نام فارسی : آفتاب پرست
نام انگلیسی : Cherry pie
نام علمی :
Heliotropum arborescens
نام تیره :
Boraginaceae
درختچه گل آفتاب پرست گیاهی همیشه
سبز با ساقه نرم وگل های معطر به رنگ ارغوانی روشن تا ارغوانی است ، که
در طول بیش از یک فصل در روی بوته می رویند . عطر گل های آن درخت وانیل
یا ثعلب را به یاد باغبان می آورد.
بوته های آفتاب پرست
50 سانتی متر یا کمی بیشتر ارتفاع دارند ، پهنای آنها از یک متر بیشتر است ، خیلی زود به
گل می نشیند ، در 2 سال به بلوغ می رسد ، و عمری کاملا طولانی دارد . گیاه آفتاب پرست را میتوان
برای برجسته کردن یک نقطه باغ ، یا گیاهی پیشنما ، یا
آویز گیاهی
از بالای دیوارها بکار برد. لرد رابرتس ( Lord roberts ) ، با برگهای سبز بسیار
تیره و گلهای بنفش سیر ، محتملا متداولترین نژاد این گیاه است.
آفتاب پرست طلایی ( Aureum ) ، با برگهای
لیمویی رنگ ، کمتر متداول است. وقتی بوته های این گیاه
پهلو به
پهلوی هم کاشته شوند جالب تر به نظر می رسند.
اقلیم :
فقط برای کاشت در آب و
هوای گرم
مناسب است و در مختصر یخبندانی صدمه می بیند.
به شرایط آفتابی و گرم
، محفوظ از بادهای شدید نیاز دارد. بهترین رشد را در مکانی دارد که در تمام روز کاملا
آفتابگیر باشد ، اما در جایی هم که نیمی از روز آفتابی باشد می تواند
زندگی کند.
خاک
:
خاک این گیاه باید کاملا ترد با زهکشی خوب باشد. بهترین
رشد را در خاکی دارد که با کود حیوانی کاملا پوسیده تقویت
شده باشد.
تکثیر :
با قلمه
زنی آسان تکثیر می شود. قلمه های نرم از سرشاخه ها
را میتوان در طول بهار وتابستان به دست آورد و قلمه
های نیمه خشبی را در طول پاییز و زمستان .
آبیاری :
در طول ماههای گرم
به آبیاری عمیق و منظم نیاز دارد : هفته ایی یکبار در هوای خیلی داغ یا کمی کمتر
در اغلب خاکهای خوب آماده شده.
کوددهی :
انواع مواد غذایی گاهی
چند منظوره را می توان در اوایل بهار و دوباره در اواسط تابستان به کار برد.
مشکلات :
هیچ آفتاب و بیماری
خاصی ندارد.
فصل گلدهی :
دوره گلدهی بسیار
طولانی از بهار تا تابستان دارد.
هرس ( پیرایش ) :
کم به هرس نیاز دارد
مگر آنکه بخواهیم در بوته شکل خاصی ایجاد کنیم . در اوایل بهار می توان شاخه های
چوبی را برید تا راهی برای رویش شاخه های گل دهنده جدید باز شود.
منبع : مرکز مقالات کشاورزی