پژمردگي فوزاريومي در گوجه فرنگي
پژمردگي فوزاريومي در گوجه فرنگي:   منبع:   قادر به بقاء در طي يک دوره طولاني در خاک و در روي بقاياي گياهي هستند که اين امر به دليل وجود اسپورهاي مقاوم ( کلاميدوسپورها ) مي باشد. اجتماع قارچها در زير عمق 80 سانتي متري از خاک قرار دارد.   انتشار:   مي تواند از طريق کپوست ( خاک برگ ) – ذره هاي خاک ( بعضي اوقا ت فواصل خيلي طولاني بخصوص در مورد خاکهاي فقير از نظر زراعي انتشار مي يابد ) – آب – ابزارهاي کشاورزي و حشراتي مانند هزارپاهاي علف خوار انتشار پيدا کنند   . توسعه و موقعيت انتشار : اين قارچها قسمتهاي گرم سال را بصورت کلوني براي فعاليت خود ترجيح مي دهند . دماي بهينه براي گسترش آنها 28 درجه سانتي گراد مي باشد . اين قارچها خاکهاي شني و اسيدي را ترجيح مي دهند. گياهان اختصاصي و حساس به اين بيماري وقتي در معرض کمبود نيتروژن – فسفرو کلسيم قرار مي گيرند و همچنين زماني که در روزهاي کوتاه و در معرض نور کم قرار مي گيرند آسيب مي بينند.     گونه هاي مقاوم به پژمردگي فوزاريومي گاهي نشانه هاي خفيفي از اين بيماري را نشان مي دهند. اين امر زماني رخ مي دهد که اختصاصا" زخمهايي تو سط نماتدها ايجاد شده و يا خود گياه در بخش ريشه در اثر خفگي آسيب ديده باشد.     روشهاي کنترل:   شخم زدن :   اين روش در مراقبت بيماري تاثير گذار نمي باشد . بنوميل يا تيوفانات متيل بعضي اوقات براي اين گياه توصيه مي شود . ارزش مراقبت در مورد اين بيماري به دليل بدست آوردن محصول سالم بسيار حائز اهميت است. بهمين دليل در هنگام شخم زدن و يا بعد از آن انتقال گياهان آلوده و ته مانده هاي محصولات مي تواند يکي از راههاي کنترلي موثربراي اين بيماري محسوب گردد. يکي از راههاي تکثير محصول استفاده از قلمه مي باشد به همين دليل براي جلو گيري از آلوده شدن گياهان جديد بايستي از قلمه سالم استفاده شود.     روشهاي ژنتيکي يکي از راههاي قابل قبول براي کنترل اين بيماري مي باشد. خيلي از واريته هاي مقاوم به اين بيماري در اثر افزايش مقاومت در آنها آسيب ديده اند.پيوند زدن پايه هايي که آنها را آلوده کرده است مي تواند در مقابل قارچ فوزاريومPyrenochaeta lycopersici ازخود مقاومت نشان دهند . وقتي که گونهء حساسي از اين گياه ترجيح داده مي شود و يا هيچ گونهء مقاومي براي پرورش دهنده گوجه فرنگي ارائه نمي شود مي توان با ضدعفوني خاک و يا کندن پيوندها بيماري را کنترل نمود. ضدعفوني هميشه بطور کامل موفقيت آميز نمي باشد بلکه وابسته به سموم تدخيني است که براي ضدعفوني بکاربرده مي شود و بايستي تمام پيش گيريها قبل از ضدعفوني صورت گيرد چرا که از آلودگي مجدد به قارچ ( پاتوژن ) جلو گيري شود. اگر تمام مراقبتها به خوبي انجام گرفت باشد انجام ضدعفوني در آخر يک فصل صورت مي گيرد.   از بهترين سموم تد خيني که براي ضدعفوني خاک استفاده مي شود مي توان به کلروپيرين و متيل برومايد و مخلوطي از هر دو سم اشاره نمود. براي حفاظت از محصولات زراعي برخي از محققان ( نويسندگان ) توصيه مي کنند که روي سطح خاک بعد از ضدعفوني کاملا" پوشيده شود تا از آلودگي مجدد به قارچ جلوگيري گردد. ( اين موضوع در مورد خاکهاي فقير اندازه گيري شده است ) علاوه بر خاک - تجهيزات و وسايل کشاورزي و تانکهاي حاوي مواد غذايي محلول و مواد غذايي محلول براي تغذيه گياه که بطور دوره اي انجام مي شود بايستي ضدعفوني گردد.     براي انجام اين کار بايستي از فرمالدهيد محلول 3 درصد و يا از بليج براي ضدعفوني استفاده کنيم همچنين از اين سموم براي ضدعفوني لايه هاي زيرين خاکهاي فقير نيز استفاده مي شود.   علاوه بر آن توصيه مي شود که از اضافه کردن بيش از حد فسفر و منيزيوم جددا" خودداري شود و مقدار نيتروژن بيشتري نسبت به آمونياک به خاک افزوده شود که اين روشها مي توانند باعث محدود کردن فعاليت و تاثير گذاري پژمردگي فوزاريومي گردد.   منبع مقاله: www.cloob.com/club.php?id=3416#&articleone&19122