خانواده: Fagaceae
گياهان دارويی اين تيره در استان مرکزی عبارتند
از:
نام فارسي: درخت بلوط
نام علمي: Quercus Tournنام محلي: بلوط
نام فرانسه: Cheneنام
انگليسيak tree
نام آلماني: Eiche
مشخصات گياهشناسي:
گياهي هستند, درختي, با برگ‌هاي متناوب, ساده,
دندانه‌دار يا لوب دار با داراي تقسيمات عميق, گلهاي نر آن به صورت شاتون باريك و
آويخته و گل ماده منفرد و شاتونهاي كوتاه و كروي و كم گل مي‌باشند كه هر دو بر روي
يك درخت قرار دراند. ميوه آن به صورت قندقه كه در پياله‌اي هر يك از فلسهاي متعدد
و به هم فشرده محصور شده‌اند. كاسه گل نر 9-5 تقسيم و تعداد متغيري پرچم ديده مي‌شود.
رويشگاه: اين گياه در منطقه‌اي از شهرستان شازند
به نام پاگل وجود دارد.
خواص درماني:
تانن: رسوب دهنده آلبومين, بوجود آوردند پوشش
محافظ براي بافتها, جلوگيري كننده از عفونتها, در درمان سل, التيام دهنده زخمها,
اثر قابض, بند آورنده خون و مقوي است.برگ بلوط اثر محرك و قابض ضعيفي دارد ولي با
مخلوط برگ با در نجبويه و گزنه سفيد و اوكاليپتوس به مقدار مساوي در يك ليتر شراب
مي‌توان استفاده كرد.پوست بلوط اثر غير قابل انكاري در رفع خونروي‌ها, افزايش
ترشحات اداري و به طور خفيف ضد عفوني كننده و مصرف روزانه 4-2 گرم پوست همراه با
عسل مقطع خونروي رحمي همچنين پادزهر خوبي براي مسموميت‌هاي آلكالوئيدي و فلزات
است. استعمال جوشانده كرد پوست بلوط به صورت حمام‌هاي موضعي لوسيون, غرغره, تنقيه
در درمان‌هاي اولسرهاي‌هاي سرطاني, التهاب غدد, خون مردگي, سودا, اگزما بيماري
پوستي, واريس, خيز عمومي بدن, در اسهال‌هاي ساده, ديسانتري مزمن, التهاب ناحيه حلق
و زبان كوچك و ورم مخاط دهان در كارگراني كه با جيوه كار مي‌كنند. افتادگي لثه‌ها
و ورم لوزئين و آنژين همچنين تهيه ماده‌اي از 15 گرم پوست و 2 گرم زاجدريك ليتر
نيم آب كه پس ازجوشاندن حجم آن به يك ليتر برسد براي بند آوردن خونريزي بينيميوه:
استفاده آن همراه با عرق براي رفع دلپيچه ناشي از نفخ, همچنين بو داده ميوه به
صورت قهوه جهت رفع اسهال درمان ديساتتري, سوء هاضم‌ها , درد معده, نزله مزمن, كم
خوني, نرم استخوان سياه سرفه, درمان سل در مراحل اوليه, سستي و ضعف استخوان‌ها به
كار مي‌رود.
تدوین:حمیدرضا میرداودی -عضو هیئت علمی مرکز
تحقیقات کشاورزی و
منابع طبیعی استان مرکزی
منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )
خانواده Caryophyllaceae
گياهان دارويی اين تيره در استان مرکزی عبارتند
از:
نام فارسي: صابونك
نام علمي : Vaccaria pyramidata نام فرانسه: Vaccaire
نام انگليسي: Cow- herb نام آلماني: Kuhkrault
مشخصات گياهشناسي:
داراي ساقه‌اي به طول cm 60-30 با برگ‌هاي ساده,
بيضوي دراز, متقابل و نك تيز, ساقه‌اي منشعب به تقسيمات 2 تايي و منتهي به گل‌هي
متعدد و به رنگ صورتي با گلي روشن كه از پرورش آن نمونه‌هايي با گلهاي درشت‌تر و
به رنگ گلي زيبا به دست مي‌آيد. گل آن داراي كاسه‌اي با 5 برجستگي زاويه‌دار و خط
مانند و به رنگ كمي تيره‌تر از ساير قسمتهاست. در اغلب مزارع و زمين‌هاي آهكي يار
سي بهتر نمو مي‌كند.
رويشگاه: صابونك از جمله گياهاني است كه در
مزارع و باغات يافت مي‌شود و در سطح مراتع نيز حاكم رويش دارد. شکل شماره 13 نشان
دهنده پراكنش اين گيا ه در سطح استان مرکزی می باشد.
خواص دارويی: دانه‌اش اثر مدر دارد و از ريشه آن نيز استفاده
مي‌شود. مدر, معرق, تصفيه كننده خون و نيرو دهنده در رفع رماتيسم, نقرس, بيماري‌هاي
مجاري ادراري و پوست, رفع سوا, كم خوني دختران جوان استفاده مي‌شود. در رفع سرطان,
جزام موثر بوده است. جوشانده غليظ آن به عنوان ضماد در درمان اگرها, تسكين خارشها
و تحريكات جلدي و جوشانده غليظ آن به صورت قرقره, در رفع آنژين يا به صورت تنفيه
جهت دفع كرمك موثر است.
تدوین:مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی
استان مرکزی
منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )