تاریخچه ای از
بیماری آنفولانزای طیور:
این بیماری كه
سبب مرگ ومیر بالایی در پرندگان عفونی می شود برای
اولین بار در سال 1878 ، بیش از صد سال پیش در ایتالیا شناخته شد . تا اوایل سال
1901 نشان داده شد كه میکروارگانیسم عامل این بیماری یك ویروس می باشد اما هنوز تا
سال 1955 ارتباط بین این بیماری و دیگر ویروسهای ملایم جدا شده از پرندگان با ویروسهای آنفولانزایA *****داران مشخص نشده بود (برای اولین
باردردهه 930 ) .
آنفولانزای مرغی
در ایالت متحده در سال 25 ـ 1924 شایع شد و در سال 1929 دوباره این شیوع رخ داد در
حالی كه هر دوبار ریشه كن شد .
یك پاندمی بزرگ
از آنفولانزای مرغی بسیار پاتوژن در شمال شرقی ایالت متحده در سال 84 ـ 1983 رخ
داد . بیش از دو سال وقت و70 میلیون دلار هزینه برای ریشه كنی آن صرف گردید و بطور
تخمینی 17میلیون پرنده طی برنامه ریشه كنی معدوم شدند .
فقط ویروسهای
آنفولانزای تیپ A بعنوان عوامل طبیعی عفونت
زائی در پرندگان شناخته شده بودند در حالی كه 9 تحت تیپ NA و15 تحت تیپ HA از آنفولانزای تیپ A كه به احتمال خیلی زیاد
به صورت تركیبی با هم می باشند از گونه های مختلف پرندگان جدا شده اند .
ایالت متحده هیچ
شیوع وسیعی از سال 1986 نداشته است اگر چه سویه های كم پاتوژن در حال حاضر وجود
دارند وخسارات قابل توجه ای نیزبه بارمی آوردند.
در سال 97 ـ
1996 تعدادی از مزرعه های تخم گذار در مناطق لبانون و لنكستر تیتر PA آنها برای آنفولانزای
مرغی H7N2 مثبت شد . این سویه برای جوجه ها غیر بیماری زا بود ولی دارای اثرات وسیع
مخرب برروی صنعت طیور بود .
در سال 1994 یك
شیوع آنفولانزای مرغی در مكزیك رخ داد كه به صورت ملایم و خفیف شروع شد اما در اثر
موتاسیون به یك ویروس كشنده تبدیل شد وسبب تلفات سنگینی در گله طیور گوشتی گشت .
یك سناریوی
مشابه در شمال شرقی ایالت متحده در اواسط 1980 رخ داد.
سرو تایپ بسیار
پاتوژنی كه سبب شیوع در سالهای 84 ـ 1983 در ایالت متحده و مكزیک گردید H5N2 نام داشت .
از نظر تاریخی ،
سروتایپهای H5 و H7 با بیماری های با حدت
بالا در طیور همراه هستند .
پرندگان وحشی :
اولین جداسازی
ویروس آنفولانزا ازپرندگان شكاری درسال1961 از پرستوهای معمولی (stema hirundo) در جنوب آفریقا صورت گرفت ، اما تا
اواسط دهه 1970 هیچ گونه تحقیق سیستماتیكی برروی آنفولانزا
در پرندگان شكاری انجام نگرفت بود . شواهد نشان می
دهند كه مخازن مهم ویروسهای آنفولانزا پرندگان شكاری می باشند و
ویروس می تواند در این جمعیت ها پایدار بماند .
پرندگان قفسی :
از سال 1975
زمانی كه اولین جداسازی از پرندگان قفسی به ثبت رسید
مشخص شد كه تمامی نمونه های جداشده از پرندگان قفسی بطور عمده از
تحت تیپ H3 و H4می باشند . ویروسهای آنفولانزای مرغی بطور عمده از گونه های
گنجشكیان جدا می شوند و به ندرت گونه های طوطی سانان (psittacin) را درگیر می سازند .
گر چه در صورت
وجود ویروسهای آنفولانزا در پرندگان یك منطقه موقع خروج
آن از كشور حتی تا سالها بعد ازجدا نشدن ویروس ازآن منطقه پرندگان رادرقرنطینه برای مدت دوره كمون تحت مراقبت
نگه می دارند.
مثالهای تأئید
شده ای از عفونت های انسانی با ویروسهای آنفولانزا از سال 1997:
1997: هنگ كنگ ،
آنفولانزای مرغی تیپ A (H5N1) هم جوجه ها هم انسانها را عفونی ساخت ، این اولین باری
بود كه ویروس آنفولانزای مرغی مستقیما از پرندگان به انسان منتقل می شد .
طی این شیوع 18
نفر بستری شدند و 6 نفر از آنها از بین رفتند . برای كنترل شیوع مسئولین تقریبا
5/1 میلیون جوجه را از بین بردند برای اینكه مخزن ویروس را از
بین ببرند . دانشمندان نشان دادند كه ویروس ها ابتدا از طریق پرندگان در میان انسانها شایع شدند وانتقال شخص به
شخص كمتر مورد توجه می باشد .
احتمال پاندمیك
شدن یك آنفولانزای مرغی :
تمامی ویروسهای
آنفولانزا توانایی تغییر را به طور بالقوه دارا می باشند . این مسئله احتمال دارد
كه ویروس آنفولانزای مرغی تغییر پیدا كند و توانایی آلوده ساختن انسان را پ�نفولانزای مرغی تیپ A
(H5N1) هم جوجه ها هم انسانها را عفونی ساخت ، این اولین باری
بود كه ویروس آنفولانزای مرغی مستقیما از پرندگان به انسان منتقل می شد .
طی این شیوع 18
نفر بستری شدند و 6 نفر از آنها از بین رفتند . برای كنترل شیوع مسئولین تقریبا
5/1 میلیون جوجه را از بین بردند برای اینكه مخزن ویروس را از
بین ببرند . دانشمندان نشان دادند كه ویروس ها ابتدا از طریق پرندگان در میان انسانها شایع شدند وانتقال شخص به
شخص كمتر مورد توجه می باشد .
احتمال پاندمیك
شدن یك آنفولانزای مرغی :
تمامی ویروسهای
آنفولانزا توانایی تغییر را به طور بالقوه دارا می باشند . این مسئله احتمال دارد
كه ویروس آنفولانزای مرغی تغییر پیدا كند و توانایی آلوده ساختن انسان را پیدا كند
و براحتی از شخص به شخص منتقل شود . بدلیل اینكه این ویروسها به طور معمول انسانها
را عفونی نمی سازند باعث شده كه در میان جمعیت انسانی هیچ مصونیتی یا به میزان
خیلی كمی مصونیت در برابر آنها وجود داشته باشد . اگر یك ویروس آنفولانزای مرغی
قادر باشد انسانها را آلوده سازد وبراحتی از شخص به شخص منتقل شود یك پاندمی
آنفولانزا می تواند پیش آید . پاندمی های گذشته آنفولانزا سبب مرگ ومیر وخسارات اقتصادی بالایی شده اند .
در قرن بیستم 3
پاندمی رخ داده است:
1: 1919_1918:
آنفولانزای اسپانیایی : A(H1N1) سبب بالاترین
مرگ ومیر شده بیش از 500000 نفر در ایالت متحده و 20 تا 50 میلیون نفر احتمالاُ در
تمام دنیا از بین رفتند . تعداد زیادی در همان روز اول بعد از عفونت وبقیه از
عوارضی كه خیلی زود ظاهر می شدند در گذشتند . تقریبا نیمی از آنها جوان و بالغین
سالم بودند .
2: 1957_1958:
آنفولانزای آسیایی : A(H2N2) سبب حدود
70000 مرگ ومیر در ایالت متحده شده است . اولین بار در كشور چین در اواخر فوریه
1957 شناسایی شد وآنفولانزای آسیایی تا ژوئن 1957 در ایالت متحده منتشر شد .
3: 1968_1969:
آنفولانزای هنگ كنگی : A(H3N3) سبب به طور
تخمینی 34000 مورد مرگ ومیر در ایالت متحده گردید . این ویروس اولین بار در هنگ
كنگ در اوائل 1968 شناسایی شد وتا اواخر سال به ایالت متحده سرایت كرد . تیپ A(H3N3) هنوز تا امروز نیز در چرخش است . وقتی
كه یك پاندمی آنفولانزای ویروسی پدید می آید آن ویروس در میان جمعیت های انسانی
مستقر می گردد و برای سالها به چرخه زندگی خود ادامه می دهد . مركز كنترل بیماری
هایUS و سازمان بهداشت جهانی
دارای برنامه های وسیعی برای نشان دادن میزان فعالیت آنفولانزا در تمام دنیا می
باشند كه شامل رسیدگی سریع به سویه های ویروسی كه احتمال پاندمیك شدن آنها وجود
دارد می باشد .
دیگر مثالهای
تائید شده از عفونت آنفولانزای مرغی در انسانها :
1998: در هنگ
كنگ ، مواردی از آنفولانزای مرغی A تیپ
(H9N2) در دو كودك تأئید شد كه هر دو بیمار
بهبود یافتند و موارد دیگری تأئید نشد . شواهد دال بر این است كه طیور منبع
عفونت بودند و راه اصلی انتقال از پرنده به انسان بوده است .
اما احتمال انتقال فرد به فرد نیز هنوز باقی می ماند . موارد دیگری از عفونت با H9N2 از Mailand چین در طول سالهای 1998
تا 1999 گزارش شد .
2003:
آنفولانزای مرغی تیپ A (H7N7) در میان
كارگران مرغداری وخانواده هایشان در نیدرلند طی شیوع
آنفولانزا در مرغداری ها شایع شده بیش از 80 مورد بیماری گزارش
گردید ، (علائم به صورت عفونت چشمی به همراه علائم تنفسی بود) و یك بیمار از بین
رفت . شواهدی نیز ازانتقال فرد به فرد وجود داشت .
2003: عفونتH9N2 در یك كودك در هنگ كنگ
تأئید گردید . كودك بستری شد اما بهبود یافت .
همچنین ویروسهای
آنفولانزا كه مسئول پاندمیك های 1957 و 1968 بودند بوسیله نوتركیبی ژنتیكی بین
انسان و ویروسهای مرغی پدید آمدند .
همزمان با اولین
گزارش انتقال داخل گونه ای ویروسهای خوكی به انسان در سال 1974، موارد اسپورادیك
آن از انسان جدا شد و بیشترین میزان عفونت در سربازان عفونی در اپیدمی Fort dix در ایالت متحده در سال
1976 گزارش شد .
متعاقبا ،
ویروسهای نوتركیب آنفولانزای خوكی به نام ویروس آنفولانزای مرغی ـ انسانی A H3N2 نشان داده شد كه مسئول دو
مورد آنفولانزا در بچه های كم سن و سال در Netherland در سال 1993 بود . این
ویروسهای نوتركیب دارای ژنهای شبه مرغی بودند كه پروتئین های داخلی را كد می كردند
و ژنهای شبه انسانی HA و
NA را داشتند.
مقدمه :
ویروسهای تیپ A آنفولانزا می توانند
تعدادی از رده های حیوانی را شامل : پرندگان ، خوكها ، اسبها ،
فک و والها را عفونی سازند . ویروسهای آنفولانزائی كه پرندگان راعفونی می سازند ویروسهای آنفولانزای مرغی
نامیده می شوند . پرندگان بخصوص دارای اهمیت ویژه ای هستند به دلیل
اینكه تمامی تحت تیپهای آنفولانزای A در
میان پرندگان وحشی كه میزبانهای طبیعی و با اهمیت و مورد
توجه این ویروسها می باشند در چرخه اند . آنفولانزای مرغی بطور معمول مستقیما
انسانها را عفونی نمی سازند یا اینكه دارای چرخه زندگی در میان انسانها نمی باشند
.
آنها را می توان
بر اساس قدرت بیماریزائیشان به دو گروه مجزا دسته بندی كرد . ویروسهای بسیارپاتوژن
مسبب طاعون پرندگان كه امروزه بخش ویروسهای آنفولانزای بسیار
پاتوژن را تشكیل می دهند (HPAT) كه در آن
میزان مرگ ومیر ممكن است تا 100% برسد . این ویروسها به تحت تیپهای H5 و H7 محدود می شوند اگر چه
تمامی ویروسهای این تحت تیپها سبب HPAI نمی
شوند . تمام ویروسهای باقی مانده باعث بروز بیماری ملایم و ابتدایی تن
منبع:
مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )