آبياري چغندر قند:
عمليات
داشت
بذر
چغندرقند اگر در شرايط مناسب فصلي و وجود رطوبت و حرارت كافي در خاك قرار گرفت جوانه
توليد نموده و پس از مدتي كوتاه از خاك خارج شده و به رشد خود ادامه مي دهد. از
اين مرحله به بعد براي مرحله رشد و نمو بهتر گياه بايد اقداماتي انجام گيرد تا
حداكثر محصول ريشه و حداكثر درصد قند در ريشه به دست آيد.
اين
اقدامات عبارتند از: آبياري، تنك‌كردن، وجين، مبارزه با آفات و امراض و ساير
عمليات مورد نياز.
آبياري
چغندرقند
به علت داشتن برگهاي پهن و توسعه يافته و تنفس و تبخير شديد در برگهايش به آب
زيادي نياز دارد. مصرف آب كافي موجب بالا رفتن ماده خشك گياهي خواهد شد و اين
مقدار آب در برابر تغييرات ريشه متغير است.
مقدار
مصرف آب در ابتداي زندگي گياه كم و فواصل آبياري طولاني‌تر است. در ماههاي خرداد،
تير و مرداد به علت افزايش درجه حرارت و طولاني‌بودن روزها، مصرف آب زيادتر و
فواصل آبياري كمتر است. اما در ماههاي شهريور و مهر ترتيب كار برعكس خواهد بود.
در
كشورهايي كه درصد رطوبت و ريزش باران زياد و مقدار آن به 600 تا 800 ميليمتر ميرسد
اين گياه نياز به آبياري نداشته و بصورت ديم كشت ميشود.
نكته
مهم: هر گاه چغندرقند قبل از برداشت آبياري نگردد غلظت قند در ريشه بالا رفته و
ادامه اين وضع موجب كم شدن وزن ريشه مي‌گردد
چغندرقند
از لحاظ وزن، ريشه و مقداردرصد قند به چند تيپ مختلف به شرح زير تقسيم بندي شده
است:
تيپ
E يا پر محصول : اين نوع چغندر داراي ريشه هاي بزرگ با محصول ريشه
بالا و درصد قند كم و دوره رشد طولاني 210 تا 240 روز مي باشد. متوسط وزن ريشه آن
حدود 900 گرم و ميانگين درصد قند آن 15-14 در صد است.
تيپ
N يا معمولي : داراي محصول ريشه و درصد قند متوسط ( 16 درصد) با
دوره رشد كوتاهتر ( 210-180 روز ) مي باشد.به علت سازگاري با شرايط آب و هوايي
ايران حدود 50 درصد چغندرقند ايران را اين نوع تشكيل مي دهد.
تيپ
Z با درصد قند بالا: داراي ريشه مخروطي كوچك ، باريك و كشيده به وزن
متوسط 600 گرم است.غده داراي شيارهاي جانبي عميق بوده و درصد قند آن حدود 17 درصد
است كه از تيپ هاي E و N بيشتر مي باشد و نسبت به دو تيپ قبلي زود رس تر بوده به طوري كه
دوره رشد آن بين 150 تا 180 روز مي باشد.
تيپ
Zz يا خيلي پر قند: وزن ريشه هاي آن كمتر از نوع Z ولي در
صد قند آن بيشتر است. نسبت به شرايط نامساعد محيطي مقاومتر از ساير انواع چغندرقند
بوده و در برنامه هاي به نژادي به منظور توليد ارقام جديد مورد استفاده قرار مي
گيرد.
تيپ
Rc: اين نوع اخيرأ در فرانسه از تلاقي بين تيپ هاي Z وn توليد
گرديده و داراي مشخصات شبيه تيپ N ولي درصد قند بيشتر از آن مي باشد.ضمنأ نسبت به بيماري
سركوسپوريوز مقاوم بوده و به همين دليلrc (مقاوم نسبت به
سركوسپورا) نامگذاري شده است
منبع:
مرکز مقالات
کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )