه به تنوع آب و هوایی ایران، امکان کاشت و پرورش آن به صورت بالقوه در ایران هم وجود دارد. مشخصات گیاهشناسی:گونه های مختلف جنس Panax گیاهانی هستند علفی و چندساله با رشد کند که درمناطقی با اقلیم حرارتی مختلف وبه خصوص در مناطقی از آسیا و آمریکای شمالی کاشته می شود. ریشه از نوع "کنتراکتیل" است که با انقباض به اعماق خاک می رود. برگهای آن مرکب از 5 برگچه دراز، نوک تیزو دندانه دار هستند. انواع جین سنگجین سنگ کره ای Panax ginseng ، جین سنگ آمریکایی Paax quinquefolium ، جین سنگ پاکوتاه Panax trifolium نیازهای اکولوژیکی:1. نور : جین سنگ وحشی در جنگل های شرق آمریکای شمالی رشد می کند که در این نقاط فقط 20 درصد نور خورشید به سطح زمین می رسد. افزایش شدت نور یا افزایش مدت تابش نور موجب پیر شدن ومرگ زودرس آنها می شود.2. رطوبت : در مورد جین سنگ وحشی رطوبت مورد نیاز به طور طبیعی در دسترس است ولی بستری با زه کشی خوب و مواد آلی فراوان نیاز دارد.3. pH : اسیدیته خاک باید بین 5/5 تا 5/6 باشد.4. مالچ پاشی : پاشیدن مالچی که ازساقه ها و بقایای گیاهی به دست آمده و قابلیت نگهداری رطوبت در حد مطلوب دارد موجب خروج آب اضافی از بستر کاشت می شود. تکثیر جین سنگ :1. بذر: مقدار بذرلازم برای کشت هرهکتار بین 100 تا 130 کیلوگرم است. به طور طبیعی 60 تا 70 درصد بذور کاشته شده جوانه می زنند . عمق کاشت بذر 5/2 سانتی متر است و بذر در شرایط طبیعی پس از 18 تا 22 ماه جوانه می زند ولی چنانچه بذرها توسط سرما به طور مناسبی تیمارشوند پس از 8 ماه سبز می شوند. بطور معمول برای کاشت بذر جین سنگ از بذرکارهای پنوماتیکی استفاده می شود.2. تقسیم ریشه: ریشه های جین سنگ را می توان تفکیک کرد و به عنوان گیاهی مجزا کاشت. تقسیم ریشه در اواخر تابستان و یا اوایل پاییز پس از آنکه قسمت های هوایی گیاه شروع به خشک شدن کردند انجام می گیرد. ریشه ها را با زاویه35 تا 45 درجه نسبت به خط عمود در شیاری که از قبل آماده شده است کشت می کنند .در این روش فاصله ی بوته ها از هم 8 تا 25سانتی متر وفاصله خطوط کاشت ازهم 15 تا 25 سانتیمتر است. عملکرد:عملکرد محصول این گیاه در کشور کره 2 تا 5 تن در هکتار و در آمریکا 2/1 تا 5/2 تن است.آماده سازی بستر بذر :برای شروع کار باید بستری را انتخاب کرد که مشخصات pH ، مواد غذایی و وضعیت زهکشی آن ازقبل مشخص شده باشد. آماده سازی بستر شامل : 1- بالا آوردن سطح بسترکاشت 2- مالچ پاشی و 3- ایجاد سایه انداز است. عملیات داشت :وجین علفهای هرز، اسپری مزرعه با قارچکش های مناسب، کنترل کردن آفاتی مانند لیسه ها، ایجاد تراکم مناسب از گیاه مورد نظر، گاهی اوقات کلسیم به شکل گچ یا سنگ گچ به کار برده می شود.آفات و بیماریها :به تجربه ثابت شده که تهویه ناقص هوای بستر کاشت سبب ایجاد بیماری برق زدگی در برگها وسایر اندامهای هوایی گیاه می شود. در این صورت کاهش عملکرد بین 30 تا 60 درصد معمول است. برخی از بیماریها از جمله برق زدگی بذر و برق زدگی اندام هوایی توسط قارچهای خاکزی که دربستر کشت جین سنگ زندگی می کنند شیوع می یابد. استفاده از قارچکش ها فقط هنگامی می تواند به خوبی تاثیرگذار باشد که طبق اصول توصیه شده مصرف شوند. از طرفی برخی بیماریها از جمله بیماری ریشه که توسط Cyliderocarpum ایجاد میشود را می توان تحت کنترل در آورد.ازجمله آفات دیگر حشرات هستند که خسارت آنها جدی نیست. در برخی مناطق لارو های حشرات جونده ممکن است مشکل آفرین شوند. حلزونها نیز از جمله آفاتی هستند که باتغذیه از اندام گیاه در سطح بستر کاشت می توانند به محصول آسیب برسانند. موشها هم از جمله عواملی هستند که به مزرعه جین سنگ آسیب می رسانند. برداشت ریشه:بعد از گذشت حدود 6 سال یا بیشتر می توان ریشه ها را برداشت کرد. ریشه ها در اواخر تابستان یااوایل پاییز برداشت می شوند. جین سنگ را می توان با استفاده از ماشین برداشت سیب زمینی که اصلاحاتی در آن صورت گرفته برداشت کرد. ریشه ها را بعداز برداشت شسته و و در دمایی که یخ نزنند به مدت 4 تا 6هفته انبار می کنند. خشک کردن ریشه های جین سنگ در کوره های مخصوص که جریان هوای گرم در آن قابل کنترل است انجام می گیرد. ترکیبات شیمیایی جین سنگ :مواد موثره در ریشه این گیاه ساخته و ذخیره می شود. این مواد معمولا به سه دسته تقسیم می شوند: پاناکسوئید هاPanaxoides، جین سنوزیدها Ginsenosides، شیکوستسوساپونین ها Cheikusetasusaponins. از مواد دیگر ، ترکیبات ساپونینی(ترپن گلیکوزیدها)، اسانس، اسیدهای آلی، ترکیبات غیراسانسی مانند پاناکسی نول، پکتین، کولین، پپتیدها، ویتامین B12 و . . . هستند. طبق بررسی های جدید ریشه دارای آمیدون، رزین واسترولها نیزمی باشد. خواص درمانی:از مهمترین خواص جین سنگ می توان به این موارد اشاره کرد :افزایش مقاومت طبیعی بدن، تب بر، رفع خستگیهای جسمانی وروحی، نیرودهنده ی سیستم عصبی، پایین آورنده ی قند خون، معالجه ی کم خونی و بیخوابی، درمان التهاب معده.اثرات زیان آورجین سنگ:بیمارانی که ناراحتی های ناشی از مصرف جین سنگ پیدا نموده اند به عوارضی مانند : تحریک سیستم عصبی مرکزی با بالارفتن فشار خون و گاهی پایین آمدن فشار خون مبتلاهستند. از جمله عوارض دیگر سرخوشی، بی خوابی، بروز دانه های پوستی و خیز یا اِدِم اندامها Oedeme است. منابع :1- امید بیگی، رضا، 1376، تولید و فرآوری، گیاهان دارویی، جلد اول.2- زرگری، علی، 1375، گیاهان دارویی، جلد دوم، انتشارات دانشگاه تهران.3- صمصام شریعت، هادی، ف معطر، گیاهان و داروهای طبیعی (مفردات پزشکی)، جلد دوم، انتشارات مانی اصفهان. 4-http//www.aafp.org/afp/20031015/1539.html5-http//www.hardingsginsengfarm.com/6- http://nccam.nih.gov/7-http://www.nofa.org/thf/sp 02/supplement/ginseng.php8- http://www.mayoclinic.com/health/ginseng/NS ww.ccs.ncsu/edu/depis/hort/Hil.127.htrnl. 11- www.gov.on.ca/OMFRA/english/crops/facls/g pak/htm برای دریافت متن کامل پایان نامه با آدرس ایمیل زیر تماس حاصل نمایید تا متن کامل پایان نامه به طور کاملا رایگان برای شما ارسال شود [email protected]       بابونه Matricaria chamomilla نویسنده : جلال عباسیان - ساعت ٥:۱۳ ‎ب.ظ روز ۱۳۸٧/٢/٢٠ بابونه، matricaria، chamomile، matricaria chamomilla بسمه تعالی دانشگاه شهید باهنر کرمان سمینار کارشناسی مهندسی علوم باغبانی موضوع سمینار: بابونه Matricaria chamomilla استاد راهنما:‌دکتر محمد حسن فولادی ارائه دهنده:‌نرگس محمدی ------------------------------------------------------------- مقالات انگلیسی(عمومی و تخصصی)/مقالات انگلیسی(تخصصی)/مقالات فارسی(عمومی)/مقالات فارسی(تخصصی)/PDF/عکسهای گیاه بابونه Matricaria chamomilla خانواده Asteraceae بابونه با نام علمی(L) Matricaria chamomillal گیاهی از تیره ی کاسنی و تیره ی فرعی رادیه (Radiae) است. ارتفاع این گیاه بین 30 تا 70 cm متغیر است گل ها از دو نوع گلچه ی زبانه ای و لوله ای تشکیل شده اند و در انتهای ساقه مشاهده می شوند. گلچه های زبانه ای به رنگ سفید و تعداد آن ها متفاوت و بین 12 تا 18 عدد در هر گل است و این گلچه ها از نظر جنسی ماده هستند. گلچه های لوله ای نیز به رنگ زرد دیده می شوند این گلچه ها از نظر جنسی نر ماده (دو جنسی) بوده که پس از باز شدن استوانه ای شکل می شوند. این گل ها در مخروط نهنج واقع شده اند. ماده ی موثر بابونه اسانس می باشد که در قسمت پایین گلچه ها ساخته و ذخیره می شود. یکی از مشخصات اصلی گل های بابونه ی آلمانی که آن را از سایر جنس های با گل های مشابه متمایز می کند. وجود فضای خالی در بین گل است. به طوری که اگر گل ها به صورت طولی برش داده شوند فضایی خالی در بین آن ها دیده می شود. در حالی که این فضا هر گل های سایر جنس ها دیده نمی شود. گل های بابونه پس از باز شدن و نمو، گل ها به صورت مخروطی مشاهده خواهند شد. مراحل نموی گل های بابونه به طور کلی به سه مرحله تقسیم می شود: الف) مراحل آغاز باز شدن گل ها (گلچه های لوله ای هنوز بسته هستند) ب) مرحله ای که بیش از 13 و کمتر از 34 گلچه های لوله ای باز شده اند ج) مرحله ای که گلها شروع به پیر شدن می کنند و بیش از 34 گلچه ی لوله ای باز هستند. میوه فندقه به طول 1 تا 5/1 میلی متر و به رنگ خاکستری سفید و یا زرد روشن می باشند. میوه از دو قسمت تشکیل شده است، یک قسمت شامل بذر بوده که 20 تا 25 درصد میوه را تشکیل می دهد، قسمت باقیمانده نیز همان گلچه های لوله ای خشک شده هستند. وزن هزار دانه ی بابونه 02/0 تا 03/0 گرم است . کیسه های حاوی اسانس به طور مستقیم در ته یک سوم از گل های لوله ای به شکل دانه ی تسبیح قرار گرفته اند. مقداری قابل توجهی اسانس در مایع بین سلولی دستجات آوندی وجود دارد. برگ های بابونه سبز بریده شده و بسیاری شبیه برگ شوید دو برگچه ای مرکب می باشند همچنین برگ های صاف و فاقد کرک بوده و به صورت متناوب نسبت به یکدیگر قرار دارند. برگ های این گیاه نوک تیز و در حاشیه مضرص بوده و ریشک دارند. ریشک ها فیبری می باشند ساقه ها افراشته یا خوابیده بوده و دارای انشعاباتی دیهیم مانند می باشندو بسته به خصوصیات گیاهشناسی و محل رویش 50تا 80cm ارتفاع دارند. ساقه های فرعی تا حدی قائم و عمودی، گرد و میان تهی می باشند. بوی بابونه آلمانی شبیه Anthemis nobilis می باشد اما شدت بو کمتر است و وجه تمایز بابونه ی آلمانی با com chamomile این است که corn chamomile فاقد بو می باشد. ریشه ی بابونه، مخروطی شکلبه هم چسبیده می باشد که وقتی انشعابات آن مسن می شوند به اعماق زیاد نفوذ نمی کنند. بابونه دارای واریته های دیپلوئید 8= n2و تتراپلوئید 36=n2 است. واریته های دیپلوئید دارای دوره ی رشد کوتاه تر و ارتفاع بوته ی کمتری نسبت به واریته های تتراپلوئید هستند. منشأ و دامنه ی انتشار: منشأ اصلی این گیاه نواحی مختلف منطقه ی مدیترانه بوده است ولی امروزه پراکندگی وسیعی در اروپا، آسیای غربی، آفریقای شمالی و آمریکای شمالی پیدا نموده است. منشأ آن آسیای صغیر گزارش شده است. در ایران در بعضی از نواحی شمالی و همچنین در شوشتر می روید. محل مناسب رویش: نوع خودروی آن در کنار راهها، خرابه ها، مزارع دروشده و زمین های بایر. حصارها، جاده ها و مزارع آفتابگیر می روید. همچنین در مزارع غلات به فراوانی یافت می شود. به خاطر همین شباهت زیادی به (Anthemis aruensis) corn chamomile دارد و اغلب تشخیص این دو مشکل می باشد غنی ترین و فشرده ترین جامعه از بابونه در خاک های لومی و نمیک سدیمی شرق رودخانه ی Theiss در پوگسلاوی یافت شده است.         کدوی دارویی (کدوی تخم کاغذی) نویسنده : جلال عباسیان - ساعت ٩:٤۱ ‎ب.ظ روز ۱۳۸٧/٧/٢٧ عکسهای گیاه/PDF/ مقالات فارسی/مقالات انگلیسی(عمومی)/ کدوی دارویی (کدوی تخم کاغذی) Cucurbita pepo L. Subsp.pepo convar. Pepo Var. Styriaca Grebense نام انگلیسی: Medicinal pumpkin گیاهشناسی: گیاهی علفی و یکساله بوده در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر جهان می روید و منشاء آن اروپا و مناطق گرمسیر آمریکا می باشد. دارای ریشه قوی، محکم و مستقیم است. ساقه کرکدار، توخالی، و خزنده و ارتفاع آن بسته به شرایط اقلیمی بین 3تا5 متر می باشد. برگها درشت و به رنگ سبز روشن و پنج لبی است که توسط دمبرگ طویل و کرکداری به طول 25 تا 30 سانتی متر به ساقه متصل می شود. گیاه تک پایه بوده و گلهای نر جدا از گلهای ماده بر روی گیاه هستند. گلها زرد رنگ و پنج لبی است و گلهای ماده از نر کوتاهتر هستند. ابتدا گلهای نر به صورت دسته ای بین گلهای ماده به طور جدا از هم ظاهر می شوند.میوه گوشتدار، درشت و کروی شکل و یا کم و بیش کشیده است. میوه های رسیده به رنگ زرد یا سبز زرد هستند. داخل هر میوه 400 تا 500 عدد دانه وجود دارد. رنگ دانه سبز تیره یا سبز زیتونی است. اطراف دانه را پوشش شفاف و ظریفی احاطه می کند. وزن هزار دانه 200 تا 310 گرم بوده و طول دوره رویش 120 تا 140 روز می باشد. خواص دارویی و مواد مصرف: از روغن دانه های این گیاه در معالجه تورم پروستات و مداوای سوزشهای ادرار استفاده می شود. داروهایی از قبیل Peponen، Prostaliquid و Gronfing از بذور آن تهیه می شود. داروهای موجود در بازار: از این گیاه هم اکنون داروهاثی مختلفی به نام های پپونن، پروستالیکوئید، گرونفیگ و... در بازارهای دارویی دنیا موجود است. در ایران نیز قطره ی معروف پروستاتان که برای بیماریهای پروستات نظیر هایپرتروفی و هایپرپلازی پروستات استفاده می شود از مواد موثره همین گیاه ساخته می شود. پراکنش: کشورهای عمده تولید کننده این گیاه آلمان، اتریش مجارستان و رومانی می باشند. نیازهای اکولوژکی: این گیاه روز بلند بوده و در طول رویش به نور و درجه حرارت زیاد نیاز دارد. بذور در دمای 12 درجه سانتی گراد جوانه می زنند ولی دمای مطلوب برای رویش گیاه 25 تا 30 درجه سانتیگراد است. رویش گیاه در دمای 14 درجه سانتیگراد متوقف می شود. برگها به شدت به سرما حساس بوده ودر دمای 1- تا 2- درجه سانتیگراد دچار سرمازدگی شده و خشک می شوند. این گیاه خشکی را تحمل کرده و نسبت به خاک حساس نیست ولی خاکهایی با بافت متوسط، غنی از مواد و عناصر غذایی را ترجیح می دهد. کشت این گیاه در خاکهای سرد و اسیدی و همچنین در زمینهایی که سطح آب زیر زمین بالا می باشد، مناسب نبوده و به اکثر علفکشها نیز حساس است. مطالبی از وبلاگ www.plant83.blogfa.com در گذشته بصورت سنتی از دانه های کدوی تخم کاغذی برای دفع کرم کدو استفاده می شد . بعدها تحقیقات نشان داد که دانه های این گیاه و روغن حاصل از آن حاوی مواد مؤثره ارزشمندی مانند: peponen,prostaliquid,gronfing است ،که نقش عمده ای در معالجه غده پروستات و مداوای سوزش مجاری ادرار و معالجه تصلب شرایین دارد. مصرف دانه های این گیاه باعث تقویت و مقاومت بدن در مقابل عوامل بیماریزا می شود . امروزه کدوی تخم کاغذی در صنایع داروسازی خیلی مهم است و در سطوح وسیعی در آلمان،اتریش،مجارستان و رومانی کشت می شود . کدوی تخم کاغذی متعلق به تیره کدوییان گیاهی است ،علفی،یکساله،با ساقه کرکدار و خزنده،ریشه محکم و برگهای پنج لبی که گلهای نر و ماده آن جدا از هم بر روی گیاه قرار می گیرند. گلها به رنگ زرد و پنج لبی می باشند.گلهای ماده کوتاهتر از گلهای نر می باشند. ابتدا گلهای نر به صورت دسته ای و سپس گلهای ماده به طور جداگانه ظاهر می شوند.میوه گوشت دار ،درشت و کروی شکل و یا کم و بیش کشیده است. میوه رسیده به رنگ زرد یا سبز زرذ می باشد. داخل هر میوه ۴۰۰تا۵۰۰ عدد دانه به رنگ سبز تیره یا زیتونی است. اطراف دانه ها را پوشش شفاف و ظریفی احاطه می کند. وزن هزار دانه آن ۱۰۰تا۳۰۰ گرم است. اکولوژی: گیاهی است روز بلند و دمای مورد نیاز برای جوانه زنی بذور۱۲ درجه سانتیگراد ولی دمای مطلوب برای رویش ۲۵تا۳۵ درجه است. رویش این گیاه در دمای ۱۴ درجه سانتیگراد متوقف می شود . برگها به شدت به سرما حساس است به طوری که در دمای ۱تا۲ درجه سانتیگراد گیاه دچار سرما زدگی شده و خشک می شوند. این گیاه قادر است خشکی را تحمل کند . در صورت خشکسالیهای طولانی مدت ریشه قادر به جذب رطوبت از اعماق خاک خواهد بود . دوره رویش این گیاه بسته به رقم و شرایط اقلیمی بین ۱۲۰تا۱۴۰ روز است. کدوی تخم کاغذی برای رویش به خاک خاصی نیاز ندارد ولی خاک های با بافت متوسط و غنی از مواد غذایی خاک های مناسبی برای کشت می باشد. کشت در خاک های اسیدی و مناطق سرد مناسب نیست. همچنین در زمینهایی که سطح آب زیرزمینی آن بالاست نباید کشت شود. کدوی پوست کاغذی به اکثر علف کشها حساس است. مواد و عناصر مورد نیاز: ۳۰تا۴۰ تن کود حیوانی کاملاً پوسیده نقش عمده در افزایش عملکرد دانه و مواد مؤثره گیاه دارد. اگر زمین از مئاد و عناصر غذایی تهی باشد در فصل پاییز به همراه کود حیوانی مقدار ۱۲۰تا۱۶۰ کیلوگرم کود اوره ،۲۴۰تا۳۰۰ کیلوگرم کود فسفاته و ۱۵۰تا۱۸۰گیلوگرم کود پتاسه باید به خاک اضافه کرد. تاریخ و فواصل کاشت: در فصل پاییز پس از افزودن کود های حیوانی و شیمیایی به زمین شخم عمیقی زده می شود . ابتدای بهار زمین برای کشت بذر آماده می باشد. هنگامیکه خطر سرمازدگی بر طرف شد می توان اقدام به کشت نمود . چون این گیاه به سرما حساس است از این رو بهتر است با تأخیر اقدام به کشت شود . زمان مناسب برای کاشت در یزد اوایل فروردین تا نیمه اول اردیبهشت ماه میباشد. بذرها به مقدار ۶تا۹ کیلوگرم، باید در ردیف هایی به فاصله ۱۰۰تا۱۵۰ سانتی متر کشت شود و فاصله بین دو بوته در روی ردیف ۴۰تا۵۰ سانتی متر است . بهتر است کشت به صورت جوی و پشته ای انجام شود و ضمناً بذرها به علت حساسیت گیاه به بوته میری ، در بالای پشته ها کشت می شوند. چون دانه ها فاقد پوشش هستند باید با قارچ کشهای مناسب ضدعفونی گردند. در هر چاله ۳تا۵ بذر قرار گیرد. داشت و نگهداری: پس از سبز شدن بوته های ضعیف را تنک کرده و فقط یک بوته قوی نگه داری می شود. پس از کاشت آبیاری مناسب ضروری است و دوره آبیاری تا قبل از گلدهی ۱۰-۷ روز و بعد از آن هر۶ روز یکبار در شرایط اقلیمی استان یزد می باشد. چون ساقه گیاه خزنده است و علف های هرز می توانند بر آنها غلبه کنند از این رو مبارزه با علف های هرز ضرورت دارد . آفات و بیماری ها: این گیاه به برخی آفات و بیماری ها حساس است . به سرعت به بیماری های ویروسی مبتلا می شود مبارزه با آفات ناقل ویروس و همچنین خارج کردن و سوزاندن بوته های آلوده به ویروس نقش مهمی در کنترل ان دارد. از بیماریهای خطرناک کدو می توان از سفیدک سطحی و دروغی نام برد. که برای مبارزه با سفیدک سطحی که در آن سطح برگ از پوشش سفید رنگ متمایل به خاکستری پوشیده می شود، از سموم کاراتان،آفوگان و پودر های گوگرد وتابل به نسبت ۳تا۵ در هزار و معمولاً با ۲تا۳ بار تکرار استفاده می شود. برای مبارزه با سفیدک دروغی که در آن در سطح برگ لکه های زرد یا سفید رنگی ظاهر می گردد که در پشت این لکه ها پوشش قارچی به رنگ سفید متمایل به خاکستری مشاهده می شود، از قارچ کشهای دیتان،کوپروسان سوپر د، زینب، مانکوزب و ارتوسید استفاده می شود. بوته میری باعث مرگ ناگهانی و از بین رفتن سریع بوته ها می گردد ، که از مواد قارچ کش نظیر سرزان یا تیرام استفاده می شود. برداشت محصول: زمان برداشت گیاه به شرایط اقلیمی محل رویش گیاه بستگی دارد. میوه ها از اواسط مرداد ماه به تدریج می رسند . با رسیدن میوه ها برگ ها و ساقه ها خشک می گردند. هنگامیکه ۷۰تا۷۵ درصد میوه ها رسیدند آنها را باید جمع آوری کرد. پس از جمع آوری میوه ها آنها را شکسته و دانه های داخل آن را خارج می کنند. سپس آنها را در دمای مناسب ۳۰تا۳۵ درجه سانتیگراد خشک می کنند. رطوبت مجاز در دانه های خشک شده ۱۲ درصد است. دانه های خشک شده را باید در کیسه های ۴۰تا۵۰ کیلویی بسته بندی و در مکان خنک و خشک نگه داری کرد. عملکرد بذر بسته به شرایط اقلیمی و خاکی معمولاً ۸۰تا۱۵۰ تن میوه کدو در هر هکتار می باشد ، که از این مقدار ۹۰۰تا۱۵۰۰ کیلوگرم دانه بدست می آید. ----------------------------------- مطالبی از سایت موسسه تعاونی عصر پیشرفت کشاورزی نوشته خانم مریم یوزباشی http://www.aspk.ir اعجاز گیاهان دارویی از روزگاران کهن در میان بشر مورد توجه بوده است و انسان در طول تاریخ موفق به کشف اثر معجزه آسای گیاهان دارویی در درمان بیماریهای مختلف شده است. لیکن با توجه به اثر سریع داروهای شیمیایی کلیه آن تجربیات به تدریج به بوته فراموشی سپرده شد. خوشبختانه این بی توجهی به طبیعت چندان دوام نیافت و بروز اثر ناخواسته و عوارض داروهای شیمیایی و گاهی مقاومت عوامل بیماری زا به داروهای شیمیایی، استفاده از گیاهان دارویی را بصورت محصولات دارویی برخوردار از ماده موثر مشخص، قابل کنترل و عاری از هرگونه آلودگی رواج مجدد داد و یک نگرش جدید نسبت به این ذخایر طبیعی شکل گرفت… در این میان گیاه کدو تخم کاغذی از جمله گیاهانی است که از دیرباز مورد توجه بشر بوده است. با اینکه از گذشته بسیار دور مصارف خوراکی آن مرسوم بوده است، ولی بعدها به اثر دارویی آن پی برده شد. اولین بار در بین سالهای 1963- 1863 از دانه های این گیاه بعنوان یک داروی سمی در درمان انگلهای روده ای (کرم نواری و کرم های گرد) استفاده شد. بعدها با پیشرفت علم پزشکی و شناخت بیشتر اثر درمانی این گیاه، پزشکان نخست در درمان مشکلات دستگاه ادراری، شب ادراری در کودکان، التهابات و سنگهای مثانه از این گیاه مدد جستند. سرانجام در دهه اخیر، با شناسایی اثر درمانی این گیاه در درمان هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH)، اهمیت و لزوم تحقیق و بررسی پیرامون این گیاه بیش از پیش آشکار شد و در این راستا کشورهای مختلف دنیا گامهای بلندی را در تولید محصولات دارویی گوناگون از آن برداشتند، بطوری که در حال حاضر در کشورهایی مانند آلمان و اتریش 90 درصد بیماران مبتلا به BPH با تجویز داروهای گیاهی بویژه این گیاه امکان پذیر شده است. خواص درمانی: مغز دانه کدو اثر دفع کرم دارد. از محاسن آن این است که سمی نیست و می تواند در دفع کرم اطفال مورد استفاده قرار گیرد. قسمت گوشتدار کدو، اثر ملین، مدر و مغذی، نرم کننده، دفع یبوست و رفع سوء هاضمه دارد. برای مبتلایان به مرض قن نیز غذایی مناسب است. امولسیون حاصل از پخش له شده مغز دانه در آب یا شیر اثر آرام بخش دارد و در رفع بی خوابی و تسکین درد ناشی از التهاب مجاری ادرار موثر واقع می شود. تحقیقات نشان داده است که دانه های این گیاه و روغن حاصل از آن حاوی مواد موثر ارزشمندی است که نقش عمده ای در معالجه تورم پروستات و مداوای سوزش مجاری ادرار دارد. این گیاه در صنایع داروسازی اهمیت فراوانی دارد. در حال حاضر از مواد موثره این گیاه داروهایی مانند پپونن، پروستالیکوئید و گرونفینگ تهیه می شود. ----------------------------------- مطالبی از وبلاگ گیاهان دارویی و معطر ایران نوشته دوست خوبم محمدتقی عبادی www.mdplant.blogfa.com معرفی و گیاهشناسی: گیاهی است علفی، یکساله، دارای ساقه ی توخالی و کرکدار، ارتفاع آن به 3 تا 5 متر می رسد. دارای برگ های درشت به رنگ سبز که حالت پنج لبی دارند و توسط دمبرگ طویل و کرک داری به ساقه متصل می شوند. گیاهی تک پایه است که گل های نر و ماده از هم جدا هستند. گل های نر بزرگتر می باشند و به صورت دسته ای و زودتر از گل های ماده ظاهر می گردند. میوه اش سته ی بزرگ کروی شکلی است و حاوی 400 و 500 دانه می باشد. دانه ها بسیار ظریف هستند و وزن هزار دانه 200 تا 300 گرم است. محققین عقیده دارند که این گیاه 60 سال پیش بر اثر یک جهش اتفاقی بوجود آمده است. این گیاه بومی ایران نیست ولی در ایران به جهت مصارف دارویی کشت و کار می شود. نیازهای اکولوژیکی: منشا اش اروپا و مناطق گرمسیری آمریکا است. گیاهی روزبلند و نیازمند نور و درجه ی حرارت بالا می باشد. برگ هایش به شدت به سرما حساس هستند. گیاهی متحمل به خشکی است و خاک هایی با بافت متوسط را می پسندد و خاک های اسیدی برایش مناسب نیست. کاشت، داشت، برداشت: چون کدوی تخمه کاغذی بسیار حساس به سرما است، کاشت آن در اوایل اردیبهشت ماه صورت می گیرد که خطر سرمای دیررس بهاره رفع شده باشد. بذور در ردیفهای 5/1-1 متری و فاصله بوته ها 45-40 سانتیمتر کاشته می شوند. چون بذر پوشش ندارد به بیماریهای قارچی حساس است، لذا بایستی حتماً بذرها با قارچ کش تیمار شوند. خیس کردن بذرها در آب در جوانه زنی اثر مثبت دارد. بـذرها در دمـای ۱۲ درجه سبــز می شوند (دمای مطلوب ۳۰ـ 25 سانتی گراد است). این گیاه در اثر استفاده ی کود های کاملا پوسیده دارای عملکرد بسیار خوبی خواهد بود و بایستی 30 تا 40 تن در هکتار کود دامی کاملا پوسیده استفاده گردد. عملیات داشت شامل وجین علف های هرز به صورت میکانیکی است (چون این گیاه به علف کش ها حساس است). مبارزه با بیماری های قارچی مانند سفیدک سطحی و کرکی و مبارزه با ناقلین بیماری های ویروسی مثل شته ها ضروری می باشد. برداشت زمانی است که 75 درصد میوه ها رسیده اند و معمولا این زمان در اواسط شهریور می باشد. بذور را از میوه ها خارج می کنند و آنها را در دمای 30 تا 35 درجه خشک می نمایند بطوری که 12 درصد رطوبت در بذور باقی بماند. عملکرد میوه 80 تا 120 تن است که از این کدو 900 تا 1500 کیلوگرم دانه استحصال می گردد. فرآوری: دانه ها اهمیت دارویی دارند. دانه ها دارای 40 تا 60 درصد روغن هستند که مهمترین ترکیبات روغن عبارتند از: اسید لینولئیک، ویتامین E، فیتوسترول و پرتوکلروفیل است. خواص و کاربرد: دانه ها بصورت گسترده علیه کرم های روده استفاده می شوند. روغن حاصل از بذور برای معالجه تورم پروستات، سوزش مجاری ادرار و معالجه بیماری تصلب شرایین کاربرد دارد. قطره پروستاتان دارویی است که از بذور این گیاه تولید شده و برای درمان بیماری های دستگاه ادرار کاربرد دارد ( این دارو در داروخانه های کشور موجود است). دانه ها و گوشت میوه دارای ویتامین ها و مواد معدنی هستند و برای تقویت بدن مفید می باشند. مطالبی از وبلاگ مهندسی مرتع و آبخیزداری 82 زابل http://mwd82.parsiblog.com گیاهی پیچیده یا بالا رونده ، برگ بزرگ و پوشیده از کرک ، میوه نارنجی تیره ، به شکل کدوی تنبل اما گرد ، گل ها زرد رنگ ، تخم میوه این گیاه بدون پوست می باشد و غشای نازکی اطراف مغز قرار گرفته است . مواد مؤثره : گلیکوزید (پپونوزید) ، پروستالیکوئید ، گرونفینگ ، ویتامین E ، فیتوسترون خواص درمانی : مهمترین خاصیت درمانی که امروز بدان توجه می شود درمان تورم پروستات ، سوزش مجاری ادراری ، درمان تصلب شرائین ، تقویت کننده عمومی بدن ، افزایش مقاومت بدن در مقابل عوامل بیماری زا ، ضد کرم (کرم کدو) ، آرام بخش و مسکن درد . روش استفاده : قسمت مورد استفاده بذر این گیاه است که متأسفانه بسیار کمیاب است . تخمه کدو + ریشه و اندام هوایی گزنه + میوه خارخسک + بابونه : متوقف نمودن رشد غده پروستات ، درمان تورم پروستات ، ضد التهاب ، محرک سیستم ایمنی بدن ، تسهیل جریان و خروج ادرار مکانیسم اثر : این دارو باعث مهار آنزیم تبدیل ستوسترون به 5 - آلفا - دی هیدروتستوسترون در نتیجه باعث کاهش غلظت آن شده و رشد غده پروستات را متوقف می کند . عوارض جانبی : :استفاده از این دارو در اوایل ممکن است سبب مقداری حالت تهوع شود که با ادامه درمان قطع می شود . استفاده بیش از حد باعث تحریک معده می شود . دارو : قطره پروستاتان روزی سه بار 30 قطره در یک فنجان آب سرد بعد از غذا       جایگاه گیاهان دارویی و ممعطر در ایران و استراتژیهایی برای بهره برداری پایدار نویسنده : جلال عباسیان - ساعت ۱٠:۳٢ ‎ب.ظ روز ۱۳۸٧/۱٢/۱٧ جایگاه گیاهان دارویی و ممعطر در ایران و استراتژیهایی برای بهره برداری پایدار از آنها دکتر فرزاد نجفی- عضو هیات علمی پژوهشکده گیاهان دارویی دانشگاه شهید بهشتی پروفسور علیرضا کوچکی- استاد گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد ----------------------------- The status of medicinal and aromatic plants in Iran and strategies for sustainable utilization A.Koocheki and F.Nadjafi Ferdowsi University of Mashhad-Faculty of Agriculture-Department of Agronomy.Mashhad-Iran. Key words: Medicinal plants. Sustainable utilization. Economic. Diversity. ABSTRACT Iran converse a vast area of diverse environment and hence an extensive biological diversity. Flora of the country consists nearly 8000 species and has been considered as the most diverse area in the Near East and South West Asia associated with natural plants. This country has an old tradition of plant utilization with use of indigenous knowledge, and medicinal plants have played an enormous role in the economic life of Iranian society .At the present time, despite a wide spread of modern medicinal compounds, still a good proportion of the rural people, use the traditional medicine for health purposes. Iran , is the main exporter of Saffron in the world earning $ 23.7 million from export of this product annually. Total export of the country related to medicinal plants has been estimated to be $60 million (excluding plant essences), which is less than 0.5 percent of world trade. Proportion of medicinal plants in the whole natural flora of the country is nearly %13 and some of those plants are also grown in agro Ecosystems. Cumin is the most common herb grown with an acreage of 50000 hectares, mainly in the North east parts of the country (Khorasan province), others with less acreage are Borage, Thyme, Fennel, Hyssop and Mint. برای دریافت متن کامل این مقاله به صورت رایگان، می توانید با آدرس ایمیل زیر تماس برقرار نمایید [email protected] To recive a FREE full text copy of this paper, you can contact me by this Email address: [email protected]