گیاه کاسنی "Cichorium intybus" :گیاهی است که تاریخ استفاده از آن به قبل از میلاد مسیح برمی گردد که در آن زمان توسط اطبای محلی جهت درمان بیماری های زیادی تجویز می گردید . در حال حاضر نیز ، ارزش و اهمیت خود را از دست نداده است . این گونه ، واریته های مختلفی در ایران دارد . گیاهی است تک پایه ، دارای ریشه قطور از تیره کاسنی ( کمپوزیته) . ویژگی این خانواده اینست که مجموعه گل روی سطح صافی به نام نهنج قرار دارد . در خانواده کاسنی سه نوع گل وجود دارد : 1- زبانه ای 2- لوله ای 3- زبانه ای – لوله ای . ساقه گیاه کاسنی 5/0 تا یک متر است . برگ های آن در ناحیه قاعده ساقه عموما دراز و دارای بریدگی می باشند ولی در قسمت های انتهایی برگ ها عموما کوچک می باشند . گل آذین ، کاپیتول های مرکب از گل زبانه ای و گل ها معمولا به رنگ آبی است . فصل گلدهی اواخر تیرماه تا اواخر شهریور ماه است . از ساقه گیاه در صورت شکستگی ، شیرابه سفید رنگی از ساقه بیرون می آید که طعم تلخ و گس مانندی دارد . تکثیر کاسنی از طریق میوه گیاه انجام می شود . قوه نامیه 5 تا 6 سال حفظ می شود . در زمین های نسبتا مرطوب رشد کرده و مناسب ترین فصل برای کشت آن فروردین ماه می باشد . در هر هکتار حدود 5 کیلوگرم بذر نیاز است . ارتفاع گیاه به 4 تا 5 سانتیمتری که می رسد عملیات وجین آغاز می شود. برگ های کاسنی در مرداد ماه جمع آوری و در هوای آزاد خشک می شود . با برآوردهای بعمل آمده از هر هکتار 10 تا 15 کیلوگرم برگ خشک بدست می آید . جهت جمع آوری ریشه ها بهترین زمان آبان ماه است . برای اینکه عملیات خارج سازی ریشه راحت تر و همچنین رشد طولی ریشه بیشتر شود از خاک با بافت متوسط (لومی ) استفاده می شود . مصارف این گیاه به این شرح است که در کشورهای اروپایی به خصوص کشور فرانسه ، ریشه های این گیاه را بو داده و از آن نوعی قهوه تولید می شود . مصارف پزشکی از قبیل استفاده در تصفیه خون و تب بر دارد .منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )