نام فارسی
: زرشک
نام
انگلیسی : Berberry
نام علمی :
Berberry thunbergii
نام تیره :
Berberidaceae
متداول
ترین انواع زرشک زینتی که پرورش داده می شود ، B.thunbergii ، درختچه ایی با شاخ و برگ متراکم و گرد
و خزان کننده به ارتفاع 1 متر با پهنای زیاد و با خارهای تیز بر ساقه است.
زرشک گیاهی
بادوام و حدودا پس از 5 سال بالغ می شود ، ولی از اوان عمر گل می دهد. این گل دارای گل های کوچک زرد درخشان است. رنگ یرگهای آن در
پاییز در نواحی خنک جالب است.
نوعی زرشک
، معروف به زرشک ارغوانی ، با برگهای ارغوانی تیره ، به خاطر تفاوت نمایان سرشاخه
هایش به مقدار زیاد کاشته می شود. حبه های قرمز درخشان آن در طول زمستان بر بوته
باقی می ماند. این گیاه در هر فصلی از سال زیبایی خاصی به باغ می بخشد.
اقلیم :
مناسب
مناطق گرمسیری نیست ، ولی در بسیاری از مناطق دیگر می روید. نسبت به یخبندان بسیار
مقاوم است.
برای نشان
دادن همه محاسن خود به نور کامل نیاز دارد.
خاک :
در همه خاک
ها به خوبی رشد می کند ولی بهترین رشد را در خاک تقویت شده با موادآلی دارد.
تکثیر :
گونه های
دارای ساقه های راست می توانند از طریق بذر برویند ، به
شرط که حبه های قرمز روی بوته برسند و بذرها را از آنها درآورند و تازه در خاک
بکارند.
قلمه های
گرفته شده در اواسط تا اواخر زمستان نیز به سهولت ریشه می دهد.
آبیاری :
با اینکه
همه زرشک ها در برابر خشکی تحمل نشان می دهند ولی آبیاری تابستانه آنها را پر
جاذبه می سازد.
کوددهی :
کوددهی در اوایل بهار و اواسط تابستان مناسل است.
مشکلات :
ممکن است
حشرات سپردار به بوته ها حمله کنند. این حشرات با سمپاشی یا پاشیدن روغن زمستانه
به خوبی مهار می شوند.
فصل گلدهی
:
گل های زرد درخشان در طول ماههای بهار شکوفا می
شوند.
هرس (
پیرایش ) :
اصولا به
هیچ نوع هرسی نیاز ندارند ولی برخی با قیچی سرزنی آن را به شکل در می آورند.
بهترین وقت
قیچی زدن با شاخه ها اواخر زمستان است ، اما مرتب کردن در هر موقعی از سال مجاز
است.
منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )