نام فارسی
: رزماری ساحلی ( اکلیل ساحلی )
نام
انگلیسی : Coast Rosemary
نام علمی :
Westringa fruticosa
نام تیره :
Labiaceae یا Labiatae
بوته های
سخت و همیشه سبز رزماری ساحلی گیاهی سازش پذیر است و خود را با شرایط مختلف وفق می
دهد. به بادهای شور مقتوم و در همه نواحی لم یزرع ، جزء یخبندان شدید ، قادر به
نشو و نما است .رزماری های جا افتاده خشکی و خشکسالی را تحول می کنند.
بوته این
گیاه شکل متراکم دارد و بشکل پهن ، تا ارتفاع 2 متر و بیشتر می روید.
این گیاه
برگ کوچک سبز- خاکستری دارد و گل سفید آن ، از اولین سال
کشت ، بر شاخسار انبوه آن پدیدار می گردد.در مدت 2 تا 3 سال به باوغ می رسد و اگر،
با هرس مداوم بر جوان نگهداشتن شاخه ها مداومت شود عمر زیادی خواهد داشت .
برای کاشت
به عنوان مرز و حصار کوتاه یا کاشت در ظرف و گلدان ایده آل است.
اقلیم :
به طور
محدود ، به شرایط متعدد آب و هواییتحمل نشان می دهد اما نه به مدت طولانی و نه به
یخبندان های سخت .
برای رشد
خوب و متراکم ، به آفتاب کامل نیاز دارد. این گیاه در مناطق بادگیر می تواند رشد
کند و مخصوصا برای کاشت در نواحی باز ساحلی مفید است.
خاک :
زهکشی خوب
می طلبد. دادن کود یا خاک خاک کمپوست به زمین ، مدتی قبل از کاشت
، به نشو و نمای بهتر بوته ها کمک می کند.
تکثیر :
.قلمه های
نوک نرم را میتوان در طول بهار وتابستان و قلمه های نیمه خشبی را در اواخر تابستان
تا پاییز برداشت کرد.
آبیاری :
برای
سازگار شدن به آبیاری عمیق منظم نیاز دارد ، اما همین که گیاه خود را گرفت آبیاری
گاه به گاه عمیق ، در هوای گرم و خشک ، برای ادامه حیات آن کافی است.
کوددهی :
بوته های
زینتی رزماری عموما به کود نیاز ندارند ، اما مقدار
کمی آرد استخوان را در اواخر زمستان می توان به زمین داد.
مشکلات :
مشکل خاصی
ندارد .
آبیاری بیش
از حد یا خاک های خیلی سنگین ممکن است باعث گندیدگی ریشه گیاه گردد.
فصل گلدهی
:
عمده ترین
دوران گلدهی رزماری از بهار تا اوایل تابستان است . اما در مواقع دیگر هم ممکن است
نمایش های کوچکی از گلدهی مشاهده کنیم.
هرس (
پیرایش ) :
برای حفظ
شکل برگساره گیاه ، بعد از دوران گلدهی باید هرس کامل شود. هرس در قسمت نوک شاخه
ها در هر موقع از سال قابل اجراست.
منبع: مرکز مقالات کشاورزی AKE( بزرگترین وبلاگ کشاورزی ایران )