نام فارسی
: پرنده ی پردیس
نام
انگلیسی : Bird of pardise
نام علمی :
Strelitzia reginae
نام تیره :
Sterlitziaeceae
گلهای
نارنجی و آبی رنگ واقعا تماشایی و زیبایی دارد که گلبرگ های آنبه شکل پرنده پر جنب وجوشی هم آمده
اند.
عمر بوته
این گیاه بسیار زیاد است و تا بوته جوان به گل بنشیند چندین سال طول می کشد.
برگ های
پارو شکل سبز متمایل به آبی گیاه اثر نیرومند بر ساختار درختچه به وجود می آورد.
بوته های
استرلیتزیا تا ارتفاع یک متر بلند می شود و تا عرض 2 متر یا بیشتر پهنا می گیرد.
به صورت
بوته ای منفرد در بوستانی بزرگ یا در مقابل دیوار نیز می توان از آن استفاده کرد.
اقلیم :
برای کاشت
در مناطق سرد مناسب نیست و در مناطق گرم بهترین رشد را دارد.
بهترین رشد
را در آفتاب کامل ، در تمام طول روز ، به دست می دهد. لازم است از بادهای شدید و
سرد محافظت شود.
خاک :
در اکثر
خاک ها ، جز خاک های رسی سنگین ، تحمل نشان می دهد. در خاک زهکشی شده که با
موادآلی تقویت شده باشد رشد خوبی خواهد داشت.
تکثیر :
ی توان از
طریق بذر اما معمولا از طریق تقسیم بوته از طریق توده گیا یا از دسته شاخه های
قدیمی تکثیر می کنند.
دسته شاخه
های قدیمی را در اواخر زمستان از زمین بالا بکشید و هر دسته را چندین قسمت کنید ،
باید به هر قسمت ریشه هایی متصل باشد. ساقه ها را کوتاه کنید . مراقبت زیادی لازم است تا
این قسمت ها کاملا مستقر شوند.
آبیاری :
در ماه های
گرم آبیاری سنگین لازم دارد ، ولی در زمستان فقط گاه به گاه آن را آبیاری کنید.
کوددهی :
هر نوع
غذای کامل گیاهی برای آن مناسب است. کود را در اوایل بهار و
اواسط تابستان به خاک بیفزایید.
مشکلات :
مشکل خاصی
از نظر آفات و بیماری ها ندارد.
فصل گلدهی
:
گلهای
نارنجی و آبی رنگ پردوام این گیاه از پاییز تا اواخر بهار سال آینده شکوفا باقی می
ماند.
هرس (
پیرایش ) :
ساقه هایی که گل آنها تمام شده یا برگ های نامرتب و نابجا دارند،
باید در اوایل هر تابستان از حدود سطح زمینقطع شوند. هیچ هرس یا پیرایش دیگری لازم
ندارد.
منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )